| Truder |
4 oktober 2003 08:59 |
Om zijn 'goed nieuws'-show aan de man te brengen, laat Verhofstadt geen middel onbenut. Wie braaf is, krijgt lekkers. Wie stout is, de roe...
Er is een tijd geweest dat Verhofstadt heftig van leer trok tegen hetgeen hij 'politieke trucage' noemde. "Congressen, affiches en mediastunts moeten de inhoud doen vergeten en de verpakking doen glanzen", zo stond letterlijk in zijn eerste 'Burgermanifest'. Manifest in tegenspraak daarmee besloot Verhofstadt na zijn aantreden een reclamejongen in te huren om de 'communicatie' van zijn 'open' en 'nieuwe' regering te verzorgen. Daarvoor rekent hij ook op de pers, die met dat doel wordt gevleid en verleid met 'primeurs', buitenlandse reisjes en andere snuisterijen. En als het moet, gaat het ook anders.
Pravda
Nog niet zo lang geleden gaf Luc Van der Kelen van Het Laatste Nieuws in NRC-Handelsblad (16.11.02) een treffende illustratie van de manier waarop Verhofstadt de verslaggeving naar zijn hand probeert te zetten: "Hij belt me in de badkamer, op de wc en als ik een tongetje sta te bakken. (...) Hij probeert me op zaterdagavond om half twaalf nog te vertellen wat ik moet schrijven." Zoals Van der Kelen mocht ondervinden, worden tegen 'onwilligen' ook andere middelen niet geschuwd: "VLD-voormannen zetten zelfs collega's tegen hem op. (...) Men maakt hem zwart en hooggeplaatste VLD'ers bestoken hem met telefoonterreur. Het zou gepast zijn mocht de VLD-top ermee ophouden Van der Kelen te intimideren. Het is liberalen namelijk onwaardig," aldus Derk Jan Eppink in De Standaard. (15.03.02) Het is bovendien onnodig, aangezien de pers deze regering niet bepaald slecht gezind is. "De meesten verdringen zich om het 'nieuwe bestel' te behagen. Zij slijmen en vleien om 'erbij te horen'," aldus Eppink, eraan toevoegend dat het wel erg saai zou zijn als het perslandschap, "met Vlaamse versies van de Pravda en Izvestia" alleen nog bestaat uit regeringspapegaaien. (De Standaard, 08.07.00)
De volgende!
Ook nadat hij de journalistiek had ingeruild voor een baan bij de Europese Commissie, gaf Eppink in een veelgelezen column nog regelmatig zijn kritische kijk op het Belgische politieke wereldje. Dat bleek onverteerbaar voor de uiterst gevoelige mediatieke maag van Verhofstadt, die er bij de Commissie dan ook zijn beklag over deed. Vervolgens werd Eppink door zijn werkgever voor de keuze geplaatst: "of schrijven of voor de Commissie werken. Eppink koos voor het laatste". (NRC, 16.11.02) Naar verluidt zou ondertussen ook het boek dat de voormalige Wetstraatjournalist over 'paars-groen' schreef, naar de papierversnipperaar zijn verwezen.
Het volgende slachtoffer van de hooggeprezen 'open debat'-cultuur was Jürgen Verstrepen van het politieke praatprogramma 'Zwart of Wit'. Tot voor kort schreef hij op de nieuwssite 'politicsinfo' regelmatig onafhankelijke politieke commentaren die uiteindelijk de 'nodige' reactie uitlokten: "Als Verstrepen met 'die kloterij in die columns' zou doorgaan, werd hem links en rechts verzekerd, 'zou de premier ervoor zorgen dat geen enkele gezagsdrager meer in mijn tv-programma verschijnt'". (NRC, 16.11.02) De dreigementen misten de beoogde uitwerking niet. "Als er geen hond meer naar mijn programma kijkt, ben ik mijn job kwijt. Ik wil mijn rekeningen aan het eind van de maand kunnen betalen," aldus Verstrepen. (NRC, 16.11.02)
Het aloude 'rood of geen brood' - zij het dan in een blauwe variant - lijkt niet ver meer af. Dat men ondertussen ook in het buitenland zo het zijne denkt over de manier waarop het regime in dit land met de (kritische) pers omgaat, bleek uit het feit dat gerenommeerde kranten als NRC-Handelsblad en Le Monde er uitgebreid aandacht aan besteedden. Nu maar hopen dat hieruit geen schade voortvloeit voor 'het internationale imago van ons land'...
Bron: Persvrijheid 'KLOTERIJ' door Dirk De Smedt
|