Geen leven meer na een echtscheiding
 

Probeer maar eens als man terug te beginnen leven als je altijd maar moet betalen voor de kinderen na een echtscheiding Daar is onze samenleving fout in vind ik, ik zie mijn ex nu met een mooi auto-tje rijden, ze werkt gewoon niet meer, en ik kan maar werken tegen de sterren op Hoe kan zo een onrecht blijven duren? Gewoon de vraag die ik me stel?

Misschien is uw vraag ietwat fout geformuleerd....

Ik denk niet dat het een probleem is te betalen voor de kinderen,maar wel voor madam?

;-)

Voor madam moet ik dus niet betalen,maar wel heel veel voor het kind waar madam van profiteert Start maar eens terug als man met te leven!!!

Als U twijfelt aan de bestemming van de alimentatie-vergoeding ,dan kan madam toch opgelegd worden om verantwoording af te leggen voor de uitgaven?

(uw advocaat kan daar zeker een proceduurtje voor doen starten.....)

Wat ik schandaliger vindt is dat een man levenslang moet opdraaien voor zijn ex en dit terwijl ze beide helemaal geen kinderen hebben.

Weet je wat een advocaat kost aan een arme man als ik? Kan juist geen prodeo advocaat krijgen omdat ik zogezegd te veel verdien Dit is zeker geen alleenstaand geval hoor Zeg maar gerust dat dit het probleem is van deze tijd waar weinige voor durven uit te komen Heel het VWS bestaat bijna uit zo een probleemgevallen

wie zijn gat brandt, moet op de blaren zitten ... vertelde mijn oma mij altijd.

En waarom enkel de man meestal En waarom op zo een apnormale manier?

ook voor dit probleem is het onvoorwaardelijk basisinkomen weer maar eens dé oplossing. Het onvoorwaardelijk basisinkomen zou immers tot 18 jaar in de plaats van de huidige kindervergoeding aan de ouder die effectief voor het kind zorgt worden gestort. Indien het onvoorwaardelijk basisinkomen zoals wij eisen volstaat om in de basisbehoeften te voorzien maakt dit het betalen van alimentatie voor zowel kinderen als ex-partner totaal overbodig. Dit wil echter niet zeggen dat wie voor zijn kinderen die bij zijn ex-partner leven iets extra wil voorzien dit niet meer mag.

Welja, kan ik u helemaal in volgen, in sommige gevallen moeten mannen (minder vaak vrouwen) torenhoge bedragen betalen voor hun kinderen, en de ex. Ik heb het al vaker gezegd, waarom ik voorstander ben van de Renard-methode, die berekent de alimentatie, rekening houdend met de inkomsten van beide partners, en het aantal dagen dat de kinderen bij de betalende ouder verblijven. Op zich vele eerlijker manier van werken dan wat je nu vaak hoort.
Als je kinderen hebt, dient daar samen voor gezorgd te worden. Men mag in alle geval niet vergeten, dat de ouder wie voor het kind zorgt, ook de kinderbijslag ontvangt. Maar een beetje rede bij de rechters ivm torenhoge alimentaties, mag er gerust wel komen.
Ikzelf moet mijn advocate terugfluiten, omdat zij nu zelfs met terugwerkende kracht wil gaan werken voor de alimentatie van mijn oudste zoon...Ik begrijp vanuit mijn situatie haar standpunt wel, maar weet en besef ten volle dat indien ik haar hier mee laat verder gaan (zoals zij mij aanraadt), dat mijn ex zijn leven helemaal overhoop ligt (huis/auto's verkopen zou eerste stap zijn) en dat vind ik dan weer te ver gaan. Tenslotte heeft hij een nieuw leven opgebouwd, een babytje bij, huis gekocht, en 2 auto's die hij afbetaald. Mijn advocate reageert daarop dat hij niet mag vergeten dat hij nog een kind heeft, en dat wij zijn schulden allemaal betaald hebben, en dat hij anders al zijn luxe nu niet zou hebben omdat hij dan nog dik in de schulden zat. Dus Jah....wat doe je dan éh ? Advocate volgen en iemand een minder luxe leven geven, of je gevoel laten spreken en het niet zo ver drijven ?

Ik had hier net een onderwerp geplaatst bij koetjes en kalfjes : zijn vrouwen goed of slecht ?
Ironisch gezien sluit dit heel goed aan op dit onderwerp .
Zijn wij hier op politics op een vreemde manier met elkaar verwant ?

Het is eigenlijk niet bedoeld om vrouwen te verwijten, maar meer op wat onze maatschappij voor wetten heeft gemaakt

Uhm, mijn ouders zijn ook gescheiden, mijn vader betaalt 90€ per maand voor mij. Ik studeer nu aant unief. En de helft van mijn boeken betalen is er ook teveel aan. Laat staan bijspringen in medische kosten, kledij, etc, etc... Ik zeg niet dat er geen mannen zijn die serieus in de zak worden gezet door vrouwlief, maar er zijn ook mannen die gewoon in een slachofferrol kruipen zodat ze niets hoeven betalen, terwijl ze veel beter af zijn dan iedereen denkt. Het is ook vrij vreemd dat de kinderen van zijn nieuwe vriendin wel kadootjes krijgen enzo en dat ik steeds maar éérst moet bellen om iets van hem te horen. Bekijk het eens van de andere kant, Duveltje. :-(

Dat wil ik graag geloven,maar er zijn ook heel veel mensen als ik die een nieuw leven willen opbouwen en daar geen kans toe krijgen
Als ik bijna 1/4 van mijn heel klein loontje moet afstaan voor mijn dochter waar geen ontkomen aan is,dan stopt mijn leven daar,en je kan geen weg meer op.
Binnen de vierde Wereld zie je heel veel van deze gevallen
Het is een bron naar de armoede toe

Even serieus.

Ge hebt een dochter, en het is uw verantwoordelijkheid als man om er voor te zorgen dat ze alles krijgt wat ze nodig heeft voor haar ontwikkeling.

Stel nu dat ze straks wilt studeren ?

Het lijkt wel alsof je je dochter met tegenzin hebt, maar dat terzijde.
Ik ben voorstander van een systeem waar diegene die het meest verdient/er het beste voor zit, voor de kinderen moet zorgen, ongeacht waar ze wonen. En dit moet om de 3-5 jaar herzien worden.
Het zou natuurlijk ook makkelijker zijn moesten koppels na een echtscheiding nog iets of wat overeenkomen, ipv elkaar het bloed van onder de nagels te halen en elkaar te willen ruïneren, maar helaas werkt dat zo niet altijd.

Alvorens dat men handelingen stelt die tot gevolg hebben dat er kinderen van komen, zou men beter eerst eens twee keer nadenken. Wie zich niet voortplant, hoeft achteraf geen alimentatie te betalen indien het huwelijk mislukt.

Dan komt hij er al bij al nog goedkoop van af, en heeft hij aan die scheiding financieel geen slechte zaak gedaan.

Ik ken iemand en die zijn dochter is al 37 jaar en hij betaald nog steeds iedere maand voor zijn vrouw circa 350€.
Het is geen scheiding voor de rechtbank geweest, maar zijn vrouw heeft destijds iets kunnen ritselen via een notaris en hij is er in gelopen.
Zijn huis (een villa) heeft zij ook volledig. Zijn spaarboek destijds met 3 milj bfr op heeft zij ook destijds met zijn handtekening na te doen overgeschreven op zichzelf en nog één en ander.
En vermits ze nog steeds niet wettelijk gescheiden zijn, zal zijn pensioen (als hij eerder dood gaat) ook nog eens voor haar zijn.
Ze heeft nog nooit gewerkt ingeschreven trouwens. (in zwart natuurlijk wel)

Zo doen die dat!

Ik zou er niets mee inzitten moesten mijn finaciele bijdragen rechtreeks naar het kind gaan,maar ik erger mij blauwt dat deze bijdragen dienen voor madam haar luxe te betalen
Of wou je dat niet bedoelen?