John Wervenbos |
19 oktober 2003 19:19 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Zeno1
Ik weet nog goed toen in Belgie de AEL opkwam, de reacties in NL waren: "bij ons is zo'n AEL niet nodig, aangezien er in NL niet zo'n grote problemen met racisme zijn"...
En kijk nu... :roll:
|
Ook vanuit de Marokkaanse gemeenschap in Nederland was dat inderdaad een geluid dat regelmatig te horen viel. Maar ook het andere geluid hoor. Marokkanen die AEL Nederland van harte verwelkomden. Met name omdat ze het antizionistische en in feite ook vaak antisemitische ideeëngoed (dat zullen ze natuurlijk nooit of niet snel toegeven) van Aboe Jah Jah vaak delen. Er zijn echter ook Marokkanen en moslims in Nederland die AEL Nederland en AEL als een 'algemenere beweging' nog altijd afwijzen.
Racisme? Natuurlijk bestaat dat ook in Nederland. Waar niet? Zowel bij autochtonen als allochtonen. Maar met name die lieden van AEL Nederland zijn er zeer op gebrand om van iets of niets racisme te maken. Dat is bewuste strategie. Zo jutten ze Marokkaanse jongeren op en een aantal onder hun laten zich maar al te graag opjutten.
Negatieve berichtgeving in de pers en media over ernstig wangedrag en misdaden van een deel van de Marokkaanse jongeren wordt over het algemeen niet tot zeer weinig geaccepteerd door de Marokkaanse gemeenschap hier. Dat hangt ongetwijfeld ook samen met hun schaamte - trots cultuur. Ze zien het als een hetze of zo laten ze het voorkomen, terwijl de problemen gewoon bij de naam genoemd worden.
De Amsterdamse politie wordt nu van racistische en provocerende praktijken beschuldigd, terwijl het een deel van de Marokkaanse jeugd en jongeren is die afschuwelijk over de schreef gaat in Nederland. De zaken worden omgekeerd. Maar dat zal u wel bekend zijn in België.
Dan nog iets over het algemene politieke klimaat in Nederland. Nederland staat tegenwoordig bol van cultuurpolitiek en dat kon je lange tijd geleden al zien aankomen. Twee uitersten vallen daarbij in het oog:
Het ideaal van een multiculturele samenleving op sociaal-democratische grondslag versus een streven naar een pluriforme samenleving binnen een monoculturele rechtstaat met sociaal-liberale en christen-democratische/ confessioneel-democratische uitgangspunten.
|