In 1937 werd de oorlogspolitiek, die aanleiding moest geven tot een wereldoorlog, de reguliere buitenlandse politiek van de Verenigde Staten. In Duitse literatuur beschouwt men de quarantaine-rede van Roosevelt op 5 oktober 1937 zelfs als het eigenlijke begin van de wereldoorlog, hoewel ze toen nog hoofdzakelijk tegen Japan was gericht.

Dit verklaarde Roosevelt in Chicago : "Onschuldige volkeren en staten worden aan de begeerte naar macht en overheersing geofferd... Wanneer zulke dingen in andere werelddelen gebeuren, dan moet niemand zich voorstellen dat Amerika daarvan zal verschoond blijven, dat dit Westelijk halfrond niet zal aangevallen worden en zijn rustig vreedzaam leventje kan voortzetten... De vredelievende naties moeten zich gemeenschappelijk verzetten tegen deze verdragsschendingen die een toestand van internationale anarchie en onzekerheid scheppen waaraan geen ontwijken door isolering of neutraliteit helpt... De vrede, de vrijheid en de veiligheid van 90 % der wereldbevolking worden bedreigd door de overblijvende 10 % die de internationale orde en het recht dreigen te doen ineenstorten... Wanneer een lichamelijke kwaal zich epidemisch begint uit te breiden, dan worden de zieken door de gemeenschap op quarantaine gesteld om de algemeenheid tegen de uitbreiding der kwaal te beschermen."

Deze rede bevat reeds in de kiem al de elementen die de oorlogspolitiek van Roosevelt kenmerken : 1. de bewering dat het Westelijk halfrond bedreigd werd, zonder dat hiervoor ook maar één enkel verstandig argument kon worden aangehaald. 2. de bewering dat door de verdragen, na de wereldoorlog gesloten, een werkelijke wereldordening werd verwezenlijkt, welke nu door anarchistische krachten zou bedreigd worden, terwijl deze verdragen in werkelijkheid hadden geleid tot internationale anarchie en tot de onderwaarding van grote cultuurvolken. 3. de bewering dat de orde die door Versailles en de andere verdragen werd ingesteld definitief moest zijn, en dat de benadeelden door de bevooroordeelden met geweld moesten worden teruggedreven. 4. tenslotte, dat de instandhouding van de "wereldvrede" desnoods door een oorlog moest worden afgedwongen, indien men er niet in slaagde de benadeelde mogendheden te intimideren.

De rede van Chicago verwekte in de U.S.A. een storm van verontwaardiging. De bevolking hield vast aan de Monroedoctrine en de neutraliteitswetgeving. De toon was echter gezet en de joden startten een ongeziene hetze-propaganda tegen Duitsland. De traditioneel anti-semitische bevolking der U.S.A. kantte zich tegen een oorlog, men drong aan op een volksreferendum over een mogelijke intrede. Zonder resultaat : de grootfinancie, de intellectuele Joden en de communisten haalden hun slag thuis. Op 11 december, na op loyale wijze gedurende lange tijd geduld te hebben geoefend, verklaarde de As, haar politiek in overeenstemming brengende met die van Japan, de oorlog aan Amerika. De mislukte dictator en halfjood Roosevelt had zijn doel bereikt.

Moet dat er nu bij?
Zo een kinderachtige zever. Stop daar toch eens mee.

Mag de waarheid niet gezegd worden? 8O

Hij was geen dictator, en het feit dat hij halfjood was is ook niet echt relevant

Dat is nu al belangrijk persoon # 2^23 die van Joodse origine is. En nog weigeren ze te aanvaarden dat het übermenschen zijn!

:lol: En hij was ook van Nederlandse komaf, zoals relatief veel invloedrijke Amerikanen. Die smerige Nederlanders altijd! :roll:

Maar het zijn wel übermenschen. :lol:

Eichmann (een alter-ego van Guderian?), kan je mij even laten weten waar je die berg historische nonsens hebt vandaan gehaald? Een bronvermelding zou al veel duidelijk maken: is ze van de hand van een gerespecteerd auteur, dan wil ik erover discussiëren, komt ze uit 'Dietsche stemmen' et al., dan kan je er hethaardvuur mee aanmaken wegens acute nonsens.

Eerherstel voor Duitsland betekent voor mij het herstel van de oostgrens (en in het westen uiteraard Eupen-Malmédy en Elzas-Lotharingen). Heeft iemand concrete ideeën daaromtrent?

Het enige stuk waar Duitsland - maar wat ze nooit zullen doen - aanspraak op kan maken, is Danzig. Maar dit zullen ze niet doen.

En Koningsberg? 8O (Dat overigens nu de naam draagt van een stalinist!)

Duitsland heeft kort voor de eenmaking de Oder-Neisse grens definitief erkend. Pacta sunt servanda, niet meer en niet minder.

Vergeet niet dat er nog altijd Duitsers zijn die de BRD niet erkennen! :wink:

Veel keuze hadden ze niet. Natuurlijk hebben ze dit erkend, anders hadden ze problemen gekregen met Polen.

8)

Terwijl iedereen toch weet dat Danswijk (Danzig) Dietsland toekomt! 8) :wink:

De Ontwikkeling van het Amerikaansche Imperialisme - Giselher Wirsing - Uitgeverij de Lage Landen - 1942

Ik beschuldig Roosevelt - Georges du Breuil - 1944

Ja, dit zijn dus echt wel onverdachte bronnen. Als u enig benul zou hebben van geschiedenis en/of historisch onderzoek, dan weet u meteen dat er iets grondig fout zit met deze titels. Deze boeken zijn geen geschiedenis of politologie, maar sterk politiek gekleurde maatschappijvisie en, waarom niet, propaganda.

[quote="Volksstormer"]Terwijl iedereen toch weet dat Danswijk (Danzig) Dietsland toekomt!


Bij mijn weten komt Danzig - net als praktisch het hele vroegere Pruisen - toe aan die arme slavische HEIDENEN (daar hebben jullie meestal nochtans wel sympathie voor, niet) die er vanaf de Karolingische tijd door de ridders van de latere Duitse Orde (of de Teutoonse, als dat in deze kringen een populairder woord is, ahum) verdreven (en grotendeels vermoord, verkracht, bekeerd...) werden.
Ik heb er niets op tegen als men in de geschiedenis teruggaat om aanspraken op bepaalde gebieden te doen, maar wat is dan je argument om op een bepaald punt te stoppen, en niet verder in het verleden (en dus consequent nationalistisch te denken) terug te gaan?

In deze optiek is het overigens ronduit idioot van Dewinter om te stellen dat de Franse Rubensen terug naar Vlaanderen (in casu Antwerpen) moeten komen, terwijl ze nu in Rijssel hangen. Bij mijn weten is Rijssel Vlaamser (nu nog altijd) dan Antwerpen ooit zal zijn...

Let er vooral op als ik dit ( :wink: ) achter mijn bericht zet. Het kaartje is van een buitenlander die waarschijnlijk niet van de werkelijkheid weet aldaar.

Ik wou gewoon wijzen op de historische banden van het "Diets-Duitse" Laagland (cfr. de Hanze). Cyriel Verschaeve deed dat eerder ook zijn gedicht "Jacob van Artevelde".

1. Rijsel is, historisch gesproken, even weinig of even veel Vlaams als Antwerpen. De kasselrij Rijsel-Douai-Orchies vormde immers een afzonderlijk gewest binnen de Nederlanden, en dat al sinds de 'teruggave' van het gebied door de koning van Frankrijk aan de nieuwe landsheer-to-be, de hertog van Bourgondië, bij zijn huwelijk met de Vlaamse erfdochter.

2. Als we uw redenering volgen, dan horen de Rubens'en net wel thuis in Antwerpen. De man was namelijk Brabander, en Antwerpen was één van de vier hoofdsteden van dat hertogdom.

3. Het gaat bij de teruggave van de schilderijen van Rubens (en andere kunstschatten) niet om het feit dat het 'Vlaamse' kunst zou zijn die in 'Vlaanderen' thuishoort of andere soortgelijke onzin. Het gaat erom dat deze kunst tijdens de Franse bezetting geroofd is en nooit teruggegeven. De teruggave daarvan is overigens niet enkel de bekommernis van dhr. Dewinter en zijn adepten - het is een eis die door velen gedeeld wordt, tot ver buiten het (eng-)nationalistische kamp.

4. Lijdt u niet een beetje aan Dewinteritis, in die zin dat als het VB een standpunt verkondigt u automatisch het tegendeel gaat beweren/voorstaan? Let wel, ik moet ook niets van die sujetten weten, maar het spel moet eerlijk blijven.