Treinbegeleiders leggen het werk neer
 

Het is een beetje zoals eb en vloed. Steeds weerkerende hinderende stakingen binnen het openbaar vervoer.
We moeten allemaal de auto laten staan en gezellig keuvelend op de trein of bus naar het werk, maar met de regelmaat van de klok is het staking, panne of een ander euvel waardoor de reizigers in de koude blijven staan.

Tja, vakbonden die teveel macht hebben en de staat die niets aan de problemen van de NMBS doet.

Wanneer waar? Ik moet elke dag met de trein rijden (omdat ik zoveel belastingen moet betalen dat ik geen geld overhoud om me een wagen te kunnen veroorloven)

Door de staking is het treinverkeer ontregeld tussen Doornik en Namen en op de lijnen Charleroi-Brussel, Bergen-Brussel en Charleroi-Ottignies.
Het is nog onduidelijk of er gevolgen zijn voor het treinverkeer naar Vlaanderen.
Vermoedelijk zal een op de tien treinen niet rijden op de lijn Charleroi- Brussel-Antwerpen. Mogelijk kan ook de lijn Turnhout-Manage hinder ondervinden van de actie.
(www.vrtnieuws.net)

Leve staatsbedrijven! :roll:

Ik vind het staken beter als ze gewoon doorwerken, maar iedereen gratis laten rijden. Dan zouden de bazen allicht ook rapper toegeven.

Het is wel enigszins oneerlijk tegenover de abonnees die dan betaald hebben en in overvolle treinen zouden moeten reizen -of zijn er nog nadelen die ik over het hoofd zie?

Staatsbedrijf.

Iemand heeft toch de leiding en neemt de beslissingen?:?

Heeft het personeel van overheidsbedrijven geen recht op veiligheid?

De hinder die mensen ondervinden van stakingen is natuurlijk een neveneffect.
Het kan fameus op de zenuwen werken.
Hier dient men toch de feiten onder ogen te zien:

Indien men het stakingsrecht ontzegt aan bepaalde groepen, hetgeen rechtse partijen steeds nastreven, creëert men een nieuw gevaar.
Vergeet niet dat het stakinsrecht RECHT eenieder goed uitkomt.
Het alternatief is namelijk erger.

Indien men groepen mensen die de aandacht willen vestigen op hun problematiek het recht onzegt om te staken dienen deze naar andere middelen te grijpen om druk uit te oefenen, al was het maar om de aandacht te trekken.

Vergeet eerst en vooral niet dat staken geen lolletje is: het creëert voor de stakers zelf loonverlies. Een erkende staking levert wat stakingsgeld op maar dat is een aalmoes: het is geld om te overleven, niet om het loonverlies te compenseren. Het is bedoeld om de familie van de stakers niet te laten verhongeren maar het maakt het voldoen aan de huur en de afbetalingen niet mogelijk.

Verder is het alternatief van stakingen een aantal acties die veel minder aangenaam zijn voor de niet-stakers.
Sabotage: Dit woord komt van het woord klomp (sabot in het Frans). De arbeiders plaatsten een klomp in hun machines zodanig dat deze vernield werden. Moet men treinen laten ontsporen? Moet men schieten op treinen?

Men vergeet dat het er in de negentiende eeuw fors aan toe ging, voorl het stakingsrecht ingang vondt: ware veldslagen tussen arbeiders en fabriekswachten, tussen arbeiders en de gendarmerie leidden tot echte bloedbaden.

Wij hebben een overlegeconomie, en de arbeiders hebben het stakingsrecht, de werkgever heeft de "lock-out" als wapen.

Laat het ons netjes houden, en niet terugkeren naar het verleden, en onze sociale strijd met menselijke middelen voeren en niet terugkeren naar terreur en geweld. Het VB ziet dit natuurlijk anders: enkel in de chaos kunnen zij de macht veroveren.

Het stakingsrecht wordt door de rechtse partijen volgens mij niet naar de prullenmand verwezen, het is wel zo dat mensen die staken anderen die willen werken niet mogen tegenhouden, dat is wat de rechtse partijen zeggen.

Jaja: dat verhaal is bekend. Men moet "proper" staken. Dus eigenlijk niet.
Het VB is voorstander en heeft wetsvoorstellen ingediend om het stakingsrecht in bepaalde gevallen wel degelijk af te schaffen...

Het afbreken van het stakinsrecht gebeurt door rechtse partijen altijd heel smerig en hypocriet:
- het vervolgen van stakingsleiders
- het vervolgen van vakbonden
- het inschakelen van het gerecht tegen stakers en stakingsleiders, om boetes op te leggen
- het opdringen van een rechtspersoon aan vakbonden zodat men deze gemakkelijker kan vervolgen
- het voeren van propaganda waardoor niet de reden van de staking maar het ongemak bij de bevolking, het verlies van de werkgever enz... centraal wordt gezet.
- het opvorderen van de rijkswacht om de werkwilligen door de pikketten te loodsen (de staking te breken)
- het verdacht maken van délégués en vakbonden in het algemeen: het stellen dat vakbonden het "eigen belang" nastreven en niet dat van hun leden...

Met andere woorden: de sociale strijd wordt door rechts, en zeker extreem rechts smerig of extreem smerig gespeeld.

Maar dat verhaal is zo oud als de industriële revolutie...

Dank zij het stakingsrecht vallen er enerzijds geen doden bij de werknemers en anderzijds gaan er geen fabrieken de fik in of worden er geen veldslagen geleverd.
Dat rechts en zeker extreem rechts hier geen graten in zien is duidelijk: voor hen geldt "de eigen profiteurs eerst". Sinds eeuwen...

Toch wel, men mag wel staken, als de situatie ernstig genoeg is zal het overgrote deel van het personeel wel meedoen.
Er zullen er altijd zijn die niet kunnen meedoen omdat het financieel een aderlating is vooral wanneer de staking een tijdje aanhoud, ik denk dat die mensen de mogelijkheid moeten hebben van te kunnen werken.

De feremans is van de eerste leugen niet dood zulle. Liegen en bedriegen vindt hij normaal.

Wat primeert is de reden voor de staking. Als ze meer veiligheid op treinen en bussen willen, gezien het recent geweld, dan steun ik hen. Als ze staken voor NOG meer vakantie en dergelijke, dan mogen ze de pot op.

Ik denk dat ze staken om niet te moeten werken. Is altijd de hoofdreden geweest bij staatsbedrijven.

Een staking zou volgens mij het laatste middel moeten zijn waarmee werknemers kunnen uitpakken. Dus pas nadat er getracht is om de directie op de hoogte van de problemen te brengen en samen aan een oplossing te werken.

Aangezien het incident gisterenavond gebeurd is, denk ik niet dat er zo'n overleg is geweest en dat er direct gestaakt werd. Dat valt volgens mij te betreuren.

Stakingen en betogingen zijn best wel krachtige middelen, maar ze verliezen sterk aan kracht als men te pas en te onpas begint te staken of te betogen. Dan kijkt niemand nog op van een betoging of een staking en vermindert de draagkracht van de actie.

Bah, dit is niet de reden deze keer:

Staking na agressie tegen treinconducteur, volgens de krant het volk,
ofdat staken de oplossing is betwijfel ik ook, maar hoe moeten die mensen anders hun ongenoegen kwijt, dit zijn toch wel ernstige feiten en komen tegenwoordig regelmatig voor.

Een minuut stilte houden. Een oproep doen. Een steunactie voor hun gekwetste collega.
Nu wordt er gestaakt maar waarvoor? Meer veiligheid. Hoe moet men dat realiseren op elke trein een bewaker? Wie wordt getroffen door de staking. De reiziger die niet betrokken is geweest bij het incident.

Ja, ik weet het voor mij hoeft staken ook niet direct, maarja, wat moet je doen, ik kan het in dit geval begrijpen.
Volgens mij heeft de overheid hier een grote rol in door haar zwak en te tolerant justitiebeleid.