Advocaten die prinsen bekladden
 

Ik las dit artikel in de krant. Is het echt waar dat je als advocaat een straf kan krijgen als je iemand van de monarchie in een negatief daglicht stelt? :evil:

Ik hoorde daar gisteren ook al iets over.
Een advokaat wiens carriere hem lief is zal dus zich dus wel wachten voor dat negatieve over een lid van de koninklijke familie.

artikel 445 Ger. W.:

Indien een advocaat in zijn pleidooien of in zijn geschriften kwaadwillig de Monarchie, de Grondwet, de wetten van het Belgische volk of het gevestigd gezag aanvalt, kan de rechtbank of het hof waarvoor de zaak aanhangig is, door de griffier proces-verbaal doen opmaken en het incident brengen voor de raad van de Orde waaronder de betrokkene ressorteert.

En mogen wij dat wel???

Belangrijk in art. 445 is het woordje 'kwaadwillig': een frontale ongefundeerde aanval k�*n gezien worden als 'kwaadwillig', maar daar oordeelt de rechter over binnen de context van het proces. Ik denk niet dat er precedenten bestaan waar een rechter zonder enige verwittiging ter rechtszitting een advocaat 'flikt' en zo diens carrière breekt.

Je moet het dus al heel grof bakken en dergelijke benadering heeft in de praktijk toch meestal het tegenovergestelde effect.

Vragen stellen bij de betrokkenheid van een lid van de koninklijke familie in een fraudezaak, lijkt me niet a priori 'kwaadwillig' te zijn. Maar de advocaten hebben er goed aan gedaan om de rechter op voorhand de vraag te stellen.

Iedereen gelijk voor de wet!!!

De lorre, de flup en den berre, of eender wie, allemaal gelijk.

Het is wel de eerste keer in de Belgische geschiedenis dat een lid van de royale familie ondervraagd werd dus een precendent bestaat er niet.
De prins werd, zo klonk het letterlijk, 'lief' behandeld.

Nadat we de procureur hebben bezig gezien zou ik toch mijn hand toch niet meer in het vuur durven steken voor het onpartijdig oordeel van welke rechter dan ook.

De procureur is dan ook geen rechter. De lijn die de rechtbank heeft gevolgd tot dusver, heeft me dan weer wél wat meer vertrouwen gegeven. Intelligente madam, die voorzitster... wetende wat voor bullebak Rubens wel kan zijn.

Precedenten bestaan er zeer zeker: niet t.a.v. een lid van de monarchie, maar des te meer tegen 'de gevestigde orde' of 'de wetten van het belgische volk'. Meestal blijft het bij een vermaning door de rechter, maar een enkele keer mag een advocaat het gaan uitleggen bij de stafhouder.

Edwin Van Fraechem hield er aan tot tweemaal toe en met de nodige klemtoon uit te leggen dat de procureur duidelijk tot de 'uitvoerende macht' behoort ... en dat daar dus wellicht 'andere' invloeden hebben gespeeld ...

hij vermeldde er ook bij dat als de plannen van de regering doorgaan, ook de parketmagistraten (ik hoop dat ik de term goed heb) onder uitvoerende invloed komen ... er geen enkel niet 'gefixt' dossier meer voor de rechtbank wordt neergelegd ...

ik vond dat straf ...

De procureur behoort idd. niet tot de 'rechterlijke macht'; vandaar dat het altijd bijzonder kies is om uitspraken te doen over "het gerecht". Want over wie heb je het dan? Over het Openbaar Ministerie (parketmagistraten --> Uitvoerende macht, min. v. Justitie), over de Rechters (zetelende magistratuur --> rechterlijke macht) of over de advocaten? Zemelen over "het gerecht" komt helaas te vaak neer op het aloude gezaag in de zin van ''t is allemaal één pot nat". Wat er uiteindelijk alleen maar op duidt dat men niet goed weet waar men het precies over heeft.

... en toegegeven: het is ook geen eenvoudige materie! Als er iets absoluut nodig is, dan is het wel méér eenvoud en transparantie. De burger die met 'het gerecht' in aanraking komt, vindt er steevast z'n weg niet in terug.

Wat de voorstellen betreft waar Van Fraechem naar verwijst... Het gaat vooral om een voorstel om de rol van de onderzoeksrechter in het gerechtelijk onderzoek terug te schroeven / af te schaffen. Momenteel is het zo dat die onderzoeksrechter als onafhankelijk magistraat (rechterlijke macht) daar vooral tussenzit om erover te waken dat de zaken ook tijdens het onderzoek op een eerlijke en zo onpartijdig mogelijke manier gebeuren. (cf. Connerotte, die -m.i. terecht- moest opstappen toen hij zich compromitteerde op dat fameuze spaghetti-etentje) Als die rol wegvalt, heeft het O.M. de handen vrij om z'n dossiers véél eenzijdiger op te bouwen en het risico dat daarmee een aantal essentiële rechten van de verdediging sneuvelen, wordt dan ontzettend groot.

dank voor je uitleg ! lijkt mij nog maar eens een fundamentele aanval op burgerlijke vrijheden in de rechtstaat ... weg open naar een 'regime-o.m'-gerecht ...

en hoe hoog acht jij de kans dat de regering deze wijziging toch doorvoert ? wie is de drijvende kracht daarachter ? Vld ? Ps ?

Ik sta al een hele tijd niet meer in de dagelijkse praktijk van het straf(proces)recht en kan hier dus niet precies 'duiden' waar de drijvende krachten achter de meest recente voorstellen in de zgn. 'grote Franchimont-herziening' van het strafprocesrecht zitten. Maar het voorstel staat zeer zeker in de steigers; het is een oefening voor een globale modernisering die in feite al bezig was toen ik nog student was. (een hele tijd geleden dus ;-) )

Vooral in het strafprocesrecht is het altijd opletten dat de veldwachter zich niet als een stroper gaat ontpoppen... Voor de uitvoerende macht (regering --> parket) is het natuurlijk een stuk gemakkelijker werken zonder inmenging of pottenkijkerij door de onafhankelijke rechterlijke macht.


Kwatongen beweren dat de PS de rechterlijke macht wil teruggeknipt zien, maar daar wil ik alleszins geen uitspraken over doen.

kwatongen zijn, net als zwarte schapen, steeds mijn voorkeur geweest ;-)

Die mogen zowiezo al hun ambities om onderzoeksrechter of rechter te worden opbergen...

Begin jaren 80 werd prins Karel ondervraagd in zijn proces dat hij tegen één of andere voormalige medewerker (hij was advocaat) had aangespannen. Hij legde - zoals Laurent - een schriftelijke verklaring af, maar verscheen niet in de rechtbank. De aangeklaagde werd veroordeeld, maar later - in beroep? - vrijgesproken, omdat er geen confrontatie had plaatsgevonden, zoals hij nochtans gevraagd had. Enfin, zoiets was het: het is een precedent, dunkt me, dat enkel de schriftelijke verklaring zoals de wet die voorschrijft niet kan volstaan.