Globaliseren langs links? Hoe bestrijdt u de neoliberale mondialisering?
 

Best Dr. Van Duppen, hoe kijkt u aan tegen "de globalisering"? En welke strategieën lijken u het beste om de neoliberale mondialisering te bestrijden?

-Een "wij globaliseren terug, maar dan langs links"-strategie? Die zou bestaan uit het creëeren van performante sociale actoren die op wereldvlak hun krachten bundelen (zoals een wereldvakbond die effectief werkt); Zuid-Zuid en Zuid-Noord-Zuid relaties aanknopen die de macht van het Westen binnen de WTO en andere globale instellingen doorbreken, enzovoort...

-Of houdt u het bij een meer lokale strategie die naar een model van maoïstische autarkie neigt?

In zijn boek “De wereld is een schouwtoneel. Maar wie doet de regie?” vraagt Zinzen zich af wie de regie doet. “Het stuk dat op Vondels schouwtoneel wordt opgevoerd, is slecht”, besluit hij. “Schrijvers en regisseurs opereren achter de schermen en verdelen de rollen zoals het ze uitkomt. De acteurs doen zonder morren wat ze gevraagd wordt. De acteurs, dat zijn wij: de burgers. Het wordt tijd dat we luidkeels protesteren. Om politici en ondernemers ertoe te dwingen het stuk te herwerken. Om ze erop te wijzen dat de concurrentie met de arme landen niet gewonnen kan worden door de lonen bij ons te verlagen, maar door ze ginds te verhogen. Niet door bij ons de werktijd te verlengen, maar door hem ginds in te korten. Niet door bij ons het recht op staking af te zwakken maar door het ginds in te voeren. Niet door bij ons de staat te ontvetten en de sociale zekerheid te privatiseren maar door de staat ginds om te vormen tot een instituut dat zijn ingezetenen beschermt tegen uitbuiting.”
Ik vind dit een zeer mooi antwoord op de neoliberale mondialisering. Want hiermee wint (bijna) iedereen: de mensen hier want die moeten niet meer vrezen voor delocalisatie, de mensen ginder want die krijgen meer koopkracht, sociale bescherming en betere werkomstandigheden, en ja ook de bedrijven want die gaan hun producten kunnen verkocht krijgen hier en ginder en zo de overcapaciteit voorkomen. Alleen een handvol grote aandeelhouders zullen een deel van hun buitensporige winsten moeten inleveren.

Het klassieke andersglobalistische antwoord dus... Spijtig. Wat mij betreft, zou iedere beleids- of opiniemaker het werkje "Economic Policy" van Mises moeten lezen, de schriftelijke neerslag van voordrachten die prof. Ludwig von Mises in de jaren vijftig hield in Zuid-Amerika. Niet dik, niet moeilijk, maar zeer verhelderend.

In deze lezing bijvoorbeeld geeft von Mises een zeer heldere uitleg over de oorzaak van de loon- en welvaartsverschillen in de wereld: Foreign Investment.

De kern van de zaak is simpelweg het volgende. De welvaart in pakweg Europa is hoger dan in vele andere landen, omdat de productiviteit van arbeid er hoger is. De productiviteit is hoger, omdat Europa meer kapitaalsgoederen bezit; de arbeiders hebben met andere woorden meer materieel om te produceren. De hogere productie per arbeider vertaalt zich in een hoger reëel loon.

De hoeveelheid kapitaal in een land kan op twee manieren verhoogd worden: door binnenlands spaargedrag, of door buitenlandse investeringen (het onderwerp van Mises' lezing). Nu zijn beiden afhankelijk van 'stabiliteit': wie spaart of investeert wil zeker zijn dat zijn vermogen niet afgenomen wordt. Als iemand zeker is dat al zijn spaargeld afgenomen wordt (middels onteigening, vermogensbelasting, inflatie...) dan kan hij het maar beter meteen opconsumeren.

Enzovoorts dus.

Maar is het probleem niet dat kapitaal zeer (voort)vluchtig is, fluïde, ongrijpbaar... terwijl rechtvaardigheid en sociale verantwoordelijkheid een traag proces vereist: je moet de macht krijgen, wetten en regels creëren, de civiele maatschappij organiseren, op internationaal niveau binnen de instellingen een consensus vinden, enzovoort... dat vraagt zijn tijd. Dit terwijl kapitaal van hier naar Tokyo flits in een milliseconde. Kapitaal zal ook voortdurend voortvluchtig blijven en zich neerplanten waar het meerwaarde kan opzuigen. Wanneer je de voortvluchtige geïdentificeerd hebt, is hij al weer vertrokken.

Is er geen flexibeler, snellere strategie denkbaar?

een doorgedreven protectionisme is het enige antwoord.

Meneer houdt niet van welvaart?

ik geloof in endogene groeikrachten. Het verhaaltje van de exogene MNO groeipooltheorie is achterhaald gebleken;-)

(maw ik wil eerst en vooral welzijn; welvaart komt op tweede plaats maar is ook belangrijk en já dat kan beter dan nu.)

Dus je gaat mensen gelukkig maken door hen te verbieden producten te kopen uit de rest van de wereld?

Vreemd.

Euhteuteut, Percy...De staat bepaalt wat de behoeften van de individuen zijn, dan moet er niks ingevoerd worden...Goh, is dat nu zo moeilijk!

Wanneer je dan bijvoorbeeld bij de slager komt, dan hoef je niet na te denken over wat je graag wil eten. Je krijgt na afstempeling van je rantsoenkaart gewoon een halve kilo eenheidsworst.

Heerlijk, dat rode leven...Ik kijk écht uit naar de Grote Revolutie!

Ha, op dié manier. Ik veronderstel wel dat de keuze voor eenheidsworst gebaseerd is op een wetenschappelijke analyse?

Jazeker, dat staat allemaal te lezen in de boeken:

"Eenheidsconsumptie Voor Den Arbeider - Over Het Verlosschnen Der Proletariër Uit Het Lijden Van Het Kiezen" - Uitgeverij De Brandende Barricaden, 1924

"Dierengeneeskunde voor het Volk - Over de verbreiding van de Grote Revolutie in de Dierenwereld" - Uitgeverij De Noeste Os, 1991

"Gepaste Voeding voor de Proletariër - Eenheidsworst, knolraap, lof, schorsenen en prei als basisingrediënten voor het bevredigdende arbeidmaal" - Uitgeverij De Rode Kool, 1994.