Grote politieke denkers
 

Beste,

Ik heb op dit forum al veel posts van je gelezen, maar één van de dingen die tot op heden amper aan bod gekomen (of misschien heb ik het gemist) zijn -zoals ik ze hier nu noem- grote politieke denkers die je sterk beinvloed hebben.

Ik heb het niet zozeer over politieke stromingen, maar enkel over grote politieke denkers en hun werk die je ogen openden, die je fascineerden, die je aangezet hebben tot kritische zelfreflectie, die ervoor zorgden dat je de (politieke) wereld op een andere manier bekeek. Werken die eigenlijk nu nog steeds nazinderen.

Kortom, kunt u enkele boeken opsommen die een belangrijke bijdrage hebben geleverd tot je (politieke) bewustzijn vandaag de dag?

Ikzelf zou bv. kunnen noemen: The social contract - Rousseau of Democracy in America - De Tocqueville ...

Dank bij voorbaat.

Beste Twigmuntus,

Zeer interessante, doch moeilijke vraag.

Ik heb de B.U.B.-theorie grotendeels zelf ontwikkeld op basis van logisch denken en op basis van het feit dat het unitaire België - de taalrechten even buiten beschouwing gelaten - helemaal niet slecht werkte, integendeel.

Ik ben gepassioneerd geweest door het boek "Lincoln" van een Amerikaanse schrijver (naam ontglipt mij), maar dan meer om algemene politieke en persoonlijke redenen (Lincoln was ook advocaat).

Op vlak van unitarisme heb ik niet echt voorbeelden van grote politici. Dat lijkt me ook niet nodig.

Wel hou ik van grote landen zoals Brazilië, Frankrijk, Duitsland, de Verenigde Staten, Oekraïne, Italië, Rusland, Australië...

Het zijn niet allemaal unitaire landen op papier en zelfs niet meertalig, maar in de praktijk zorgen ze wel voor een mooi natiegevoel dat de Belgen spijtig genoeg en ten onrechte ontberen.

Let wel: dit natiegevoel moet positief blijven en mag zich niet keren tegen andere naties.

Landen die zorgen voor een natiegevoel. Is dat geen omgekeerde logica?

Het zit zo denk ik: de Staat bestaat. Omdat de Koning bestaat. Het is aan de onderdanen om dan maar natiegevoel te kweken. Liefst in 't Frans.
In dat opzicht bestaat er dus ook geen volk, enkel onderdanen.
En aangezien er geen volk is, kunnen er ook geen meerdere volkeren zijn in een land. Dus wie de Staat omver wil werpen, is slechte onderdaan.