ni vergeten =?iso-8859-1?Q?h=E9?=
 

Oaster iets scheelt

Oas ekik nen dag in eu schoenen zou stoan en gij in die van mij
Toengs zoeme misschienst peizen, wa veur een leven hedde gij
We zoeme van malkoar misschienst verstoan wa damme doen...

En toengs zoeme kunnen klappen mee een beetse mier fatsoen
W’en allemoal gruute woorden over veel verdroagzoamheid
Moar zijme zelf wel zuu goe bezig? Want geef toe, tes toch een feit
Damme nen andere rap verwijten uuk al doenme ’t zelf verkierd
En damme mensen rap benijden, da krijge w’uuk nie afgelierd

Refrein:
Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
Smijt nuunt den ieste stien
Moar vormt eu giel allien het juste beeld
Oaster iets scheelt

Verdroagzoamheid es nie allien moar iets van bliek of doenker vel
Moar uuk van ruze mee de buren veur een fiestse mee wa kadèl
Hoe damme rijen mee den otto, hoe damme ruuken op restaurangt
Hoe dadde veursteekt in de winkel, we zijme allemoal soms ambetant

We wurden alsmoar sympathieker, de middenvinger populair
En onze kinders doen ons achter mee nen even gruute flair
Pesterijen van collega’s, pesterijen in de klas
De mens es overduidelijk ’t miest geavanceerde ras


Refrein:
Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
Smijt nuunt den ieste stien
Moar vormt eu giel allien het juste beeld
Oaster iets scheelt


We zijme nieverangst nie veilig, Onze beschaving goa kapot
W’en een alarm op iedere deure van ons afgebakend kot
W’en een alarm op onzen otto, w’en alarmen, ’t kan nie op !
Moar woarom steekt er ne kier niemand een alarm in onze kop?

Natuurlijk es ter soms misere en toengs moede der iets an doen
En soms zijme zelfs te brove en lache we moar wa groen
Moar we moete nie zuu zoagen, ’t leven es al veel te kurt
W’en hoast al wa damme vroagen, ongs landjen es nog nie zuu vurt.

Refrein:
Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
Smijt nuunt den ieste stien
Moar vormt eu giel allien het juste beeld
Oaster iets scheelt

Refrein:
Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
Smijt nuunt den ieste stien
Moar vormt eu giel allien het juste beeld
Oaster iets scheelt