Gisteren stelde de leider van de nieuwe Turkse regeringspartij een oplossing voor de hereniging van Cyprus voor.
De noordelijke 40% van dat eiland werd in 1974, na een staatsgreep door Griekse officieren, bezet door Turkse militairen. Sindsdien is het eiland door een brede strook met VN-soldaten verdeeld tussen het noordelijke Turks-Cyprus, een quasi-onafhankelijk land dat echter alleen door Turkije wordt erkend, en de zuidelijke Republiek Cyprus, dat nu nog enkel uit Grieks-Cyprioten bestaat.
Om het land in 2004 te kunnen toelaten tot de EU moet het voor die tijd zijn herenigd. De leider van de Turkse AK-partij stelt nu voor om het land te organiseren naar 'Belgisch model', d.w.z. een gelijk verdeelde federale regering en twee deelstaten met eigen bevoegdheden.

Denkt u dat het Belgische model een goede oplossing kan zijn voor een land? Is het in Cyprus mogelijk een garantie voor een stabiele toekomst of eerder een garantie voor de 15% Turks-Cypriotische minderheid om voldoende macht te behouden t.o.v. de 85% Grieks-Cypriotische meerderheid?

Het Belgisch model pas je beter niet toe. Om toestanden zoals hier te vermijden.

Laat ze gewoon elk hun eigen weg gaan. Het Belgische model is er een van vele conflicten. Dus lijkt het mij niet zo verstandig om dat daar toe te passen. Twee verschillende volken voeg je niet samen...

VL

Maar denk je dat de conflicten komen door het model of toch eerder door de verhouding tussen de twee bevolkingsgroepen in België?

Kijk, België is natuurlijk een land dat nog niet zo heel lang bestaat en wat gemakkelijk weer kan verdwijnen, maar een klein eiland als Cyprus, dat bij mijn weten nog nooit gescheiden was, definitief in tweeën te delen is misschien niet zo heel verstandig. Hoewel Nederland en Frankrijk met het eiland Sint-Maarten (deels Nederlandse Antillen en deels departement Guadeloupe) precies hetzelfde hebben gedaan. :oops: :D

En toch kijkt het buitenland met enige bewondering, of is het verwondering naar ons model.....

De Canadezen zijn hier ook al eens komen rondneuzen dacht ik.

De hier aangebrachte cijfers zijn al lang niet meer correct. Voor de inval waren er misschien slechts 15% Turken op het eiland Cyprus. Ondertussen is er wel een massale inwijking gebeurd vanuit Anatolië richting Cyprus. Heel veel van de huidige Turken in het bezette Cyprus hebben weinig van doen met de Turkse minderheid van weleer. Dat is één.

Ten tweede is het zo dat het verkeerd te stellen dat Cyprus slechts door Grieken en Turken werd bewoond. Dat is een verkeerd beeld, en dreigt alles te herleiden tot een machtsspel tussen twee volkeren. De meesten vergeten dat er in Cyprus ook een bijzonder grote groep Armeniërs wonen (sedert eeuwen!). Bij de inval vluchtten de Armeniërs natuurlijk ook richting Griekse zijde; die hebben immers ook niet zulke goede ervaringen met de Turken. Grieken en Armeniërs leven in volmaakte harmonie samen met elkaar, niettegenstaande er toch een religieuze scheiding is (de enen zijn orthodox, de anderen monofysitisch). Er is dus veel meer aan de hand.

De tegenstelling tussen Turken en Grieken is wezenlijk een tegenstelling van een christelijke beschaving tegenover een islamitische beschaving. Daar ligt het grootste conflict nu en voor de tijd die komen gaat. Wie dit niet onderkend en daarmee geen rekening houdt, stapelt een kruidvat stampensvol.

Besluit: een vreedzaam samenleven tussen Grieken en Turken in een en dezelfde staat zie ik niet gebeuren. Het ware beter dat men de Turken naar Turkije overbracht, net zoals de Turken indertijd met de Grieken hebben gedaan.

Ja, omdat ze niet weten hoe het hier gaat en slechts de uiterlijke schijn zien (en die schijn lijkt mooi, maar het is één grote luchtspiegeling).

Bedankt voor uw reactie.

U zegt dat de cijfers niet meer correct zijn, maar dat ligt eraan hoe je het bekijkt. Op de site van de Cypriotische regering, http://www.pio.gov.cy/cyprus/people.htm , wordt inderdaad een aantal van 115.000 Turkse immigranten genoemd, maar die wonen illegaal op Cyprus. Overigens zou het percentage Turken zelfs als ik de illegale immigranten zou meetellen nog maar 23% zijn tegenover 74% Grieken en 3% buitenlanders.

Als tweede noemt u een 'bijzonder grote groep' Armeniërs die ik over het hoofd gezien heb. U heeft inderdaad gelijk dat ik ze vergeten ben. Maar afgezien van het feit dat de Armeniërs zelf gekozen hebben om te behoren tot de Grieks-Cypriotische gemeenschap, bestaat deze groep uit slechts 8.000 mensen. Dat is maar 0,9% van de werkelijke of 1,1% van de legale bevolking. Toch niet zo'n heel erg grote groep, hoewel ze inderdaad wel tot de autochtone bevolking behoren.

Het is duidelijk dat u het Belgische model niet de oplossing vindt voor Cyprus. Maar wat u voorstelt is een etnische zuivering en dat lijkt me ook niet erg bijdragen aan het vreedzaam samenleven in de regio. Het zou hetzelfde zijn als de Nederlandstalige minderheid in Brussel naar Vlaanderen overbrengen omdat ze niet goed met de Franstalige meerderheid kunnen samenleven. Lijkt me ook geen goed idee. :(

Indien ze dat van voor 1970 (of van na 2007 ;)) bedoelen, JA!
Anders, NEEN!

Bedankt voor uw reactie.
Indien u het Belgische model bedoelt, denk ik dat het model van voor 1970, de eenheidsstaat, sowieso weinig toekomst heeft op Cyprus. Volgens mij heeft het in België ook niet echt goed gewerkt, anders was het niet afgeschaft toch? :wink:

Illegaal? Volgens wie? Inderdaad, volgens de Grieks-Cypriotische regering. De Turken op Cyprus alsook hun marionettenregering beschouwen die "ingevoerde" Turken evenwel geenszins als illegalen: ze werden immers er door de Turkse regering er toe aangezet om zich in het bezette Cyprus te vestigen. Nog ieder jaar komen er hele gezinnen uit Anatolië naar Noord-Cyprus afgezakt, vooral nu het toerisme aan Turkse kant een beetje begint te groeien. De Turkse noch de Turks-Cypriotische regering zullen nooit goedschiks aanvaarden dat deze mensen teruggestuurd worden! Daar komt dus gegarandeerd heibel van!

Voor de fatale inval waren er misschien 70.000 tot 90.000 Turken op Cyprus. Sedertdien is het aantal "ingevoerde" Turken de 140.000 ruim overschreden (althans volgens het rapport van de Grieks-Cyprische regering dat al dateert van de jaren TACHTIG). Dat rapport stelt trouwens dat er sedertdien een sterke stijging is gebeurd, maar kan niet meer inschatten in welke mate. Daar komt dan nog eens bij dat er een legermacht is gestationeerd die ongeveer 35.000 man telt. Heel wat mannen laten dan een vrouw uit hun geboortestreek overkomen, en die nieuwe familie vestigt zich natuurlijk in het veel welvarender - voor Turkse normen - Noord-Cyprus.

Volgens de webstek waarnaar u verwijst, maken Armeniërs (en Latijnse katholieken, maar ook hier gaat het om een meerderheid Armeniërs die tot de RKK behoren al dan niet met behoud van hun eigen ritus) bijna 12% uit van de bevolking op (Grieks-)Cyprus. Dat is dus wel meer dan u stelt. De Maronieten vormen maar een bijzonder, verwaarloosbare groep op Cyprus. Het zijn de Armeniërs die doorwegen. De Armeniërs hebben nu eenmaal niet "gekozen om tot de Grieks-Cypriotische gemeenschap" te behoren. De keuze werd hun opgedrongen, en was voor hen wel niet moeilijk. Feit is wel, dat het hier slechts om een administratieve keuze ging en niet om een verandering van volkstoehorigheid. Deze keuze geldt in het huidige G(Grieks-)Cyprus trouwens niet meer.

Dit zal toch de enige duurzame oplossing zijn. Zie maar eens hoeveel problemen er zijn in Komiti en omstreken zijn met de Volksturken (een minderheid in Griekenland). Het gaat gewoon niet. Net zoals de Grieken de inheemse bevolking zijn, zijn ook de Vlamingen de inheemse bevolking van Brussel, niet de ondertussen zeer vele zogezegd Franssprekenden migranten (ondertussen slinken ook de verfranste Vlamingen en afstammelingen van Walen in Brussel zienderogen: zij gaan zich in toenemende mate in de Rand en in Waals-Brabant vestigen). En daar zit ook een potentionele gevaar: de islam!

Die staat was natuurlijk wel werkbaar, maar de tol was zeer groot voor de Vlamingen: miskenning van hun taal, van hun culturele rechten, geen (hoger) in eigen taal, voortdurende sociale onderdrukking van Vlaamse cultuur, enzovoort. Door de toenemende emancipatie van de Vlamingen kwamen er steeds meer barsten in deze onrechtvaardige constructie. Nu is er geen stoppen meer aan: België zal vroeg of laat barsten. Wie naar een Belgique de papa terug wil heeft de tekenen van de tijd niet begrijpen, en zal dan ook in zijn eigen begoochelingen ten onder gaan.

We mogen nooit vergeten wat een van "vaders van België" schreef - ik citeer uit de bron (dus in het Frans):

"Les premiers principes d’une bonne administration sont basés sur l’emploi exclusif d’une langue, et il est évident que la seule langue des Belges doit être le français. Pour arriver �* ce résultat, il est nécessaire que toutes les fonctions civiles et militaires soient confiées �* des Wallons et �* des Luxembourgeois; de cette manière, les Flamands, privés temporairement des avantages attachés �* ces emplois, seront contraints d’apprendre le français, et l’on détruira ainsi �* peu l’élément germanique en Belgique."

Of anders gezegd: de Vlamingen moesten kapot gemaakt worden. Daar kwam het duidelijk op neer.

Dat de immigranten alleen volgens de Grieken illegaal zijn, daar heeft u natuurlijk gelijk in. Maar het feit blijft dat zelfs met die immigranten er nog een driekwartmeerderheid Grieken is op Cyprus. Ik had overigens begrepen dat het toerisme heel slecht draait in het noorden, juist omdat Turks-Cyprus door niemand erkend wordt.

Interessant is misschien dat er op het moment ongetwijfeld een machtspel gaande is in Turkije tussen de AK-partij en het leger. Misschien dat AK door een compromis over Cyprus én de internationale gemeenschap voor zich wint én het leger kan laten zien wie de baas is. Ik weet overigens niet of met het Belgische model de deelstaten of de taalgemeenschappen bedoeld worden, want in het tweede geval zouden Grieken eventueel weer gedeeltelijk aan Turkse kant kunnen gaan wonen. Ruimte genoeg, zou ik zo denken met 23% van de bevolking op 37% van de oppervlakte. Zeker als de 'illegalen' wel weggestuurd worden kunnen de Grieken hun oude huizen weer in.

Kunt u mij misschien aangeven waar precies het percentage van 12 genoemd wordt voor de Armeniërs? Bij de tabel onderaan de pagina waarnaar ik verwezen heb, staat nl. dat het gaat om 8.000 Maronieten, Armeniërs en Latijnse katholieken. Mogelijk kunnen de Armeniërs dan ondanks hun kleine aantal een eigen taalgemeenschap verkrijgen, zoals de Duitstaligen in België.

Het gaat hier denk ik niet alleen om een duurzame, maar ook om een haalbare oplossing. Etnische zuivering is wel een misdaad. U zegt zelf dat de Turken zelfs niet zullen aanvaarden dat de immigranten worden teruggestuurd. Wat denkt u dan dat de gevolgen van een zuivering zullen zijn. Volgens mij zoeken Turkije en Griekenland juist steeds meer toenadering tot elkaar. Ze zullen ook wel moeten, want Cyprus moet en zal in 2004 lid worden van de EU en een Nicosiaanse Muur zal denk ik niet geaccepteerd worden.

Onder de huidige Pasok (de Griekse socialisten) is er inderdaad een poging tot toenadering, maar die stuit op bijzonder hevige kritiek in de eigen rangen en natuurlijk in de oppositie. Bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen boekte de rechtse partij Neo Demokratia een belangrijke winst: die is hevig gekant tegen iedere toenadering.

Toen Duitsland lid werd van de EU werd (toen nog West-Duitsland) was dat ook met de officiële grenzen van 1934 (ja, u leest goed). Zo stond trouwens ook in de grondwet van de BRD. (Grieks-)Cyprus zal dan wel lid worden van de EU, officieel het hele eiland, maar de facto slechts met het legitieme (Griekse) gedeelte.

Sorry, ik heb een foutje gemaakt. Uw percentage klopte inderdaad.

Trouwens, Grieken zijn niet erg geneigd staatsconstructies met erkende minderheden te aanvaarden. U weet misschien dat er in Griekenland verschillende niet-erkende minderheden wonen: Macedoniërs, Walachijers (voormalige herderbevolking die een Roemeens dialect spreekt, onder Grieken bekend als de "Vlachoi"), de Arvanites ("inheemse" Albanezen) en een handjevol Bulgaren. Dat ligt al zo gevoelig.

En met de Turken ligt het nog tienduizend maal gevoeliger.

Dat laatste gebeurt nooit. Dat zal geen enkele Turkse regering ooit aanvaarden, en zeker het leger niet. Zodra daar nog maar sprake van zou zijn, grijpt het Turkse leger onmiddellijk in en wordt Turkije weer een land dat onmiddellijk geleid wordt door de generaals.

En geen enkele Griekse regering zal ooit de soevereiniteit van een Turkse regering op het eiland erkennen.

De enige duurzame oplossing blijft: Turken naar Turkije, Cyprus defintief bij Griekenland.

Bij mijn weten zijn de parlementsverkiezingen in Griekenland pas in 2004, dus voorlopig zal de oppositie het probleem niet zijn.

Dat de Oder-Neissegrens pas in de jaren 70 door West-Duitsland is erkend wist ik, maar dat neemt niet weg dat we nu in een hele andere tijd leven zonder Koude Oorlog. De huidige situatie op Cyprus moet zijn opgelost voor het lidmaatschap in 2004, dus een (vorm van) hereniging lijkt me de enige reële mogelijkheid. De Turken zullen dan een eigen deelregering houden, maar er komt dan wel weer een gemengde federale regering. Bovendien moeten de Turkse soldaten het eiland ongetwijfeld verlaten, want een vreemde troepenmacht in een EU-land is natuurlijk niet aanvaardbaar. De VN zal de eerste jaren nog wel een taak hebben om de orde te handhaven. Een eventuele invasie in een EU-land hoeven de Turken na 2004 al helemaal niet te proberen, want dan kunnen ze alle contacten met Europa verder wel vergeten.

Hoe de minderheden op Cyprus behandeld worden weet ik niet, maar ze worden in ieder geval op de webstek van de regering erkend. Er is trouwens toch al een groot cultuurverschil tussen de Grieken op Cyprus, die veel van de Britse cultuur (respect voor wetten en regels) hebben overgenomen, en de Grieken in Griekenland, waarvan de Cyprioten zeggen: 'ze rotzooien maar wat aan' (uit NRC Handelsblad: http://www.nrc.nl/buitenland/artikel/1034745230445.html ).

West-Duitsland heeft pas onder Kohl - na de val van de muur - een vergelijk getroffen met Polen, waarbij men de Polen beloofde geen aanspraken meer te laten gelden over de ontstolen gebieden. Daarnaast heeft men de passage over de landsgrenzen uit de BRD-grondwet geschrapt. Meer was het niet. Het ging niet om een erkenning van de nieuwe grenzen, slechts om een de facto vergelijk met Polen. Een officiële erkenning zou trouwens bijzonder moeilijk liggen vooral in Beieren, waar een bijzonder groot aantal van de voormalige Oost-Pruisen wonen (en er een machtige politieke lobby hebben).

Het is een beetje te goedkoop de zaak voor te stellen als Cyprioten aan de ene kant en Grieken aan de andere kant. Griekenland is een ware microkosmos, en is volkskundig heel wat rijker dan het vakantieplaatje dat zovelen van Griekenland hebben. De eilandgrieken lopen bijvoorbeeld niet hoog op met de vastelandgrieken die ze arrogant en verwaand vinden. De Grieken die in Sterea Ellada (het oude Attika) vinden dan weer dat ze in heel veel zaken van de Grieken uit het noorden verschillen; ze noemen de noorderlingen trouwens "Voulgaroi" (Bulgaren dus), onverschillig of iemand in Thessaloniki of Komiti woont. En zelfs met de Grieken die in de Peloponesos wonen zijn ze niet al te goede vriendjes. En dan zijn er natuurlijk nog de Kretenzers die trouwens van zichzelf vinden dat ze maar weinig met "die" andere Grieken te maken hebben. En tenslotte zijn er nog de Grieken op de eilanden die eertijds door Italië werden bestuurd: daar is de Italiaanse invloed tot op heden merkbaar in zovele dingen. Dat ook de Cyprioten een sterke regionale identiteit hebben is helemaal niet verwonderlijk: het is een verschijnsel dat in huidige Griekenland meer dan gewoon is.



Feit is wel dat Cyprioten zich Griek voelen en dat er nog velen aan "enosis" denken. Alleen het feit dat het met Griekenland economisch niet goed gaat, zorgt ervoor dat de uitvoering van het lang gekoesterde idee nu nog in de koelkast zit.

Ik dacht dat Willy Brandt in de jaren 70 de Oder-Neissegrens al geaccepteerd had i.h.k.v. de Ostpolitik, de toenadering tot Oost-Duitsland? Dat er nooit een officiële erkenning is geweest verbaast me niet, want er worden ook nog steeds problemen gemaakt met Tsjechië over de Benešdecreten.

De informatie over de relatie van Cyprus met Griekenland citeer ik ook maar uit de krant. Ik heb zeker niet alleen een 'vakantieplaatje' van Griekenland; ik heb gymnasium gedaan dus ik weet wel een beetje hoe de geschiedenis in de regio in elkaar zit. Dat de noorderlingen nu Bulgaren worden genoemd is al een vooruitgang, in de Oudheid waren het nog gewoon barbaren (vreemdelingen). :)
Die neiging naar aansluiting bij Griekenland kan ik niet goed beoordelen maar lijkt me niet erg sterk, anders had men daar toch in de afgelopen 28 jaar, na de invasie van de Turken, wel stappen toe kunnen ondernemen?

Wel, juist een op til zijnde enosis was juist de reden waarom de Turkse troepen het eiland bezetten. U moet weten dat er nogal wat gemanoeuvreer achter de schermen is geweest (zowel van de CIA als de Griekse geheime dienst) en dat men er in slaagde aartsbisschop Makarios aan de kant te zetten waardoor de harde lijn aan de macht kwam in Cyprus. Die werd door de Griekse kolonels (Griekenland stond toen nog onder de militaire dictatuur) gesteund en er waren al plannen om Cyprus definitief bij Griekenland te laten aansluiten. Toen vielen de Turken binnen...

Tussen Cyprus en Griekenland is er sedertdien toch een hechte band gegroeid. De Cypriotische president komt regelmatig op de koffie bij de Griekse en omgekeerd. Een hereniging zou alle kansen voor een vergelijk met Turkije definitief onmogelijk maken, daarom komt het er ook niet van. Naast natuurlijk het economische aspect (en men vreest trouwens in Cyprus ook de machtige socialistische partij in Griekenland).