Eigen ik eerst
 

Ik vind dit het laaste van het laaste waar ik zou kunnen in geloven Wat denken jullie hierover,ben ik dan zo fout om zo te denken?

laatste:oops:

:lol: leg uit AUB

De titel Eigen ik eerst is zo biased dat er van een serieuze discussie al niet veel meer in huis kan komen. Niemand heeft zin, meen ik, om op Black Catiaanse wijze geheel die discussie over te doen - zeker niet indien die éné basispagina met argumenten tegen libertarisme die veel weg heeft van de hand te zijn van iemand die een knappe, uiterst intellectuele en libertarische vriendin kwijtgespeeld is, continu voorgewend wordt -. Uiteraard is wel ruimte voor debat, zolang de premissen van beleefdheid en rede worden gerespecteerd.

Ik kan er ook niet in geloven, maar zoals ik reeds elders heb gezegd op dit forum, ik zou niet liever hebben dan dat er libertariërs aan de macht komen.

Ik zou liever niet hebben dat extremen zoals van het Vlaams Belang aan de macht komen. Uiteindelijk modderen we hierdoor toch maar rond het midden....

Daarom: alle macht aan het Radikale Centrum 8-)

Radikaal en extreem hebben 1 nadeel: het heeft evenveel voorstanders als tegenstanders....

Maar het Libertarisme is toch een vorm van egoïsme van het individu tegenover zijn medemens

Neen, absoluut niet. Eén van de uitgangspunten van het libertarisme is juist dat zulk een maatschappijbeeld sociaal, empathisch gedrag bij mensen opwekt.

Het soort "charity" (practisch volledig in handen van nonkel pastoors en tante nonnekes) als in de VS ?? Nee, bedankt.

Ja, eigenlijk wel.
De uitgangspunten zijn goed: Gebaseerd op (individuele) vrijheid, letterlijke anarchie als axioma, 'ja zuster, nee zuster'-liberaliteit (Laten we allemaal doen wat we willen, zonder te schreeuwen en zonder te gillen), met andere woorden: iedereen mag doen wat hij wil, zolang hij anderen niet schaadt én het is ook nog eens geweldloos.

Mijn probleem met deze ideologie is dezelfde als met andere -ismen: De uitgangspunten kunnen goed zijn, het gaat mis als een ideologie te fanatiek en te strak wordt uitgevoerd. De wereld is nu eenmaal niet in één systeem te vangen.

Ik haalde elders al aan:

"Up till our own times," Benda wrote, "men had only received two sorts of teaching in what concerns the relations between politics and morality. One was Plato's, and it said: 'Morality decides politics'; the other was Machiavelli's, and it said: 'Politics have nothing to do with morality.' Today they receive a third. M. Maurras teaches: 'Politics decide morality.'"

In working, living, and believing the state is now arbiter. It decides about the workplace, about the family and about values. Since the market is no longer allowed to function freely, the state must decide what to produce and how to distribute that production; since the family as a social unit has declined because of the erosion of parental responsibilities largely as a result of state action, the state must now decide over education, health, behavior and all other aspects of growing up and earning a living; and, finally, since the state decides what values should prevail in society, and ensures that such values are embodied in legislation and enforced by bureaucracies, the state has increasingly replaced the church in determining how we should behave. Politics is now religion.


HARTWELL, R.M. in: Kenneth Templeton, The Politicization of Society, Liberty Fund, Indianapolis, 1979, pp. 23-24.


Bepaalde zaken zijn inherent verbonden aan politiek - maar de politiek mag geen koepel worden voor sociale, culturele of economische zaken. Anderzijds ook niet. Dat is mijn mening - de jouwe is voor je eigen rekening.

Daarom schreef ik elders:

Wat de realiteit betref, sta ik veel meer open voor andere zaken. Ik meen dat libertarisme, net zoals anarchisme, geen wereldrevolutie veroorzaakt en dat zoiets ook het doel niet kan zijn. Dan heb je twee soorten mensen, degenen die zich willen opwerken in de staat om ze te proberen terugschroeven (wat christian right in de jaren tachtig probeerden, en twintig jaar later zitten ze aanvalsplannetjes voor Irak en mega-budgetten uit te tekenen), en degenen die een grote voorkeur hebben om in een commune of kolonie te gaan wonen en gewoon het eigen ding te doen.

Hoewel ik zeer geïnteresseerd ben in politiek, gaat mijn voorkeur toch uit naar het tweede. En dan maakt het mij niet uit of die communie agoristisch is, anarchistisch of wat ook. Ik ben zeer bereid om de klassentheorie van iemand als Konkin te smaken. Of we nu afspreken dat we allemaal het onze doen en elkaar helpen, of dat we ineens alles samen gooien, maakt me niet zoveel uit. Maar dat we voor elkaar gekozen hebben om samen te leven en kunnen opstappen als we willen, dát is belangrijk.


Ik moet daar overigens aan toevoegen dat een libertarische republiek, laten we haar bestaan nu even veronderstollen, de volledige vrijheid aan haar burgers en inwoners geeft om te kiezen of ze in een sociaal-democratisch, modern liberaal, of zelfs fascistisch systeem willen wonen. De enige clausule is dat dit vrijwillig gebeurt, met respect voor andermans lijf en goed.

Daarom vind ik het ook niet een verkeerde ideologie.

Terzijde: Het vreemde is dat je hetzelfde ziet gebeuren in sommige 'dictaturen'. Ik ben in verscheidene landen geweest die een (militaire) dictatuur kennen. In een paar daarvan vond er verregaande verrijking aan de top plaats, corruptie etc. maar men vond het niet de moeite waard zich met de bevolking te bemoeien. (De 'afwezige' staat).

Het frappante was, dat je daar gemeenschappen zag ontstaan, op verschillende ideologische bases, van mensen met een gemeenschappelijk doel, die elkaar willen voorthelpen. De gemeenschapszin is er erg hoog. Men moét er namelijk zichzelf bedruipen. Veel gelukkige (en gastvrije) mensen gezien.

Begrijp me goed, ik pleit niet voor een militaire dictatuur. Integendeel zelfs. Bovenstaande dient slechts ter illustratie dat libertarisme ( en de 'afwezige' staat) weleens zou kunnen werken.

Libertarisme is prachtig omdat het op een consequente, eenvoudige manier het belang van ieder individu vrijwaart.

En alzo de zwakste in de samenleving volledig buiten spel zet,en deze moeten dat bedelen en rekenen op de goede wil van Uw individu:roll:

Het zou ook eens vriendelijk zijn om alle libertariërs in hun recht te laten:

- Laissez-faire libertariërs / minarchisten (Mises, Hayek, Friedman)
- Anarcho-kapitalisten (Rothbard, Hoppe, (David) Friedman)
- Paleolibertariërs (Rockwell)
- Libertarische socialisten (Bookchin, Chomsky)
- Libertarische communisten (Bakunin, Goldman, Malatesta)
- Geolibertariërs (Paine, Spencer, George, Locke)
- Agoristen (Samuel Konkink)
- Individueel anarchisten (Godwin, Tucker)

Dat is een goedkoop tegenwerpsel. Jij zegt dat bedelen erger is dan diefstal, wel, ik zeg dat beiden verschrikkelijk zijn.

Maar ik blijf toch voorstander om een degelijk degelijk sociaal vangnet te bewaren in onze samenleving,en dan nu net mijn punt zé