Religies zijn slecht
 

http://www.youtube.com/watch?v=v3p51MBKMLk
http://www.youtube.com/watch?v=O_aw1...related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=ussdz...related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=NZU11...related&search=
http://www.youtube.com/watch?v=nZgX4...related&search=


Prachtige en interessante documentaire van Richard Dawkins. Al dat gepik op de Islam hier, is niet goed.
ALLE religies zijn slecht. (ook de istam)

Het boek God als Misvatting, van Richard Dawkins; kzit aan hoofdstuk 3 momenteel.
Eerst nog examens. :?

Daar heb ik geen filmkes voor nodig om te weten dat godsdiensten voor weinig deugen.

Dat hij mij direct neerbliksemt als hij bestaat.

:roll:

Zich onderwerpen aan dogma's kan nooit goed zijn voor je geestelijke gezondheid. Daarbij staat religie haaks op rationeel denken.

Leuke docu, maar rationele argumenten leveren zelden iets op. Bovendien vind ik het fout om enkel godsdienst met de vinger te wijzen: alle mensen hebben de neiging om hun dogma's - eenmaal ze die aanvaard hebben - , bv inzake politieke ideologie, boven alle kritiek uit te heffen en niet langer open te staan voor bewijsmateriaal die dit kan ondermijnen. Als dogma's al zo sterk zijn in zulke overtuigingen, dan moeten we we niet denken dat religieuze opvattingen zullen veranderen door bewijslast te verzwaren.

Belachelijk. Prutsers gewoon.

Denken dat religie haaks staat op rationeel denken is dogmatisch denken.

Het geloven van de verhaaltjes over bvb. Jezus als een zoon van een godheid, geboren uit een gehuwde maagd of bvb. Mohammed die herhaaldelijke bezoekjes heeft gehad van een engel die hem, in opdracht van al dan niet dezelfde godheid, allerlei zaken influisterde, lijken me niet bepaald een teken van rationaliteit.

Het verwerpen van deze zaken daarentegen, met de huidige kennis waarover de mensheid beschikt, is dat wel. Er komt zelfs niet eens dogmatiek aan te pas, eerder het tegendeel.

Dat is niet inherent verbonden aan religie. Sjee, het is echt moeilijk.

Trouwens, als je je bijbel er even bijneemt, Maria was nog niet echt met Jozef getrouwd:

De herkomst van Jezus Christus was deze. Zijn moeder Maria was verloofd met Jozef, en voordat ze bij elkaar gingen wonen, bleek zij zwanger te zijn van de heilige Geest. Jozef, haar man, was een rechtvaardige. Omdat hij haar niet in opspraak wilde brengen, kwam hij op de gedachte om in stilte van haar te scheiden.

Mt 1, 18-19

Waren er in die tijd al melkboeren of facteurs?
Of was Jozef zijn parool: volstoppen en buitenzetten?

Met religie is niets mis, met geloof wel. Geloof verhindert het vergaren van kennis. Just my €0.02.

Ook het feit dat Jezus de zoon van God zou zijn of dat hij zelf goddelijk zou zijn, is een controverse binnen het Christendom.

Maar Arianisme, Unitarisme, Monarchianisme, dat doet niet meteen een belletje rinkelen waarschijnlijk. Het had nochtans niet veel gescheeld of tweeduizend jaar christendom was dominant Ariaans -katholiek geweest in plaats van Rooms.

Wat zijn daarvoor je argumenten?

Jammer.

Religie is showbusiness, en hoeft niet altijd gepaard te gaan met een geloof. Buddhisten bijvoorbeeld geloven niet in een hogere godheid, een goddelijke moeder- of vaderfiguur die op hen toeziet, doch plaatsen de verantwoordelijkheid voor het individu bij het individu. Toch hebben ze bepaalde rituelen en activiteiten eigen aan die religie en hun moraal.
Een geloof daarentegen, gaat ervan uit iets te weten wat het eigenlijk niet weet. Het neemt iets aan voor waar, zonder dat er enig bewijs voor is.

Rituelen kunnen bijvoorbeeld ook zeker hun functie hebben, de zin ervoor zit kennelijk ook in de mens ingebakken. En religie kan leuk zijn, denk maar aan de cultus van het Spaghettimonster. Niemand ervan gelooft écht in een vliegend spaghettimonster, en wie dat wel doet gaat een stap te ver, maar de religie kan wel een meerwaarde in iemands leven betekenen. Mensen die geloven in een bepaalde godheid gaan doorgaans de confrontatie met de feiten uit de weg.

Buiten dan in het kader van misbruik van religie, kan ik mij moeilijk inbeelden hoe religie zonder geloof kan bestaan. Zonder geloof zou een voetbalmatch als religie beschouwd kunnen worden.

Jawel hoor, ze geloven echter niet in een persoonlijke god. (er bestaat trouwens ook een klein aantal nontheistische christenen)

In welke betekenis bedoel je dit? Predestinatie?

Buddhisme is toch ook een geloof? Hoe verhindert dit juist het vergaren van kennis?

Of communisme, wat het in veel gevallen ook is ;). Ik beschouw sportevenementen ook als een soort religieuze belevenis, en eveneens houden mensen vaak religieus vast aan politieke overtuigenen. En dit is maar gedeeltelijk humoristisch bedoeld.

Boeddhisme is een religie zonder godheid. De Boeddha is een voorbeeldfiguur, maar geen godheid waarin geloofd wordt - het bestaan van Siddharta Gautama is een stuk zekerder dan het bestaan van Jezus van Nazareth. Er is wel het geloof in de Verlichting, en dat het mogelijk (en wenselijk) is die te bereiken, door persoonlijke inspanningen. Overigens tonen wetenschappelijke tests aan dat er inderdaad een wijziging in de hersenactiviteit plaatsvindt wanneer boeddhisten diep mediteren en/of zich dicht bij de Verlichting menen. Maar hetzelfde geldt voor christenen die in diep gebed verzonken zijn.
In boeddhisme is het individu verantwoordelijk voor zijn eigen levensloop en Verlichting, er is geen externe godheid die hem kan vergeven voor gedane daden, of die bewust kwellingen of meevallers op het pad van de beoefenaar legt.

Opmerkelijk aan het boeddhisme vind ik dat de "hooggeplaatsen" (en ik gebruik die term losjes hier, in vergelijking met de hiërarchische structuur van andere religies) actief meewerken aan wetenschappelijk onderzoek om te leren of hun assumpties omtrent de wereld en de menselijke geest correct zijn. Waar ze fout zijn, zullen ze hun leer aanpassen - of dat is toch het idee, ik weet niet of ze dat ooit al gedaan hebben, eenvoudig omdat het tot nu toe nog niet nodig gebleken is dat te doen. Er is (nog?) geen strijd tussen wat boeddhisten al eeuwen beweren, en wat de wetenschap heden ten dage vaststelt.

Hier zit iets in. Er bestaan inderdaad essentiële overeenkomsten in de psychologische werking.

Ok, dan gebruiken we gewoon verschillende definities. Voor mij is religie puur een uiting vanuit het geloof. Die andere zaken, zoals politieke overtuigingen, beschouw ik eerder als "zoals religie" omdat ze eveneens ontstaan uit een soort geloof.

Niet 100% correct, ook het Boeddhisme kent het concept van een immanente, transedente, alwetende bron van alles. Hoewel dit niet gelijk is aan de persoonlijke Schepper van de meeste Christenen, Joden en Moslims, kan men dit toch als een godheid beschouwen.

Verder heeft het Boeddhisme verschillende niveaus van mindere goden, denk bijvoorbeeld aan de devas.

Het Boeddhisme is daar niet eenduidig in. Persoonlijk zie ik maar weinig verschil tussen het concept van de Eeuwige Boeddha en een god.

Bwah.

Uiteindelijk ben je ook in het Christendom zelf verantwoordelijk voor de uitkomst. Verder is in de praktijk het bidden om bepaalde dingen te krijgen veel prominenter aanwezig in het Boeddhisme.

Wie mogen dat wel zijn? Dat gebeurt toch in andere religies ook?

De ganse Boeddhistische kosmologie is in strijd met de wetenschap (en is dat altijd geweest), het is niet de bedoeling deze letterlijk te interpreteren. Op zich is er dus geen wezenlijk verschil met Genesis behalve dan dat er geen stromingen zijn binnen het Buddhisme die ze wel letterlijk gaan interpreteren.

Beweren dat het geven van een katholieke opvoeding aan een kind erger is dan het seksueel misbruiken van een kind, lijkt me ook niet bepaald een teken van rationaliteit. Nochtans is dat wel wat Dawkins doet (bron).

Dawkins is even dogmatisch als de gelovigen die hij wil bekeren.