Staken: zinloos in multinationale context ?
 

Afgelopen week legden de werknemers van Volkswagen-Vorst nogmaals het werk neer. Het is onduidelijk wat de directie in Duitsland hiermee gaat doen. Vast staat dat het de reputatie niet echt ten goede komt.

Zoals ik reeds in die topic over braindain uiteenzette, worden de werknemers in de verschillende vestigingen nu eenmaal tegen mekaar uitgespeeld op basis van volgzaamheid, kostprijs,...
In die zin deden de werknemers van VW-Vorst natuurlijk een slechte zaak.
Wat houdt de directie immers tegen hun productie te verplaatsen naar "bravere" gebieden ?

Mijn punt is dat het ooit zo machtige stakingswapen zeer veel van zijn pluimen heeft verloren nu het kapitalisme naar een niveau hoger is (het internationale) is geschakeld. Het enige antwoord van de vakbeweging hierop kan internationale solidariteit zijn (Marx' leuze indachtig...). Pas als men hier solidair durft zijn met de kameraden elders en vice versa, kan de vakbeweging terug een vuist maken. In die zin was de oprichting van een grote Internationale vakbond een zeer goede zaak.

Nu heb ik ze in Duitsland of Portugal of waar dan ook nog niet zien meestaken voor hun buitenlandse kameraden. Integendeel, ze denken er misschien op korte termijn profijt aan te doen...

Hoe kan de vakbeweging een gepast antwoord bieden op deze uitdagingen ?
(Allez, buiten de revolutie dan he ;) )

Staken mag alleen gebruikt worden als een laatste redmiddel. Tegenwoordig misbruiken de vakbonden dit recht. Voor VW vorst was staken absoluut niet nodig.

In een democratische vakbond beslissen de leden of er gestaakt wordt. Het is aan hen dus om uit te maken of het nodig is of niet. Het is me niet echt duidelijk of er over de recente staking democratisch beslist werd.

Solidariteit aan de basis uitbouwen lijkt me de te volgen weg. Niet vertrouwen op de vakbondstop en toch proberen internationaal te werken. Maar dat is zeer moeilijk, en opportunisme is niemand vreemd, dus ja...

"Nu heb ik ze in Duitsland of Portugal of waar dan ook nog niet zien meestaken voor hun buitenlandse kameraden. Integendeel, ze denken er misschien op korte termijn profijt aan te doen...

Hoe kan de vakbeweging een gepast antwoord bieden op deze uitdagingen ?"


Ik wel, kijk naar de delegaties van de GM fabrieken. Daar hebben ze zelfs de Polen mee in het bad gestrokken in de Europese solidariteitsacties. GM is het té volgen voorbeeld. Ja, er moet nog heel wat aan verbeteren, maar de stap die de delegatie daar zet is enorm. En dit ook de verdienste van onze eigen Rudi Kennes, ABVV hoofddelegee van GM Belgium.

maar de solidariteit met de amerikaanse arbeiders blijft ondertussen wel uit, of dacht je dat de saturn nu niet in de VS gemaakt wordt?

"
maar de solidariteit met de amerikaanse arbeiders blijft ondertussen wel uit, of dacht je dat de saturn nu niet in de VS gemaakt wordt?"

Ok, als je geen syndicalist bent kan ik deze uitspraak nog wel begrijpen. Het is echt niet eenvoudig om werkelijke solidariteit te hebben onder verschillende fabrieken. Er bestaat ook op wereldniveau een ontmoetingsruimte, waar alle GM fabrieksdelegaties samenkomen. Waar er gesproken wordt om de transaltantische samenwerking te verbeteren. De samenwerking die in europa ontwikkelt wordt moet als voorbeeld dienen.

Dit is des te belangrijker omdat de platformen in de nabije toekomst heel gelijkaardig gaan zijn zodat men wereldwijd de productie van de ene naar de andere fabriek kan verplaatsen in een minimum van tijd. Hoe sterker de banden, hoe sneller we kunnen komen tot afspraken om geen productie van een fabriek in staking over te nemen.

Ik ga er van uit dat je niet pleit voor het stopzetten van de solidariteit, omdat de solidariteit met de US er niet is?

ik was even (te) cynisch.

heb nog onderdelen van de saturn in de vs gemaakt en weet dat er nu voormalige collega's hun job verliezen, door de productie in a'pen.

"weet dat er nu voormalige collega's hun job verliezen, door de productie in a'pen."

Leg eens uit hoe die zaak precies in elkaar zit dan? Ik hoorde nog niets over jobverlies door de productie in antwerpen.

onderdelen voor saturn in europa ipv in vs produceren. in vs jobs weg.

Staken is een perfect democratisch middel. Wanneer de werkende bevolking wil staken, dan staken ze.

de burgerij is gewoon jaloers, omdat ze niet kan staken.

Burgerij stelt altijd de dictatuur van de eigendomsrechten in. Daarom dat ze stakingen willen verhinderen door stakingbrekers.

serieus?
man, ik leer hier veel bij...

Ook werkgevers hebben het recht om te staken overigens.

In Venezuela hadden ze daar een leuk antwoord op.

Ik dacht dat er in België een soort van verbod op lock-out was?

Allez, dat ze het zouden moeten hebben bedoelde ik eigenlijk; ik weet niet hoe het in België zit.

ze hebben dat ook, maar ze werken niet.
de leeggangers en profiteurs.

Volkswagen vermeervoudigde zijn winst in 2006 sterk, toch ontslaan ze mensen. Je kunt praten maar als ze hun gedacht niet veranderen is staken het laatste redmiddel om je job te behouden. Voor Vorst was dit dus absoluut wel nodig. Ontslag is zowat het ergste wat ze kunnen doen, als je dan nog je laatste redmiddel niet mag gebruiken.

Renault Vilvoorde is een voorbeeld van een niet-stakingsvestiging. Ze hadden zonder boe of ba de 10-urendag aanvaard, in rapporten van Renault waren ze het meest lovend over Vilvoorde. Toen ze besloten een vestiging te sluiten bleken ze dat toch maar te doen in de vestiging waar ze het minst ambras gewend waren, ook al was dat hun beste vestiging.

Natuurlijk zullen ze altijd verkondigen dat staken de toekomst van de vestiging op de helling zet. Alles wat het staken ontmoedigd, is goed. Of dat daardoor de sluiting van die vestiging idd een stap dichterbij komt of niet, blijft nog maar de vraag. VW heeft die schriftelijke garanties voor het brugpensioen en de audi toch opeens maar gegeven, nietwaar?

Niet dat schriftelijke garanties veel waard zijn, naar mijn ervaring zijn zulke papieren maar vodjes papier. Maar liever een vodje papier dan helemaal geen papier, natuurlijk.