Politics.be - Koning vraagt meer aandacht voor gehandicapten

VLAAMS BLOK-STANDPUNTEN

Onze standpunten ter bescherming van gehandicapten zijn altijd rechtlijnig en duidelijk geweest en in de loop der jaren werden ze voortdurend uitgebreid.

In ons programma voor de wetgevende verkiezingen van 1999 schreven wij:

"Mensen met de een of andere handicap hebben het in onze samenleving sowieso moeilijker dan anderen. Door een aantal vooroordelen en misverstanden die er nog steeds bestaan ten opzichte van sommige handicaps, geraken ze moeilijker aan een vaste job, door de extra kosten specifiek aan hun handicap hebben ze meer uitgaven, door de onaangepastheid van gebouwen en openbaar vervoer kunnen ze zich minder goed verplaatsen. Dit alles maakt het hen moeilijk zelfstandig te wonen en een eigen autonoom bestaan op te bouwen, hetgeen nochtans de wens is van zeer vele gehandicapten.

Het Vlaams Blok eist dan ook dat de positieve beeldvorming bij het brede publiek, ten aanzien van personen met een handicap en het wegwerken van een aantal vooroordelen en misverstanden, wordt bevorderd. Verder moet de bouw van aanpasbare woningen gestimuleerd worden en moet er overheidssteun zijn voor gehandicapten die een eigen, autonoom bestaan willen opbouwen en daarbij een beroep willen doen op thuisverpleging.

Ook moet er een kwaliteitslabel ingevoerd worden voor technische hulpmiddelen, zoals rolstoelen en dergelijke, om mogelijke misbruiken te kunnen voorkomen.

Er moet een krachtig beleid gevoerd worden teneinde, in de breedste zin van het woord, de toegankelijkheid voor personen met een handicap te garanderen. Dit onder meer voor wat betreft gebouwen en openbaar vervoer, maar ook voor wat betreft aanwervingen in de overheids- en privé-sector. Bovendien moeten gehandicapten die tewerkgesteld zijn in een beschutte werkplaats een volledig loon krijgen.

Tevens werd er ook herhaaldelijk op gewezen dat het gehandicaptenbeleid een gestroomlijnd, goed gecoördineerd beleid moet zijn en dat versnippering door middel van allerhande kleine projectjes moet worden tegengegaan. Het gehele Vlaamse gehandicaptenbeleid moet worden ondergebracht bij het Vlaams Fonds voor de Sociale Integratie van Gehandicapten.

Nationalisme betekent ook solidariteit met de medemens. De gehandicapten vinden slechts met moeite - of soms helemaal niet - hun plaats in onze samenleving. De overheid moet dan ook een zo breed mogelijke en zo genereus mogelijke politiek in de richting van gehandicapten voeren. Het Vlaams Blok eist ondubbelzinnig het behoud en de verhoging van de bijzondere kinderbijslagen voor gehandicapten. Daarnaast moet de overheid met ernstige tegemoetkomingen over de brug komen naar mensen die gehandicapten thuis verzorgen. Ook hier geeft het Vlaams Blok de voorkeur aan thuiszorg in plaats van opvang in instellingen. Ook bepleit het Vlaams Blok een aanwervingspolitiek bij de overheid waarbij gehandicapten een eerlijke kans moeten krijgen."

Ook het programma voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen van 2000 bevatte een item over gehandicapten. Dat was uiteraard toegespitst op de verantwoordelijkheid van de lokale besturen. Het was dus beperkter omdat de maatregelen die tot federale bevoegdheid gerekend worden, er niet in voorkwamen. Maar het was wel duidelijk:

"Door een aantal vooroordelen en misverstanden die nog steeds bestaan ten opzichte van sommige handicaps, raken gehandicapten moeilijker aan een vaste job. Daarom bepleit het Vlaams Blok dat de gemeenten (en de andere overheidsdiensten) een aanwervingspolitiek voeren die gehandicapten een eerlijke kans geeft. Alle openbare gebouwen moeten toegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers. Het komt nog te vaak voor dat zelfs nieuwe gebouwen met een openbare functie onvoldoende voorzieningen hebben voor andersvaliden.

Voor blinden en slechtzienden moeten strategische oversteekplaatsen en bepaalde (gevaarlijke) verkeerssituaties in het centrum van elke gemeente aangepast worden zodat zij niet telkens moeten rekenen op hulpvaardige voorbijgangers. Informatie in gemeentehuis en bibliotheek moet eveneens op een aangepaste audiovisuele manier ter beschikking gesteld worden van blinden, slechtzienden, doven en slechthorenden. Het literatuur- en informatieaanbod in braille en op geluidsdrager moet in de bibliotheken uitgebreid worden.

Voor hun verdere integratie in onze samenleving moeten andersvaliden ten volle gebruik kunnen maken van de traditionele vormen van openbaar vervoer. Dit openbaar vervoer moet voor hen beter toegankelijk worden. Eventuele investeringen voor de opvang en begeleiding in onze stations dienen versneld te worden doorgevoerd. De gemeenten kunnen daarnaast (al dan niet in samenwerking met andere gemeenten) een taxidienst voor gehandicapten opzetten naar het voorbeeld van de zogenaamde 'belbus' in landelijke gemeenten. Elke gemeente zou een inventaris moeten opstellen van bedrijven, winkels, restaurants en andere privé-instellingen die gehandicaptenvriendelijk zijn. Deze brochure, een soort Michelingids voor gehandicapten, moet gratis te verkrijgen zijn.

Er dient een betere controle op het gebruik van gehandicaptenparkings te gebeuren. Niet-gehandicapten die misbruik maken van deze plaatsen dienen onmiddellijk streng beboet te worden."

In het programma voor de wetgevende verkiezingen van 2003 werden deze standpunten uitgebreid en verfijnd:

"Van alle leugens die door onze politieke tegenstrevers over onze partij worden verspreid is de meest lasterlijke wel dat het Vlaams Blok "tegen gehandicapten" zou zijn. Niets is minder waar. Vanaf de eerste publicaties bij zijn ontstaan heeft het Vlaams Blok steeds zijn bekommernis en solidariteit geuit met de allerzwaksten in onze samenleving: de ongeboren kinderen en de gehandicapten. Mensen met een of andere handicap hebben het in onze samenleving sowieso moeilijker dan anderen. Door een aantal vooroordelen en misverstanden die nog steeds bestaan ten opzichte van sommige handicaps, geraken ze moeilijker aan een vaste job, door de extra kosten die specifiek verbonden zijn aan hun handicap hebben ze meer uitgaven, door de onaangepastheid van gebouwen en openbaar vervoer wordt hun bewegingsvrijheid beperkt. Dit alles maakt het hen moeilijk zelfstandig te wonen en een eigen, autonoom bestaan op te bouwen, hetgeen nochtans de wens is van zeer veel gehandicapten. Voor het Vlaams Blok is de verdere uitbouw van een echt gehandicaptenbeleid dan ook een absolute prioriteit.

Het Vlaams Blok stelt vast dat er al jarenlang een probleem is van lange wachtlijsten in de opvangcentra voor gehandicapten, maar ook voor het bekomen van een Persoonsgebonden of Persoonlijk Assistentie Budget. Voor technische hulpmiddelen zoals rolstoelen moet dringend een kwaliteitslabel worden ingevoerd en de terugbetaling moet vaker en vlotter gebeuren. Als men het echt meent met integratie van gehandicapten in onze samenleving, dan moet men ook de politieke moed hebben om meer geld in de gehandicaptensector te investeren.

In het kader van een echte integratie van gehandicapten kan aangepaste arbeid een belangrijke rol spelen. Het Vlaams Blok ziet hierin een belangrijke rol weggelegd voor de overheid, die via fiscale voordelen de aanwerving van gehandicapten kan bevorderen. Uiteraard dient de overheid hierin zelf het goede voorbeeld te geven."

Op onze webstek kan U in het dossier "Mindervaliden" onder andere ons voorstel lezen over de afschaffing van de leeftijdsgrenzen voor hulp aan gehandicapten (zie hoger): "Leeftijdsdiscriminaties voor mensen met een handicap afschaffen!"

Onder paars-groen bleven ook de leeftijdsdiscriminaties voor mensen met een handicap voortduren. Mensen die na hun 65ste blind of doof worden of een andere handicap oplopen kunnen momenteel geen aanspraak maken op de terugbetaling van een hoorapparaat, een rolstoel, een aanpassing aan hun wagen, een speciaal bed of een persoonlijk assistentiebudget. Ook in de voorzieningen die door het Vlaams Fonds voor Personen met een Handicap moeten erkend en gesubsidieerd worden kunnen deze mensen niet op steun rekenen. Het Vlaams Blok vindt dat iedereen die ouder is dan 65 jaar en geplaagd wordt met een vermindering van het zelfzorgvermogen door ziekte of handicap ook de zekerheid moet hebben dat steun mogelijk is."