Valse vacatures
 

We weten allemaal dat ze bestaan. Denkt u over een methode te beschikken die deze praktijk ongedaan zou kunnen maken? Laat het ons weten.

Ja, een betere organisatie bij de VDAB.

En voor de rest, als een firma haar naam wil promoten dmv betaalde advertenties in kranten, who cares.

Allez dus gij vindt dat niet erg dat uw belastinggeld wordt verspild? Want met elke valse vacature wordt een verkeerde indruk gewekt van de toestand van de arbeidsmarkt, wat uiteraard gevolgen heeft voor de manier waarop uw belastinggeld wordt ingezet.

Enfin, het is uw geld. Als gij het graag wegsmijt is dat uw probleem hé.

Ik vind mijn bijdrage tot de belastingen toch weggegooid geld. Politici verspillen dat toch- eigen zakken eerst-

Maar ik vraag toch dat de VDAB beter georganiseerd word. Oftewel, minder verspillen via die weg.

En in welke zin zou een hervorming van de VDAB de vacature-fraude dan oplossen?

Of schiet ge gewoon graag op de VDAB ofzo? Als dat zo is zegt ge dat beter meteen, dan zijn we daar vanaf.

praktijktests uitvoeren.
valse vacature = zware boete.

Goed idee.

En maak daar maar van: zéér zware boete.

Ik vind altijd dat mensen met veel geld en veel macht minder recht hebben op foefelen dan mensen met weinig geld en macht. Dus: zéér zware boete.


Maar to the point: hoe zie je zo'n praktijktest concreet? Een bedrijf dat betrapt wordt op vacaturefraude kan toch altijd liegen en zeggen dat de bedrijfstoestand plots veranderd is?
Het probleem is ook dat bedrijven samenspannen in het uitschrijven van valse vacatures. Ieder bedrijf maakt er een paar, goed gespreid, zo dat het niet opvalt. Het resultaat: een grove vertekening van de werkelijke toestand van de arbeidsmarkt, zonder dat je duidelijk een bedrijf verantwoordelijk kan stellen.
Ze werken een beetje zoals drugskartels: elke groep mag een klein beetje verdelen, maar samen geeft dat wel één grote traffiek van illegale rommel.

Verboten! Boetes! Inspectie! Meer controleurs!

Het valt me op hoe weinig creatief en constructief het linkse én rechtse (les extrêmes se touchent) volkje wel is in het aanpakken van maatschappelijke problemen. Altijd onmiddellijk dreigen met de zwaarst denkbare maatregelen.

Zou het niet véél beter zijn om eens daadwerkelijk gebruik te maken van dat zo de hemel ingeprezen sociale overlegmodel? Zou de overheid niet het initiatief kunnen nemen om een soort ethische code te ontwikkelen in het HR-management? Met een soort checklist voor de betere aanwervingsprocedure? Kan je er meteen ook een aantal 'harde' checks naar gelijke kansen inbouwen. Helemaal interessant zou het zijn als je aan het onderschrijven van die code ook een kwaliteitslabel verbindt. Gecontroleerd welteverstaan, maar dan wel op vraag van de bedrijven in kwestie zelf. Een volgende stap zou kunnen zijn dat de overheid voor alle opdrachten die ze uitschrijft, het kwaliteitslabel als vereiste oplegt. (zoals ze ook enkel werkt met geregistreerde aannemers) En misschien kan het label ook actief gepromoot worden bij de grotere bedrijven; als ik zie hoe 'verontwaardigd' die reageerden op de Eurolock-affaire, dan mag dat m.i. niet echt moeilijk zijn.

Gevolg: een bedrijf zonder kwaliteitslabel snijdt in z'n eigen portemonnee (het gevoeligste punt nog altijd), terwijl de hele gerechtelijke heisa wordt vermeden. Geen straffen, boetes, publieke schandpalen e.d.m. Bovendien kan die ethische code voortdurend geoptimaliseerd worden omdat ze ditmaal vanuit de bedrijven en werknemersorganisaties zelf komt en niet door een starre wetgever wordt opgelegd. Véél flexibeler dus.


Valse vacatures? Wel, zoiets zou moeten kunnen leiden tot het intrekken van het kwaliteitslabel. (of langdurig schorsen ervan) Reken maar dat bedrijven daar niet zo snel mee zullen spelen.

Just my 2 cents...

Bon, ge gaat dus toch controleren.

Waarom zo'n lullige omweg via allerlei goedgemeende codekes enzo, om dan uiteindelijk toch te moeten controleren. Laat mij die champagne-codes maar achterwege. Liever meteen terzake.

Zo'n kwaliteitslabel zou ook meteen onmiddellijk uitgehold zijn, want als ge gaat controleren (wat ge dus voorstelt), zult ge onmiddellijk merken dat zowat elk bedrijf al valse vacatures heeft uitgeschreven.

Dan zal blijken dat zo'n label niks waard is. De score op zo'n label is ook niet rechtstreeks uit te drukken in geld, dat is niet te quantificeren, ge kunt daar geen marktwaarde of geen penaliserende waarde op plakken. Kortom, dat is fuzzy, onduidelijk, niet corrigerend genoeg.

Tenslotte, denkt ge nu echt dat mensen die persé een job willen in een toestand waarin er geen werk is, een bedrijf gaan laten linksliggen omdat het slechte punten op z'n label heeft gekregen? Nee dus.

Kortom, heel die omweg is vaag en verwarrend.

So cut the crap: gewoon controleren en beboeten. Zo voelen ze de pijn rechtstreeks in de portemonnee - dat is tenslotte het enige waar een bedrijf (terecht) aan denkt.

Een bedrijf werk volledig als een Pavlov-hond hé, zeer makkelijk te conditioneren (méér winst, of minder winst - zo banaal is de logica). Vandaar dat controles en boetes ook echt werken. Conditioneren met champagne-codes werkt nooit in de bedrijfswereld.

Uiteraard wordt er gecontroleerd, maar op vraag van het bedrijf zélf. Net zoals een bioboer zich laat controleren. En dat verloopt behoorlijk efficiënt trouwens. Het aardige aan het systeem is dan nog dat de bedrijven zelf en rechtstreeks de controles financieren. Je zal voor de verandering eens geen beroep moeten doen op de fiscale vetpot en de overvette ambtenarij. Jochei jochei !

Zoals ik al stelde: koppel het kwaliteitslabel vast als een harde voorwaarde om voor de overheid te mogen werken. Als je een kruimeltje verstand moest hebben van marketing, dan zou je ook moeten weten dat je dit ook zéér efficiënt kan verkopen aan grote bedrijven. Geen label meneer? Sorry, maar dan kunnen wij geen zaken doen! Ze zullen staan aanschuiven om het charter te mogen ondertekenen en hun lidgeld te mogen betalen (om de controle te financieren). Ook vergeten dat de vakbonden worden ingeschakeld in dit systeem? Vanuit die hoek kan ook behoorlijk wat druk gezet worden.

Wat jij voorstelt is de zoveelste oeverloze oefening niet ter zake doend gelul in één of ander parlement vér boven de hoofden van de mensen heen. Het nodige laarsjesgestamp door ambtenaren gefinancierd op de kap van alweer de werknemers, met als kers op de taart een resem rechtszaken die eindeloos aanslepen en geheid verjaren. En als dat dan allemaal niet blijkt te werken -zoals het meestal ook uitdraait trouwens- het bijvijzen van een aantal elementaire principes van de rechtsstaat. Dat we daarmee alweer een stapje terug richting donkere middeleeuwen verhuizen, mag niet storen wat het 'algemeen belang'... d�*�*r willen we ons toch allemaal voor opofferen zeker?

De meeste bedrijven zijn (zoals ik) geregistreerd. En vaak werken ze met iso 9000 label. In de praktijk zet dat echter weinig zoden aan de dijk vind ik.
De keerzijde is dan dat bepaalde bedrijven die prijsaanvraag doen zich enkel nog richten tot de houders van die labels. Op die manier worden heel wat andere bedrijven geweerd, die het nochtans wel goed of zelfs nog beter menen dan de label houders.
Het verkrijgen van zulke labels vraagt echter heel wat administratie en dikwijls vrij veel geld, waar anderen dan voor passen.

Wat mij betreft hoeft dat "kwaliteitslabel" niet want hun werk is in de praktijk dikwijls ondermaats aan de bedrijven die het niet hebben. En duurder!

Dat is zoals een inbreker het recht geven niet betrapt te worden en hem de keuze te geven zelf de politie te bellen mocht hij toch zonodig de drang voelen betrapt te willen worden.

Aan wie gaat ge zo'n fantasie ooit kunnen verkopen.


Maar met een fikse boete draaien de bedrijven ook op voor de kosten hé. Met het geld van de boetes betaalt ge uw controleurs. Toch niet zo moeilijk dacht ik.

Allez, hoeveel bedrijven zijn er in België. En hoeveel procent daarvan heeft al ooit voor de overheid gewerkt. Dat gaat om een marginaal nummer.

Ook dat is dus absoluut geen incentive.


Maar valse vacatures worden precies vooral uitgeschreven door kleine en middelgrote bedrijven. Een groot bedrijf heeft dat soort gefoefel niet nodig.

Nee, dat heb je nog niet uitgelegd. Hoe worden in uw champagne-charter de vakbonden ingeschakeld?


Wat ik voorstel is gewoon fair play. Niet foefelen. En controleren of er niet gefoefeld wordt. Dat werkt perfect en dat financiert zichzelf (de boetes financieren de controle).

Wat gij voorstelt is bedrijven tegelijkertijd rechter en partij laten spelen, en dat dan hullen in een soort zelf-responsabilisering, in een soort mythe van zelf-correctie.

Ik weet niet of ge ouder van kinderen zijt. Maar iedereen die dat wel is weet dat kids (en vooral pubers) zich nooit zelf corrigeren. Ge moet daar pedagogisch mee omspringen en controleren. Anders liegt en foefelt dat maar rond.

Ook al.

Alsof labels geen celebratie van bureaucratische rompslomp zijn. Ge vergroot niet alleen de bureaucratie, ge verbreedt ze ook nog eens en spreidt ze over de bedrijven zelf uit.

Het meest efficiënt is gewoon een goed-betaalde controleur met een zweepje die op commissie werkt; hoe meer hij er pakt, hoe meer hij verdient.

Dat is zeker niet waar.

Kleine houden zich daar niet met bezig.
Middelgrote ja misschien.
Grote zeker

Als je een vacature ziet met een ganse bedrijfsfolder bij, dan mag je al min of meer verwachten dat het zo is. :roll:

't is een kwestie van opvallen in de bedrijfswereld en managers lezen nu eenmaal die vacature annonces telkens opnieuw.
Als die week na week bepaalde bedrijven zien staan lijkt het of die zeer goed presteren (waarom anders zoveel volk vragen). ((vandaar de bedrijfsfolder naast de vacature))

't is nog altijd een vrij land.
In china krijg je een controleur mee als bedrijfleider maar daar pas ik voor.

Werklozen wil wel geen controle, laat staan werkenden. (bedrijven zijn dus ook werkmensen)

Bijlange niet. Waar haal je die onzin toch altijd? Een kwaliteitslabel moet onafhankelijk gecontroleerd worden; er zijn er vandaag trouwens talloze die met succes worden geïmplementeerd.

De opbrengsten van boetes financieren in de praktijk quasi nooit de administratie. Dat is zo voor de economische inspectie, de gezondheidsinspectie, de fiscale inspectie,... moet ik nog verder gaan? Als je d�*t gelooft, dan ben je nog een grotere utopist dan ik al vermoedde.

Tsjongejonge, het wordt echt eens tijd om de oogskes open te doen. Op een aantal micro-ondernemingen en kleine zelfstandigen na zal een fiks deel van de bedrijven in dit land occasioneel of regelmatig voor de overheid werken. (in al z'n geledingen) Al was het maar om de sandwiches te leveren voor het middagmaal van het stadspersoneel.

Als de overheid het voorbeeld geeft (in de overheidsbedrijven en haar eigen administratie) én een goede campagne coördineert, dan stappen de grote jongens gegarandeerd in. En laten het nou net niet weinig KMO's zijn die toeleveren aan de grote knapen. Begint de euro zowat te vallen?

Eerste post: "sociaal overlegmodel". Zegt jou dat iets? Overleg? Werkgevers én werknemers in overleg met de overheid? 't Is nochtans iets waar nogal hoog mee opgelopen wordt in dit land.

ben zo eens benaderd geweest voor een sollicitatie in een hotel door een euphony Business Consultant. Je kan dan producten verkopen en mensen onder je zetten die ook verkopen, als zij onder jou verkopen krijg je er een percentage op. Je werkt op commissie dat is vaak het probleem. Het is een zogeheten multi-level marketing systeem zoals Herbal life. Ze maken je kop zot over geld en zeker bij jongeren.
Vaak zijn er smerige 'verkooptargets' die ze pretenderen als makkelijk haalbaar maar niet zo zijn.

Ik pleit gewoon voor een balans. Laat de bedrijven niet valsspelen, dan weten de werknemers ook waar ze aan toe zijn.

Vandaag bestaat er een totale wanverhouding tussen de strenge controle op de zwakkeren (werklozen) en het totale gebrek aan controle op de machtigen (bedrijven die samen voor honderden miljarden frauderen).

Alles in balans houden, dat is het leukst voor iedereen.

Nee, hij blijft zweven, want zoals ge zelf zegt: de grote jongens zullen daar instappen (die kunnen zich dat makkelijk permitteren -- zie Mambo --, ook al omdat ze geen deel uitmaken van het probleem), terwijl de kleine en middelgrote jongens, die precies het probleem vormen, veel minder snel onder uw label zouden vallen, want ze leveren aan de grote jongens. Een KMO kan het geen bal schelen of een grote jongen nu goed scoort op zo'n label of niet. Die wil gewoon verkopen.

Het idee richt zijn pijlen dus volledig naast de kwestie.

Ik geloof trouwens helemaal niet dat een behoorlijk percentage van de honderdduizende bedrijven in ons land op regelmatige basis opdrachten van de overheid binnenrijft. En dat is echt wel een voorwaarde om uw systeem enige geloofwaardigheid te geven.

Laten we buiten de rijken ineens ook de zwarten, de zwartlijvigen en de inwoners van Griekenland minder rechten geven. Kwestie van het beleid duidelijk voor te stellen.