| William |
28 december 2003 14:45 |
Zelfs in Nederland weten ze al wie Abou Jahjah is en dat hij een groot, potentieel gevaar is voor de westerse democratie. En dat hij zo snel mogelijk moet gestopt worden vooraleer we allen ten onder gaan aan z'n radicale moslimtheorieën!
Citaat:
[size=6]Onze grondwet en onze gezondheid[/size]
door Ebru Umar
Het grootste gevaar voor ons aller gezondheid en vrijheid vormt op dit moment de uit Libanon afkomstige, tot Belg genaturaliseerde Moslim extremist Dyab Abou Jahjah. Het fanatisme waarmee hij zijn (westerse) grondrecht op respect meent te moeten opeisen, en onder het mom van democratie zelfs een partij met aanhang kan oprichten, gaat het complete westerse voorstellingsvermogen te buiten. Dit alles om nog een stukje van de wereld tot Moslim staat te transformeren. Lang leve onze democratie, vrijheid van menigsuiting en de mensenrechten, de vraag is echter hoe lang nog.... Oftewel: hoe radicale moslimextremisten in staat blijken te zijn onze fundamentele grondbeginselen dusdanig te verkrachten dat ze tegen ons worden gebruik. En dit allemaal onder onze ogen, gebruikmakend van onze grondwet, terwijl wij erbij staan en er voor kiezen de andere kant uit te kijken. Vorige eeuw gebeurde er iets dergelijks en moesten de Amerikanen ons komen helpen.... Tot nog toe is het zorgwekkend dat het geen enkele journalist is gelukt Abou Jahjah een enkele reis terug te verzorgen naar de steen waar hij onder uit is gekropen.
Ik vrees dat we de radicaliserig van een groot gedeelte van de moslims in Nederland/ België voor een belangrijk deel aan onszelf te wijten hebben. In onze media/ mediocratie zijn wij gewend om stellingen te poneren, en daarna pas af te zwakken tot reëlere feitelijkheden. In de strijd om de gunst van de kiezer, stelde Pim Fortuyn recht voor zijn raap: 'De Islam is een achterlijke Godsdienst'. Een prachtige headline, die leidde tot 26 kamerzetels, maar de pers vergat in haar demonisering van Fortuyn de nuancering erachter op te pikken. En schiepe in no-time de voedingsbodem waarop de extreme radicalisering van de Islam, momenteel gepredikt door de AEL, zich als een olievlek wist te verspreiden. En zich tot een onoverzichtelijk groot gevaar voor onze samenleving zal ontpoppen.
In dit licht bezien getuigt het van lef van Jort Kelder, die onder regie van Theo van Gogh, met Abou Jahjah discussieerde over ambitie, drijfveren en ideologie. De overeenkomst tussen de beide heren op het gebied van ambitie en geldingsdrang is angstaanjagend, maar gelukkig scheiden hun wegen zich op het punt van drijfveren en ideologie radicaal. Het verschil tussen moslims en westerlingen wanneer het gaat om de verdediging van ideologische principes zit in de ogen. De verbetenheid waarmee moslims zich verdedigen en aangevallen voelen, de passie en het temperament dat loskomt, de blinde vlek die dan optreedt, valt door westerse journalisten niet te pareren. Het gedrag van moslims komt dan nog het meest in de buurt bij het gedrag van een vrouw, wier kind van haar afgepakt en vermoord dreigt te worden. Alle ratio gaat opzij en de toorn treft de toevallige passant. Maar eindelijk wordt eens een serieuze poging gedaan om Abou Jahjah's ware motieven te ontmaskeren.
En de ware motieven kunnen niet vaak genoeg herhaald worden: dat is het vormen van een moslimstaat, danwel het uitbreiden van de huidige moslimstaten naar ons leefgebied. Hoe zeer dit ook ontkend en weggewuifd wordt door de welbespraakte demagoog Abou Jahjah. Kelder tracht door schijnbaar achteloos geplaatse opmerkingen tussen neus en lippen door Abou Jahjah's fanatisme te ontbloten, komt stukken verder dan zijn meeste collega's maar is niet de eerste die tegen een muur oploopt in deze poging. Onze Nederlandse onbekendheid met radicale moslims, hun verbetenheid, en onnavolgbare manier van redeneren, is een handicap bij het ontmaskeren van hun minachting jegens onze samenleving en cultuur.
Het is een spel voor Abou Jahjah, terwijl zijn tegenstanders het serieus bedoelen. Het gevaar dat we met zijn allen lopen te bagetalliseren komt van geletterde fanatiekelingen als Abou Jahjah... Dit soort mensen is namelijk selectief geïntegreerd, en zij weten hoe Nederlanders/ Westerlingen denken: ongecompliceerd en open voor argumentatie. Andersom weten wij niet hoe zij denken. De minachting die ze uitstralen door hun voorsprong heeft men nog niet van repliek weten te dienen. Het is onbekend hoe de draadjes in een radicaal moslim brein met elkaar in verbinding staan: voorgeprogrammeerd door een meerdere en niet voor een andere rede vatbaar. Moslimextremisten kun je nog het beste vergelijken met de karikaturale Duister: 'Befehl ist Befehl, der Führer hat gesprochen...' Mensen als Abou Jahjah op ratio, feitelijkheden, moraal en fatsoen aan te spreken, heeft geen zin. Abou Jahjah slaat om zich heen met onze grondwet en mensenrechten –beginselen die hij pas na zijn pubertijd heeft mogen ervaren in het Westen. Kelder laat zich niet van de wijs brengen en in zijn zwijgzame momenten spreekt zijn gezicht boekdelen. Het spraakkanon Abou Jahjah wordt nog niet tot halt gebracht, maar in ieder geval geraakt.
De enorme haat en minachtig in de ogen van fanatieke moslims die sinds een half jaar op TV opgevoerd worden, baart mij zorgen. We gaan daar met zijn allen te gemakkelijk aan voorbij. De blik in Abou Jahjah's ogen intrigeert mij mateloos. Die wil ik zien.
Dan heb ik het genoegen Abou Jahjah live mee te mogen maken bij Nederland Kiest. Ik krijg de best seat in the house: recht achter Felix Rottenberg zodat ik inderdaad zijn ogen kan zien. Na afloop van het tamme interview –de heren hebben duidelijk niet naar Krachtstroom gekeken- aarzel ik maar ik besluit toch hem aan te spreken. Hij heeft namelijk gezegd dat alleen Moslims lid zullen kunnen worden van de Nederlandse AEL, en blanken niet. Over democratie gesproken... Ik vraag me af hoe je bewijst dat je moslim ben. Hij wijst integratie af. Dat scheelt dus weer een ministerspost. Daarnaast vraag ik me af wat zijn doel in dit leven is: 6 miljard moslims?? Over Narcisme gesproken... Ik vind het onbegrijpelijk dat professionals als Rottenberg en Van Nieuwkerk hieraan voorbij gegaan zijn. En dan overkomt me iets waar ik geen ervaring mee heb: ik word genegeerd. Door een Man. Door een Moslim Man. Waarschijnlijk herkent hij in mijn ogen hetzelfde fanatisme en vastberadenheid, zij het voor tegengestelde zaken. En Moslims met een missie laten zich door niets en niemand van de wijs brengen, zeker niet door een vrouw, wezens waar oorlogen om begonnen zijn...
Gevaarlijke man Dyab Abou Jahjah, absoluut een gevaar voor onze gezondheid!
Ebru Umar
|
Mja, nu hoor je het eens van een ander.. |
