Brussel: worst case scenario
 

Geen morzel grond. Zo verwoordt Jef Turf dat mooi.

De uitbreiding van het Brussels gewest kan alleen maar als het, zoals oa de VVB al aankondigde, wordt uitgebreid met alle Vlaamse gemeenten (maw de fusie Brussel-Vlaanderen). Op geen enkele andere wijze mag Vlaams grondgebied worden geannexeerd door het Brussels Gewest, daar zijn alle flaminganten het wel over eens.

Maar nu het worst case scenario, dat niet onwaarschijnlijk is. Onze politici, vanouds makke lammetjes binnen het Belze bestel, gaan plat op hun buik en in ruil voor wat futiele extra bevoegdheden voor Vlaanderen verovert Brussel een paar faciliteitengemeenten.
Vraag is: wat gaat de Vlaamse Beweging dan doen?

Ik krijg toch de indruk dat de Vlaamse Beweging maar zeker de Vlaamse politieke partijen onderling (te) verdeeld zijn.

Onderstaand stukje komt uit een interview met Bart De Wever:

Misschien dat de Vlaamse Beweging dan gaat radicaliseren zoals begin jaren '60 en dat er over de verschillende partijgrenzen heen toch een frontvorming mogelijk zal zijn?

Hoe komt het toch dat de Vlamingen altijd als verliezer uit communautaire onderhandelingen komen? Het is iets wat je aan buitenlanders nooit uitgelegd krijgt. Derk Jan Eppink gaat in Knack op zoek naar een antwoord en komt tot een haarscherpe en lezenswaardige analyse.

Het feit dat Franstaligen één front vormen, terwijl de Vlamingen altijd in gespreide slagorde aan tafel gaan zitten, is iets waar Eppink natuurlijk niet omheen kan kijken. Een belangrijke factor in het verhaal is ook dat de traditionele Vlaamse partijen uiteindelijk altijd kiezen voor de Belgische belangen én hun eigen gewin - geld, carrière, ministerportefeuilles. Het zijn de voor de hand liggende redenen waarom het steeds fout afloopt.

Maar daarnaast wijst de Nederlandse journalist ook op het ontbreken van een "politiek-culturele elite" die de Vlaamse economische positie in politieke macht zou kunnen vertalen. Of willen vertalen. Want in die kringen is de zelfhaat nog altijd een flink gekoesterde eigenschap.

En daarnaast is er natuurlijk het gebrek aan politieke moed. Gecombineerd met een mentaliteit van slaafse onderdanigheid. Eppink houdt de Vlamingen een spiegel voor en schrijft dat ze gewoon zijn te buigen voor de bezetter.

Pijnlijk, maar er schuilt wel enige waarheid in. Het is zoiets als het fameuze 'Stockholmsyndroom', een fenomeen waarbij gijzelaars na verloop van tijd begrip en medelijden krijgen voor de gijzelnemers.

Tot slot is er nóg een reden: het beruchte cordon sanitaire. Maar daarover heeft Eppink het - deze keer - niet. Nochtans is ook dat een bepalende factor op het politieke en communautaire schaakbord. Een godsgeschenk voor de Franstaligen, die er dan ook alles aan doen om het in stand te houden. Of zoals Jean-Marie Dedecker ooit correct opmerkte: "Zolang het cordon sanitaire tegen het Vlaams Belang blijft bestaan, zullen de Vlamingen altijd het onderspit delven in communautaire onderhandelingen". De Vlaamse partijen die nu met stoere beloftes naar de verkiezingen trekken, zouden daar beter eens goed over nadenken voor ze straks gaan praten met Di Rupo en co.

WAAROM VLAMINGEN ONDERHANDELINGEN ALTIJD VERLIEZEN.

Franstalig afwijzingsfront.
"De Franstalige partijen vormen één afwijzingsfront met het trauma van de RTBf-grap in het achterhoofd. Zij hebben het meest te verliezen."

Eigen belang eerst
"De Vlaamse partijen verwarren tactiek met strategie. Ze zijn bereid, desnoods via verraad, een kortetermijnvoordeel (ministerposten) binnen te halen ten koste van een langetermijndoel, zoals regionalisering van een beleidstrerrein."
“Vlamingen zijn steeds bereid tot toegevingen, en Franstaligen wéten dat.
"Als Vlamingen onderhandelen met Franstaligen verliezen de Vlamingen. Ze hebben het meeste, dus geven ze als eerste toe."

Verraad en bedrog
"Franstalige partijen onderhandelen vanuit één positie, terwijl Vlamingen onderhandelen tégen elkaar. Bij voorkeur bedriegen ze elkaar."

Verdrukte meerderheid
"Vlaamse onderhandelaars vertegenwoordigen een numerieke meerderheid, maar gedragen zich als verdrukte minderheid."

Voor een appel en een ei[/FONT]
"Vlaamse politici zijn te koop voor een appel en een ei (hoge functie, adellijke titel) door het Belgische establishment."
"Bezettingsmentaliteit" (wij zouden het eerder slavenmentaliteit noemen)
"Veel Vlaamse kiezers stemmen op dictatoriale types, omdat ze een bezettingsmentaliteit hebben. Tobback, Vande Lanotte of Verhofstadt, die prins Filip terechtwijst over de persvrijheid terwijl hij zelf nog veel erger is."

"Eigen leiders zijn binnenlandse bezetters. Maar de Vlaming zegt: 'Heer, geef ons onze bezetters opdat wij worden bedrogen en kunnen klagen over de bezetting."

Gebrek aan een sterke politiek-culturele elite.
"Vlaanderen is economisch zelfstandig, maar het mist een politiek-culturele elite die dat verzilvert."

De Vlaamse kiezer wikt, De Franstalige politiek beschikt.
"Verkiezingen kunnen in Vlaanderen verrassingselementen opleveren, maar de staatshervorming wordt hoe dan ook gedomineerd door superieure Franstalige strategie."

Derk Jan Eppink in Knack, 31.01.07

Mijn naam- en landgenoot heeft grotendeels gelijk. De Vlaamse Beweging zou zich moeten moderniseren en zich ontdoen van dat (vermeende) extreem-rechts imago.
Er zouden nieuwe politieke partijen moeten komen, ik denk bv aan een Vlaams Socialistische Partij (omdat SP-A in het geniep heult met de PS).
Bovendien zou me het niet verbazen als de Waalse Beweging steun krijgt vanuit Frankrijk, maar ik heb daar geen bewijzen voor.
Louis Tobback verwoorde het vrij rationeel: "Als we Brussel niet hadden, dan waren onze wegen allang gescheiden".

Volledig mee eens, Vlamingen zijn een schijtvolk. Altijd zo geweest en waarschijnlijk zullen we dat ook altijd blijven. Als ze maar hun huis met tuintje (en tuinhuisje als dat kan) hebben, dan zijn ze content en kan de rest gestolen worden.

Gelukkig zijn er ook dingen aan het veranderen. Oa de pastoor is niet meer oppermachtig in het Vlaamse dorp.
En veel Vlamingen kruipen niet meer zo snel in hun schulp voor meneer de politicus of de politie-agent.

Eppink is me eigenlijk vroeger nooit zo opgevallen. Wel leuk dat een Nederlander het ook zo goed bestudeert.
Ja.... zijn Vlamingen dapper? Neen, dat zou ik ze niet toeschrijven? Op wat boeren na die in opstand komen en wat gecollaboreer is het eigenlijk nooit echt serieus geweest. :-( Ik durf bijna enige ironie te ruiken als ik lees:

Ik vind wel dat we een beetje consequent kunnen zijn. Pelgrim schrijft hier dat Brussel absoluut niet mag uitbreiden. We zijn als de dood voor Brussel, maar we willen het wel hebben. Dat klopt toch niet.:?

ik heb vergaande plannen om naast me Partij in Nederland ook een Sateliet Partij op te zetten in Vlaanderen en Brussel (en Mogelijk ook Wallonië) de vlaamse versie zal streven voor Onafhankelijkheid


Sociaal Vlaanderen , Sociaal Nederland :-D


ik zoek alleen nog volk in Vlaanderen die lid willen worden zodra de molen gaat draaien

Laten we samen een partij oprichten met als speerpunt een hereniging. In welke vorm die komt moet ik nog even uitwerken. Die partij luidt: Democratische Partij der Nederlanden (DPN) a.k.a. de Democratische Partij. Natuurlijk zal deze partij zorgen voor zoveel mogelijk bevoegdheden voor het volk, een economisch beleid voor een dynamische economie, aangevuld met mijn persoonlijke complementair-sociaal beleid.;-)

IK weet dat Erik Jurgens (jouw partij) een Groot-Nederlander was.
Maar hoe denken de Nederlandse p.p. eigenlijk over de Vlaamse zaak en een eventueel Groot- of Heel-Nederland?

Hier het D66 standpunt:
D66 ziet voordelen voor de economie, de werkgelegenheid en het toerisme ("lekker-weg-in-eigen-land"), maar is tegelijk sceptisch over de wens hiertoe van zowel Vlamingen als Nederlanders. Het maakt dan ook geen deel uit van hun programma.

Voor zover ik weet hebben de andere partijen geen uitspraken hierover gedaan.

Groot Nederlanders / Heel Nederlanders moeten samen gaan werken (ongeacht of ze links zijn of rechts)


het Nederland politiek is kwa dat standpunt echt angstig (op de D66 na)

tijd om ze eens wakker te schudden

de bevolking in Noord Brabant is zeer Pro Vlaanderen (ik bedoel dit niet gelijk als rede voor Onafhankelijkheid of wat dan ook) maar om zo te zeggen dat de mensen hier Ja zouden stemmen (vooral om met Vlaanderen een tegenwicht te zijn tegen de Randstad / Holland)

Jij die D66 "ons" noemt moet toch beter bronnen hebben dan een Wikipedia artikel?8O :-(

Het maakt geen deel uit van ons programma en staat dus ook niet op de website. Noch is de informatie niet toegankelijk voor mij (dossiers etc.). En Wiki is lekker snel.;-)

En niet erg betrouwbaar.8O
U spreekt over "ons" programma en toch is het niet toegankelijk voor u?8O

Meer on topic, ik weet niet of dit bericht al gepost is maar :
http://www.brusselsnieuws.irisnet.be...sID=1169109659
8O

ik ga alleen akkoord met een Compleet Brabant , dus geen Brussels uitbreiding


het is of Noord Brabant en Zuid Brabant (Antwerpen , Vlaams & Waals Brabant & Brussel) of Vlaams Brabant verliest het gebied rond Brussel en het overige zal naar Antwerpen gaan

of (en das mijn favoriet op Groot Brabant na) Vlaams Brabant & Brussel fuseren tot Zuid Brabant :-D

Zo kennen we ze weer, onze democratische francofone frontstrijders. Toch goed dat ze af en toe nog eens van zich laten horen, zodat we steeds aan hun goede bedoelingen herinnerd blijven.

Welke partijen hebben tot nu toe (via leden of officieel) laten weten dat ze daarvoor te vinden zijn? Kwestie van dat te noteren.8O

Ik vraag me af hoeveel mensen hun politieke keuze zouden laten afhangen van het lot van de Vlamingen in de faciliteitengemeenten....:|

Pascal Smet staat uiteraard met stip op één.