Darwins theorie van natuurlijke selectie had enorme religieuze en sociale implicaties vanwege de zuiver natuurlijke oorsprong van de mens, zijn geestesvermogens en zijn emoties. Sociaal gedrag, sociale organisatie en oorlogen konden voortaan gezien worden als evolutionaire overlevingsstrategieën.

In het fin de siècle (1870-1918) ontsproot aan het gedachtegoed van de evolutietheorie het `sociaal-darwinisme': een bont mengsel van sociale theorieën en programma's, van de sterilisatieplannen van de eugenetica (Galton), de doem�*scenario's van raciale degeneratie (Vacher de Lapouge), tot de biologische staatstheorie (Bagehot) en het extreem liberale vooruitgangsevolutionisme van staatshater Spencer. Die veelvormigheid en dwalingen maakten `sociaal-darwinisme' tot een omstreden begrip.

Sociaal darwinisme is in strijd met de natuurlijke gevoelens van menselijke verbondenheid en betekent in feite een terugval naar
het meest primitieve sociaal-menselijk functioneren dat maar mogelijk is.

Het natuurlijk grondprincipe van een menselijke samenleving is immers, dat zij sociaal is, en dat mensen elkaar positief gezind zijn, en vanuit empathie en natuurlijke gevoelens van verbondenheid en respect elkaar helpen waar dat nodig is.

Deze natuurlijke gevoelens van verbondenheid, empathie en respect zijn het duidelijkst waar te nemen wanneer mensen in nood zijn, of in behoeftige omstandigheden.

Velen hebben zelfs spontaan hun leven gewaagd, en vaak ook verloren, om anderen te redden.

Dit, in schril contrast met die afstandelijke darwinistische egocentrische overlevingsmentaliteit.

Sociaal darwinisme is anti-sociaal. Egocentrisme creeert altijd een afstandelijke manier van leven, en betreft ook onze manier van samenleven in ons gezin. En vanuit ons egocentrisme, onze zelfbelangrijkmakerij, de Eigen Volk Eerst mentaliteit werkt het sociaal Darwinisme de vereenzaming en de verzuring van de maatschappij in de hand.

Leven voor slechts deze primitieve waarden kan slechts leiden tot een gestresst, oppervlakkig, afgestompt en uiteindelijk armoedig, leeg en zinloos bestaan.

Je gaat het wel erg ver zoeken, Piano.

Ik wil dat zo verguisde 'eigen volk' dat jou gedachtengang overheerst wel eens door eender welk ander volk zien uitkakken omdat het voorrang geeft aan het hulp bieden aan een alleenstaande en in stervensnood verkerende buurvrouw in hartje december vooraleer met nieuwjaar 25 euro aan Oxfam door te storten.

en dat is genoeg om je geweten voor een jaartje te sussen?