kiesdrempel
 

Het is bekend dat kleine partijen als Spirit, N-VA, Vivant en Vlott door de kiesdrempel op zich niet meer levensvatbaar zijn, en zich moeten alliëren met grotere partijen om toch nog op het politiek toneel te kunnen blijven. Voor Groen! hangt de kiesdrempel als een zwaard van Damocles boven de hoofden van de weinige verkozenen die er nog zijn, en voor een heel aantal kleinere partijen, zelfs partijen die al jaren bestaan, blijft media-aandacht, subsidie en het hebben van verkozenen een utopie door het loodzware 5% minimum.
Enkel een steenrijke of reeds bekende figuur of groepering kan nog uit het niets naar 5% gaan, maar zelfs de elitaire clique rond Dedecker heeft er nog nachtmerries over.

Mijn vraag:
wanneer komt het eerste initiatief om deze ondemocratische regel ongedaan te maken, en zal uw handtekening onder dergelijk voorstel staan?

De kiesdrempel was ook niet mijn favoriet stuk verkiezingswetgeving. Maar je moet toegeven dat de politieke versplintering een krachtdadig bestuur moeilijk maakt. Mijn balans: de huidige regeling behouden. Het is onfatsoenlijk om steeds maar de spelregels te wijzigen.

Over fatsoen gesproken: wanneer de partijen die op een bepaald moment goed in de markt liggen plots beslissen om een kiesdrempel in te voeren die hen vrijwaart van elke nieuwe politieke oppositie, dan kan je dit nauwelijks fatsoenlijk, en zeker niet democratisch noemen.

mag ik daaruit besluiten dat democratie voor u ondergeschikt is aan bestuursgemak?
Mag ik in dat geval suggereren de kiesdrempel zéker te laten vallen, want de laatste jaren is de kartelvorming zeker niet bevorderlijk geweest voor transparantie en goed bestuur.
Jammer voor de CD&V dat de kiesdrempel niet een jaar of 20 eerder is ingevoerd, mocht die toen op 15 % gelegen hebben, dan was de CD&V oppermachtig, was er geen sprake van Groen of Vlaams Belang. D�*t moet nogal gemakkelijk geweest zijn om te besturen!

Afijn, u illustreert hiermee op perfecte wijze het democratisch gehalte van de CD&V.

Dit doet me terugdenken aan een grap met een héél lange baard. Ze gaat zo:
Vraag aan kardinaal Ottaviani: "Waarom antwoordt u wanneer men naar uw leeftijd vraagt steeds 40 jaar?"
Antwoord van de kardinaal: "Het is niet goed op dezelfde vraag ieder jaar een ander antwoord te geven."

Laat ons eerlijk blijven. Iedereen gelijk voor de wet betekent dat met pakweg 7350000 kiezers en 150 rechtstreeks verkozenen iedere 49000 stemmen recht geven op één zetel. Punt, uit. De rest is volksverlakkerij: met de kiesdrempel wordt dat 367500 stemmen vóór er een zitje ter beschikking komt. Reken en tel: hoeveel kiezers worden op die manier niet gehoord in het parlement?

Dat de kiesdrempel versplintering tegengaat is een doorzichtige uitvlucht, als je ziet dat er nu koalities gevormd worden van allen tegen één. Dát is pas versplintering. Demokratie is niet gemakkelijk, akkoord. En dat in de uitvoerende macht de grootste gemene deler gezocht wordt is logisch en onvermijdelijk. Maar de botte weigering in de wetgevende macht de mening van zoveel burgers zelfs maar te horen door ze van te voren uit te sluiten in de volksvertegenwoordiging is gewoon misdadig. Niet meer of niet minder. Dat kan je op geen enkele manier verdedigen.

Met andere woorden, de oude CVP is terug en is blij dat de VLD het vuile werk al voor haar heeft gedaan. Mocht ik nog getwijfeld hebben aan een N-VA stem dan zal mijn antipathie voor haar kartelpartner me nu zeker tegenhouden. Binnenkort krijgen we blijkbaar de CD&V als verlengstukje van paars.

Jammer, erg jammer.

Er wordt hier trouwens geen rekening gehouden met de reden van de versnippering. Die is er ook alleen maar omdat de bevolking ontevreden is over de beleidspartijen:

• VLOTT heeft als enige bestaansreden het feit dat VLD de neo-liberale toer is opgegaan en haar orriginele doelpubliek hiermee verraadt.
• Lijst Dedecker heeft als bestaansreden het feit dat VLD de neo-liberale toer is opgegaan en het feit dat VLOTT zich veilig koestert in de armen van het verguisde VB.
• De LSP heeft als enige bestaansreden het feit dat SPa de neo-socialistische toer is opgegaan en haar orriginele doelpubliek hiermee verraadt.
• Het VB heeft als bestaansreden het feit dat de VU te soft werd en haar orriginele doelpubliek hiermee verraadde. Dat alle partijen het vreemdelingenprobleem verwaarloosde of zelfs erger maakte, maakt van het VB nu de sterkste partij van Vlaanderen.
• N-VA en Spirit zijn het resultaat van een poging wijlen de VU om te vormen tot een linkse niet-flamingante partij.

Ondertussen stevent de CD&V steeds verder weg van haar orriginele Katholieke discours en ziet het zo ook steeds meer ontevreden kiezers wegtrekken. Veel van die stemmen gaan naar het VB, dat door het cordon slapend rijk wordt.

Dat hiermee het Vlaamse volk allerminst gediend wordt, dat vinden heren politici niet belangrijk. Zolang zijn hun degelijk inkomen maar kunnen verwerven of behouden...

men zou ook de discussie kunnen voeren in het licht van 'een zoekende maatschappij', uitkijkend naar een referentiekader, wat houvast, wat waarden en normen. De vluchtigheid van politieke keuzes (cfr. in Nederland Lijst Fortuyn, Partij voor de Dieren, ...) is daar een exponent van.

Het gebrek aan een referentiekader door de afbouw van de klassieke waarden en normen sinds 1945, is daar de oorzaak van. Stijgende criminaliteitscijfers, stijgende zelfmoordcijfers en heel wat andere sociale problemen zijn daar eveneens rechtstreekse gevolgen van.

De versplintering is er nu ook alleen verdoken in kartels
Een tripartite is bestaat nu uit 3 kartels zijnde 6 partijen
Dat is toch ook moeilijk bestuur
Indien de kiesdrempel er niet was zou de meerderheid van een klassieke tripartite misschien wel wat kleiner zijn maar ze zou met 3 nog altijd een 2/3 meerderheid halen
Wat voorral in het licht van de komende staatshervorming veel simpelder zou zijn
Door de kartels ontduiken de kleintjes toch de kiesdrempel ,alleen moeten ze er wel hun eigenheid voor opofferen wat de keuze van de kiezer beperkt
De kiesdrempel lost dus niets op maar ergert voorral de kiezer die zich kan vinden in een programma van een kleine partij die dit zelfde programma half inslikt om enkele verkozenen te hebben

In een democratie bepaalt de kiezer, niet het huidige bewind, wat die houvast is die hij wil. Het huidige bewind heeft de kiezer helemaal niet te vertellen dat zijn keuzes te vluchtig zijn.

In uw antwoord lees ik dat de kiesdrempel er is om de drie grote politieke families te betonneren in de macht, en dat dit uw goedkeuring wegdraagt. Fini, democratie.

Of net niet?

Bovendien wil ik er even op wijzen dat een gezonde politieke markt best enige vorm van concurrentie kent.

Door het landschap te verdelen onder de grote 3 (want tov de 4de partij is er toch wel sprake van enig machtsmisbruik (al dan niet terecht, dat is irrelevant))


Conclusie: Afschaffen die kiesdrempel. En zo snel mogelijk.