Iedereen voor België: realiteit of de droom voor de Vlaams nationalisten?
 

Nu de verkiezingen er aan komen is er een duidelijke tendens voor België bij de traditionele partijen die toch meestal het gros van de bevolking aantrekken. Nu weten wij ook allemaal dat ze dat voor goed te liggen bij de franstaligen maar nu rijst natuurlijk de vraag of ze die koers na de verkiezingen ook zullen varen! Waarom zouden ze? Als de vld bv eenmaal in de regering zit hebben ze niets meer te verliezen en kunnen ze zonder problemen pro-vlaams worden net zo goed als de cd&v! Het is niet de bedoeling om al uw haat voor de traditionele partijen hier rond te strooien maar even realistisch te overwegen wat de mogelijkheden zijn!

Is dit niet een soort extra aanhaling van het cordon? Ik denk niet dat dat echt ten goede komt van de partijen. Maar ja, ik sta er ook maar buiten, hé... tenminste ik zou dit als meest reële scenario zien.

België wordt weer unitair. We kunnen die ingang gezette klok niet terugdraaien.

Van waar concludeert u dat?

Bij mijn weten is er geen sprake van een "tendens". De drie groten CD&V, VLD en SP.A zijn altijd voor het behoud van een (con)federaal België geweest, ik denk niet dat dat ooit anders werd verteld. Het verschil is dat de VLD haar belgitude momenteel luid uitschreeuwt en bij communautaire dossiers liever de rol van de "verzoener" speelt om CD&V en de gerechtvaardigde Vlaamse eisen (die ze zelf hebben goedgekeurd in het Vlaams Parlement) te tackelen.

Net zoals het bestaan van God is dit iets wat je als een dogma moet aannemen.

In welke gang staat die klok dan???

Zeggen ze dit voor de verkiezingen en de meerderheidsvorming maar zullen ze zich daarna daar ook aan houden?

Er is een duidelijke discoursbreuk in de Belgische (niet alleen in Vlaanderen, cfr ook MR etc) politiek. Zo'n breuk leidt tot een nieuw gangbaar vertoog. Lees Gramsci, Foucault etc voor meer informatie omtrent dit verschijnsel...

Dat vraag ik me ook af. Blijkbaar moeten de belgicisten zich steeds weer moed inspreken en bij herhalen dat België weer unitair aan het worden is, ondanks de werkelijkheid die toch heel anders is.

En toon dat nu eens CONCREET aan: waarin komt die "discoursbreuk" tot uiting?

Herfederaliseringen, open dialoog, nationale kieskring, Leopold-top, MR dat zich achter burgermanifest schaart, Liberalen die niet met omfloerste separatisten wil samenwerken,...

Wat is liberalisme toch heerlijk..., zolang je het niet overdrijft natuurlijk.;-)

Herfederaliseringen? Er is nog niets "geherfederaliseerd". En 't enige waarover er gesproken wordt zijn de geluidsnormen. Maar goed, als jullie al blij zijn met een dooie mus, mij niet gelaten!

Open dialoog? Open? Ik zie partijen achter gesloten deuren met enkele groten overleggen. Er is weinig sprake van die "openheid" in België. De Leopold-top toont juist het tegendeel!

Nationale kieskring? Dromen jullie? Wie van de echte partijen schuift een dergelijke kieskring naar voor (buiten jullie kaartersclub en afgesplitsten als UNIE)?

MR die zich achter het Burgermanifest schaart? Ach ja, niet zo verwonderlijk om zich te scharen achter een tekst die eigenlijk niets inhoudt.

De liberalen zullen inderdaad met niet veel mensen kunnen samenwerken, eens ze vernietigd uit de verkiezingen zullen komen...

Dat kan maar als grap bedoeld zijn.

De federale keuze

2 februari 2007
Sven Gatz
Morgen stelt de VLD haar visie op de komende staatshervorming voor op een studiedag in het Vlaams parlement. Wij kiezen voor een échte federale dialoog.
Niet voor de werkwijze van CD&V – NV-A dus, die het voorbeeld van de Bijbelse Onan volgen en hun communautair zaad enkel op de rotsen dreigen te storten door zich uitsluitend vast te klampen aan de fameuze Vlaamse resoluties van 1999. En ook niet voor de houding van de meeste Franstalige partijen die als Vestaalse Maagden de benen krampachtig gesloten houden door een noodzakelijk debat over de verdere hervorming van de staat hooghartig af te wijzen. Wij kiezen dit weekend voluit voor het masserend voorspel van Guy Verhofstadt: zacht waar het kan, hard waar het moet. Als het maar vruchtbaar is, als het communautair huwelijk maar geconsumeerd wordt. Wait and see tomorrow.
[SIZE=4]Een interessant element dat voor mij zeker op tafel moet komen in de nieuwe dialoog is het voorstel van de federale kieskring. Over hoeveel federaal verkozen parlementsleden het dan wel moet gaan en of we dit dan moeten doen in Kamer of Senaat is voer voor verdere discussie. Maar het mooie aan dit idee is:de federale kieskring separates the men from the boys. De federalisten worden van de separatisten gescheiden. [/SIZE]Er moet kleur bekend worden. Zet je de logica van de voorbije staatshervormingen lijnrecht voort en steven je af op een steriel en voorbijgestreefd onafhankelijkheidsscenario (en wat met Brussel?) of ga je resoluut voor een hernieuwd federaal evenwicht, met bijkomende bevoegdheden voor de deelstaten maar evengoed elementen van samenwerking zoals de federale kieskring?
En natuurlijk kan een federale kieskring alleen maar als Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst wordt (les bons comptes font les bons amis, n'est-ce pas?), maar we moeten absoluut een nieuw gesprekskader opbouwen. De Koranachtige lezing (de tekst en niets dan de tekst) die sommigen aan de resoluties van het Vlaams Parlement geven zal zeker niet volstaan.
Sven Gatz
2 februari 2007

Men had de indruk (perceptie ?) dat het kartel CD&V/ NV-A als ideologische inhoud elk van de partijen een eigen inbreng toestond nl.
het sociaal-economische-ethische door de CD&V
het communautaire door de NV-A.

Hieruit volgde gewoon dat men het grootste deel van het Vlaamse electoraat tot de op langere of kortere termijn na te streven "seperatistische" oplossing zou bekeerd zijn nl. de oprichting van een Vlaamse onafhankelijke Republiek, weliswaar ingebed in een EU als eerder subidiair verzwakte koepelstaat, maar toch als een garant voor democratie en mensenrechten enz..

Niets sprak deze perceptie tegen. In tegendeel het JM Dedecker-avontuur leek een duidelijke aflijning van bevoegdheden : de NV-A mocht van de CD&V geen aparte rechts neoliberale koers gaan volgen, maar moest er zich toe verbinden de traditionele zuilenstructuur van deze partij zeker niet te kritizeren en zelfs te helpen die te handhaven.

Blijkbaar heeft de CD&V haar voelhorens intussen wat uitgestoken om na te gaan wat het succes is van de "lange termijn seperatistische visie"
en is van het resultaat geschrokken. Het recente optreden van sommige kopstukken in de media geven alleszins een terugkeer aan naar de beperktere "scheiding der gemeenschappen" en de verknochtheid van de partij aan de "open dialoog" die zeker niet "separatistisch" van toon mag zijn.

M.a.w indien het kartel CD&V/ NV-A er zou in slagen het huidige "minimumprogramma" van overhevelen en refederalizeren uit te voeren, houdt het kartel op met bestaan vermits de in tijd verderafgelegen doelstellingen van de NV-A strijdig zijn met datgene waar de CD&V voor staat.

Niemand zal beweren dat de CD&V een koerswijziging doorvoerde of de intentie heeft die door te voeren. Toch is de perceptie (!) duidelijk bijgesteld.

Ok, deze Sven Gatz pleit voor een federale kieskring maar daar houdt het dan ook op. Voor het overige wil hij dat de staatshervorming verder wordt gezet.

Geen unitair België dus!

voor iemand die gramsci aanhaalt vind ik dat je nogal een groot meeloper van het establishment bent.

Ik denk dat je me verkeerd hebt verstaan, ik bedoelde wel degelijk: dan kunnen zowel de vld als de cd&v pro-vlaams worden! En niet: dan kan de vld even Vlaams als de cd&v worden!;-)