Ongeveer zoals de mens niet is voorbestemd om onder water te leven, is de mens ook niet voorbestemd om te leven buiten de Aardse dampkring.

Hierbij uitnodiging om te reageren op deze stelling.

Wauw, een filosofisch onderwerp, dan mogen we ook eens filosofisch doen.

Als U stelt dat de mens niet voor iets voorbestemd is, dan zegt U eigenlijk dat 'de' bestemming van de mensheid bestaat, dat er dus een reden is waarvoor wij hier zijn. Meer zelfs, u kent die reden blijkbaar.

Daarom mijn twee vragen: hoe weet U dat de mensheid een bestemming heeft, en wat zou die bestemming dan wel mogen zijn.

Ik heb een aantal maanden geleden op tv een programma gezien waarin ze zich afvroegen of het mogelijk is om dezelfde leefcondities op Mars te creëren zoals die er hier op Aarde zijn.

Weet er iemand waar ik daaromtrent iets kan terugvinden?

Een cursus fysica.

Het is onmogelijk voor Mars om een atmosfeer vast te houden. Het heeft dus geen zin om te proberen er één te creëren want hij zal toch ontsnappen. De enige optie is de massa van Mars te vergroten. Misschien samen laten smelten met de maan?

Zoek eens met google op Mars society.
http://www.marssociety.org/

Let wel, ze zijn nogal sectair.

Mijn mening is alvast dat de mens niet gemaakt is om in de ruimte te overleven, en dat daar ook geen nood toe is.

Ron Kreike,
als de mens niet onder water kan leven, waarom komen we er dan met onderzeers,of met nog minder materiaal, oftewel een scuba uitrusting of snorkels.

Antartica, ook compleet verlaten van menselijk leven, toch wandelen en werken er mensen.

Hooggebergte; Onleefbaar, maar toch komt de mens er.

Sahara, zand en rotsen, overdag word je gebakken, 's nacht vriezen je edele delen af.Toch zijn er volkeren die erdoor trekken.

Hetzelfde met de ruimte, zonder bescherming of hulp overleef je er geen minuut
Een stuk tekst dat ik een tijd geleden heb geschreven om duidelijk te maken dat in de ruimte wandelen een ongezonde bezigheid is.

Of ,als ik het startpunt van deze topic nog verder doordrijf, dan zou de mens nergens mogen bestaan waar ie naakt niet kan overleven.
Ik zou zo zeggen, zoek het aards paradijs ,en hoop dat er geen CO2 teveel in de atmosfeer komt dan.

S
Mijn persoonlijk inzicht verteld me dat de mensheid er is om mij te dienen, en dat het dus mijn bestemming is deze te leidn. Helaas lukt het niet zo best.

Als ik me niet vergis is er toch een dampkring, dus is het theoretisch toch mogelijk om er planten en bomen - indien ze bijvoorbeeld ijs vinden en dit laten smelten ofzo - te laten groeien.

Hierdoor stoten zij zuurstof uit en kunnen er na een tijd - enkele 10-en jaren - kleine dieren op leven. Na enkele 100jaren kunnen dan kleine groepen mensen er gaan wonen.

Dampkring is te dun. Om hem groter te kunnen maken (en Mars te verhinderen hem "uit te stoten") moet je de massa van de planeet vergroten. Heel de Marssociety baseert zich op luchtledige beginselen.

De "luchtdruk" op mars is nogal ijl, vergelijkbaar met de luchtdruk op een hypothetische aardse bergtop van 30 km hoog.
Het feit dat het bijna pure CO2 is helpt de zaak ook niet verder. maar doordat er een beetje niet vacuum is, zou het mogelijk zijn om zonder drukpak,en alleen temperatuurs en ademhalingsondersteuning rond te lopen.

Ik vind het alleen niet zo'n snugger idee.

Voor de rest. Als men alle CO2 op de poolkappen zou kunnen laten smelten(atoombommen,zonnespiegels, en nog een hoop voorstellen)zou de luchtdruk hoog genoeg kunnen zijn om een protoatmosfeer te creeeren waarin aardse levensvormen kunnen starten door CO2 om te zetten in zuurstof en koolstof.
Helaas is zoals al gemeld, de zwaartekracht van mars te laag om zo'n bijgemaakte atmosfeer lang vast te houden.
Maar wel leuk als startpunt, en dan kan je erop voorzien zijn dat het maar een start was, geen einddoel.


Maar hebben alle planeten en manen, met een normale zwaartekracht en een bruikbare temperatuur het potentieel als 2de huis ver van huis om mensen te laten overleven.
Er is geen bizarre technologie nodig, alleen doorzettingsvermogen, inventiviteit en een goed startproces. Eenmaal er genoeg manuren aan werk voorradig zijn kan deze kolonie zichzelf laten groeien.

Sommige filosofen gaan ervan uit dat de mens is voorbestemd tot de kolonisatie van de gehele ruimte.

(vrij vertaald) De mens zal nooit op Mars kunnen leven[/quote]
En daar wil ik nog aan toevoegen: de mens zal zelfs nergens in ons zonnestelsel (met exceptie van onze aarde natuurlijk) kunnen oveleven. Mars, Jupiter, Pluto, ... je mag er van dromen, maar geloof er niet teveel in. Als we ergens anders dan op onze eigen planeet willen proberen te overleven dan zullen we buiten ons zonnestelsel moeten gaan zoeken. (men heeft nb. onlangs in een ander zonnestelsel een planeet gevonden die op het 1ste zicht nogal redelijk op onze aarde en haar structuur leek, maar nader onderzoek moet dat uitwijzen)
Laat ons aannemen dat de mensheid samen met de aarde en het geheel zonnestelsel er binnen dit en 500jaar niet meer zijn. Ons doel is dus doodgaan :wink:

maar de filosofen die er iets toe doen vinden dat hele idee van "voorbestemdheid" maar onnozel.

Start jij dan je kolonie maar. Of weet je, je mag van mij eerst eens uitproberen op de bodem van de oceaan om te oefenen. Start al maar met vrijwilligers te zoeken.

Sorry maar daar heb ik te veel canvas/bbc/natgeo reportages gezien met astrofysici die pretenderen dat terraforming op Mars wel mogelijk is.

Er zijn rivierbeddingen op Mars en er is dus ooit water geweest in vloeibare vorm , dus dan moet er ooit sprake geweest zijn van een soort atmosferische cyclus.

In de woestijn van Nevada (denk ik) leven er al een paar jaar mensen in een biosfeer. Ze zijn helemaal zelfondersteunend. Ze maken zelfs hun eigen lucht. Enkel water krijgen ze. De enige vereiste om een biosfeer levensvatbaar te maken. Ik denk dat je daar zowiezo vrijwilligers voor vindt. Wie zou er niet vereeuwigd willen zijn in de geschiedenis. Waar mag ik tekenen? :lol:

Yep, en van tijd tot tijd wordt er een afgevoerd omdat hij gek wordt of het er beu is. Op psychologisch en sociologisch vlak is het in elk geval interessanter dan op exact-wetenschappelijk vlak.

Klopt voor een stukje Boer_Bavo.

De Biodomes en ecospheres die tot nu toe zijn gemaakt hebben een redelijke hoeveelheid gemiste doelstellingen opgetekend.
Regelmatig falen die, omdat er een stukje natuur faalt, of ze een stuk vergeten zijn. Mij staat iets voor van dode of ontbrekende bijen zodanig de bloempjes en andere planten niet zo lekker voortplanten. Voor 1 jarigen nochtans belangrijk.
Andere reden van falen is omdat de mensen ervoor gekozen zijn op capaciteiten en compatibiliteit.
Dit terwijl de Kernonderzeers van de VS 2 maand en langer onder water blijven, en daar niks mag misgaan of ze hebben dure brokken. En daar hebben ze gewoond e bemanning gekozen op competentie.Meningsverschillen enzoverder kunnen wachten tot de opdracht is uitgevoerd.

Met die menselijke factor in gedachte.
Geef mensen een doel, en geen mogelijkheid er uit te stappen, en de taak zal gedaan worden.Met een maan of marsbasis is het heel simpel, terugkeren kan alleen op welbepaalde momenten.Daarbuiten, je doelen halen of doodgaan. En niemand sterft graag. Zeker niet als terugkeer een helden van iemand maakt.

Een mens is veel taaier, we moeten er geen watten onder leggen, daarmee krijg je alleen maar watjes.

Om 22.50 geven ze op Ned3 trouwens de film "Thirteen conversations about One thing", nogal filosofische getinte film met als bottom line dat het leven geen enkele zin (in de betekenis van doel) heeft.

Geen kabel-TV voor mij, één van mijn besparingen.

Maar ik ben het met je eens. Als het leven zich beperkt tot deze planeet, en wetende dat ze eindig is, dan heeft het leven geen enkel doel.

Trouwens, proficiat Dies. De eerste keer dat ik je in het kamp van de pessimisten vind.

dat lijkt me ook. Er is niet echt een doel hier op aarde..

maar vooraleer space te exploreren lijkt 't me misschien toch beter om alle inspanningen te doen om hier op aarde alles in orde te krijgen. . Gek trouwens dat de maan toebehoort aan het geheel der mensheid, maar dat dat op aarde iets minder het geval lijkt..
:?