Wat bindt de Belgen, wat hebben zij gemeen?
 

Beste meneer Vloemans,

graag zou ik van u willen weten wat de Belgen bindt volgens u. Wat hebben zij gemeen?

Volgens Leterme is het niet veel meer dan koning (waarvoor wij niet gekozen hebben dus dat is geen argument), voetbal en bier. Biefstuk en friet is misschien ook iets.

Is dat alles? Of is er nog? Gelieve geen dingen te zeggen die Vlamingen ook gewoon met Nederland gemeen hebben?
Het mogen heel kleine dingen zijn (klederdracht, muzikale voorkeur,....).

Ik zal echt blij zijn als u de Duitstaligen er ook nog kan bij betrekken.

Met veel dank, evilbu

Wat bindt de Zwitsers? Wat bindt de Indiërs? Wat bindt de Canadezen? Wat bindt de Chinezen? Wat bindt de Australiërs? Wat bindt de Amerikanen? Wat bindt de Brazilianen?

Ah, en wat bindt de Zuid-Afrikanen? Die mensen hebben ook verschillende talen, zelfs verschillende huidskleur!

En nog eentje: wat bindt de Vlamingen? Ze spreken dezelfde taal (hoewel de meeste flaminganten de Franstalige Brusselaars en Randbewoners er ook absoluut bij willen), maar dat doen de Nederlanders, de Surinamers en sommige Zuid-Afrikanen ook, dus wat voor de rest?

Wat mensen al dan niet bindt, is hun genegenheid tegenover elkaar.

Wat een natie bindt is slechts de wil om samen bestuurd te worden.

Ah, ik word dus niet gebonden? Sta jij dan even in voor m'n belastingen, Bob, wil je?

Dank je.

Tot nader order geldt hier het meerderheidsprincipe, beste Johan... Tot er een beter systeem wordt uitgevonden heeft de meerderheid altijd gelijk...

Het meerderheidsprincipe is een walgelijke vorm van staatsrepressie.

Beslissingen zijn gericht op consentie, zoals wanneer een groepje vriendinnen bepaalt daar te gaan eten en niet ginder; alle organen die dat niet garanderen, zijn verwerpelijk.

Dat is inderdaad het Franse concept van natievorming (alhoewel de Fransen in de praktijk dat nooit gevolgd hebben en steeds hun minderheden zwaar onderdrukten).

Samen besturen is evenwel nog niet hetzelfde als eenzelfde identiteit met elkaar delen en zich daarvan bewust zijn. Daarenboven moet mijns inziens een onderscheid gemaakt worden tussen het concept "volk" en "natie". Dan is het ook nog eens belangrijk vanuit welke nationalistische scholen u de twee begrippen invult, daar er toch wel een verschil is tussen bijvoorbeeld de Duitse romantische opvattingen hierover en de Franse legalistische benadering.

Of hun bloedband (familie, kinderen...). Of eenzelfde politieke, sociale, economische opvatting (partijen, verenigingen...).

Ik neem aan dat u de school van Herder volgt. Kan u dan eens het begrip natie concreet definieren met behulp van zijn paradigma's?

Allemaal genegenheid.

Wat voor een zever is me dat.

Op welke legimiteit zou uw imaginair Vlaemsch republiekje dan gebaseerd zijn? Op basis van een door geweld en terreur opgelegde identiteit?

Dat legitimeert nog altijd geen onafhankelijk "Vlaanderen". Je zal beter moeten doen.

Je moet een gemeenschap niet "legitimeren", zolang er een kader bestaat waarin gemeenschappen daar zelf over kunnen beslissen.

Als morgen de regio Kortrijk bij Engeland wilt, dan doen ze toch?

Natuurlijk, maar de flaminganten schijnen maar niet te beseffen dat de meerderheid der Belgen gewoon Belg wil blijven. En dat is de enige legitimatie die een land nodig heeft.

Mijns inziens wordt Herder ten onrechte veel te veel afgeschilderd als een gangmaker van het strikt volksnationalisme. Zijn concept van wat het volk inhoudt, is veel rijker dan dat en tegelijkertijd ook heel modern. Hij was bijvoorbeeld een groot voorstander van rechtstreekse democratie waarin het volk zijn ultieme wil kon uitdrukken. Als ik me goed herinner, is Herders denken op twee pijlers gebouwd: enerzijds een gemeenschappelijk "volksgeheugen" en anderzijds een gezamelijke cultuur die de leden van het volk kenmerkt. Mijns inziens ontbreekt er iets heel belangrijks, nl. het besef en de wil een eenheid te willen vormen. Deze wil en herkenning zijn mijns inziens even belangrijk, zo niet belangrijker. Hier wordt dan vanuit onderaan gedacht en niet, zoals het Franse natieconcept (en dan ook staatsconcept daar die twee daar wezenlijk met elkaar verbonden zijn), vanuit een toplaag die uniformiserend werkt.

Kortom, om maar te zeggen dat ik Herder niet achterna loop. De reden is ook dat het bijzonder moeilijk is om een algemene en algemeen geldende definitie van "volk" en "natie" te ontwikkelen, omdat ieder volk een eigen mix heeft van elementen die het juist tot volk maken. Daarbij is evenwel altijd een besef een volk te zijn noodzakelijk.

Dat is niet juist. Voor een meerderheid in dit land zal het worst wezen in welk staatsverband ze leven en werken. Als het hen maar materieel voor de wind gaat, zal niemand een probleem hebben met een unitair, federaal, confederaal België of een zelfstandige, onafhankelijke, halfzelfstandige Vlaamse staat of deelstaat. De meeste mensen zijn in dit land totaal onverschillig, net zoals ze jaren al door onverschilligheid murw zijn geslagen door de politiek. In geen enkel West-Europees land is de betrokkenheid bij het politieke gebeuren zo klein en gaapt er een dermate kloof tussen politiek en bevolking. Meer zelfs, in veel gevallen is er sprake van een latente vijandigheid ("'t Zijn allemaal profiteurs", "politiekers zijn zakkenvullers"... dagelijks kan je dergelijke uitspraken horen). Dat weerspiegelt zich ook hoe mensen denken over het bestaand en mogelijk staatsconcept.

Van enig overtuigd en diep geworteld staatsnationalisme is onder de Belgen, afgezien van enkele witte raven, totaal geen sprake. Ik zie de "Belgen" niet onmiddellijk op straat komen zoals Hongaren, Duitsers of Grieken wel doen of deden omwille van hun staat.

De enige legitimatie is dat het volk zich soerverein kan uitspreken. Voor het overige is geen enkel staatsrechtelijk of volksromantische "legitimatie" noodzakelijk.