Onderwijs in Brussel
 

Ik heb mijn kantoor in Brussel.
Elk jaar geven we een aantal laatstejaarsleerlingen van een beroepsschool de kans bij ons wat ervaring op te doen. Meestal een mix van Belgische en allochtone jongeren. Wat me opvalt is dat die jongeren eentalig Frans opgeleid worden en dat voor een kantoorrichting !?

Rekening houdend met het feit dat voor zeer veel jobs in Brussel tweetaligheid vereist is doet men die jongeren toch absoluut geen plezier met dit soort onderwijs. Ze hebben al de handicap van een leermoeilijkheid of beperktere capaciteiten, sommigen hebben het extra moeilijk omdat ze allochtoon zijn en dan neemt men ze een cruciale troef voor de Brusselse arbeidsmarkt af. Ik heb het daar moeilijk mee.

Deelt u deze bekommernis? En als dat zo is wat kan je daar als Brussels politicus effectief rond doen?
Of rijd je jezelf binnen de kortste keren vast in het debat tussen extreme Franstaligen en extreme Vlamingen?

Binnen de Nederlandstalige beroepsopleiding stelt zich dit probleem minder accuut. In het Franstalig onderwijs is de taalleergang 'dramatisch'. De staatshervorming ( gemeenschapsvorming) staat niet toe als Vlaming hierin tussen te komen. We kunnen enkel vaststellen. Alleen de arbeidmarkt werkt regulerend ( geen tweetaligheid, geen job). Advies : niet toegeven, taalkennis blijven eisen als essentieel onderdeel van het arbeidcontract.

Bedankt voor het antwoord. En ik deel de mening die u als advies meegeeft. Wij eisen effectief de taalkennis. En als die onvoldoende aanwezig is bij competente mensen (ongeacht hun scholingsniveau) dan brengen we die zelf bij.

Om volledig te zijn wil ik er bij vermelden dat de allochtone stagairs in de praktijk zeer open staan om de Nederlandse taal te verwerven. Zij beseffen het belang van die tweetaligheid voor hun toekomst op de arbeidsmarkt. Een openheid die ik zelden vaststel bij de autochtone Franstalige Brusselaars. Jammer, maar dan kunnen ze hier ook niet aan de slag.

Volledig akkoord met uw mening

Over welke soort allochtone stagairs heeft u het? Ik bedoel (Marokkanen, Turken,..)
Want houdt "Brusselse tweetaligheid" (Nederlands en Frans) voor hen dan niet eigenlijk drietaligheid in?8O

Diverse nationaliteiten. Momenteel heb ik een zeer competente Marokkaanse stagaire die, na enkele maanden, al beter Nederlands praat dan enkele notoire Belgen. En ja, voor die mensen gaat het inderdaad over meertaligheid. En van ons krijgen ze de ruimte om die te ontwikkelen.

Want om de boel te laten draaien hebben we mensen nodig met kennis, vaardigheden én de juiste attitudes. En als ze de juiste mix van dat alles hebben, of echt bereid zijn om dingen bij te leren, kan het ons geen bal schelen wat hun huidskleur, nationaliteit, religie, enz ... is. Gezien we heel sterk internationaal werken kunnen we enggeestige mensen missen als kiespijn.

Maar dat wil ik best geloven, mijn vraag is gewoon of die dan eigenlijk twee talen aan het leren zijn (frans en nederlands)

Neen. Die generatie spreekt over het algemeen vloeiend Frans, naast hun Arabische of Slavische of whatever moedertaal. En zoals boven gezegd door mezelf en bevestigd door onze gast hebben ze niet eens de kans gekregen om Nederlands te leren. Da's mijn verwijt aan het Franstalig onderwijs in Brussel.