Is het nu echt noodzakelijk dat miljardairs de democratie moeten leiden in de VS?
 

Is het nu echt noodzakelijk dat miljardairs de democratie moeten leiden in de VS?
Zo'n plutocratisch concept moeten ze maar beter niet exporteren, via preventieve aanvalsoorlogen, en ook niet vreedzaam.

Wat wél moet gebeuren, is een revitalisering van de échte democratie, binnenlands.

Mss laten we dat het best over aan de Amerikanen... ;-)

Ze kunnen het niet laten.Waarom altijd kappen op de VS?

De VS gaat buitenlands kappen om binnenlands niet te moeten kappen...

Hier worden ze pas miljardair nadat ze aan de macht geweest zijn.

Zo hoort dat:
Niet "tijdens" ze aan de macht zijn.
En het hoort ook niet dat je alleen aan de macht kan komen als je miljardair bent.

In landen waar er geen stemPLICHT (ok...ok....opkomstplicht :| ) bestaat zullen enkel de meest efficiente propagandamachines in staat zijn om stemmers aan te trekken...

In grote naties,zoals de VS(en mogelijk ook Rusland),zijn de ingezette bedragen,en dus de ingezette belangen,zo immens dat er geen enkele kans is dat er zelfs maar zoiets als een "coalitie" overwogen zal worden met een kleinere partner(en er zijn in de VS altijd al kleinere partijen geweest!),.

Vandaar de ,vrijwel automatische,beperking van het politieke veld tot 2,misschien 3 "grote" kandidaten,en de marginalisering van al de anderen die geen geld genoeg hebben....(er is dus al een verkiezing VOOR de verkiezingen)

waarom niet?
waarom het angelsaksisch hielenlikkertje spelen? waarom niet voor 100% gaan voor Europa?

Id.
Een genadeloze voorselectie.

Gelukkig dat wij hier rechtlijnige en spaarzame politiekers als Patrick Janssens hebben om ons het rechte pad te wijzen.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=82373

Me dunkt is Janssens geen miljardair.

On topic: zoals ik hier al schreef is het op zich niet onlogisch dat de VS gerund worden door miljardairs. Het gehele systeem is gericht op het afromen van de inkomsten van de modale man, het ontmantelen van dienstverlenende sectoren van de overheid en het leegmaken van de schatkist, het besparen op fundamenteel noodzakelijke diensten als onderwijs en gezondheidszorg en een transfert van die kapitalen naar de industriëlen die via het 'revolvingdoor'-systeem het ene ogenblik het petje van politicus dragen en enkele jaren later of voorheen dat van bedrijfsleider. Het zijn dezelfde mensen die via hun campagnebijdragen de eigenaars zijn van heel wat politici.

Het is het neoliberalisme (of kapitalisme zo u wil) in de praktijk. Wat ik me daarbij afvraag is hoe hoog de tolerantiedrempel van Joe Average is vooraleer hij tegen dit politiek systeem in opstand komt.

Ik denk heel hoog. Nu ik denk dat dit voor Europeanen evengoed opgaat.
De verwevenheid van belangen en instituties zorgt ervoor dat niemand echt een belang heeft, of altans denkt te hebben, bij de omverwerping van het status quo. Zoiets als grassroots bewegingen zijn in westerse landen eigenlijk onbestaande. Velen die gaan betogen met de vakbond zijn er volgens mij van overtuigd dat ze tegen het establishment betogen. Maar vooral het feit dat de VS beweert "the land of the free" te zijn en dit als een mantra blijft herhalen zorgt ervoor dat Joe Average redelijk apathisch wordt.

MEN mag gerust gaan voor een vastberaden europese alliantie maar kappen op de VS-vooral uit jaloersheid- is uit den boze.

De amerikaanse burger betaalt niet graag belastingen en heeft een afkeer van de overheid.Dat is de reden.

Als ze een afkeer hebben van de overheid, waarom kiezen ze er dan een?
Er is notabene geen stemplicht.
O ja, ze kopen zich er een...

Was Jimmy Carter een miljardair? Abraham Lincoln? Bill Clinton? Reagan? Zeker niet arm, maar welke Europese toppolitici zijn arm te noemen? Wel geen miljardairs dacht ik.

Anderzijds hebben wij de miljardairs Steve Forbes en Ross Perot die *niet* verkozen werden hoewel zij veel meer geld ter beschikking hadden dan hun tegenstrevers.

MVA je stelt het maw een beetje te simplistisch voor. Geld speelt uiteraard een belangrijke rol in de Amerikaanse verkiezingen en zonder geld kan je niet winnen. Geld vormt echter geen garantie op opverwinning, dat heeft het recent verleden aangetoond.

Het probleem van het Amerikaans systeem bestaat erin dat de verkozen kandidaat zijn sponsors zal willen bedanken met allerlei faveurs, wat tot nepotisme en discriminatie leidt. Maar is ons eigen systeem dan zoveel beter? Is er in Amerika meer nepotisme dan in België? Het gevaar van ons systeem is dat het overheidsgeld uitgedeeld wordt door de regerende partijen. Dat geld kan aan sommige concurrenten worden ontzegt door allerhande truuks zoals de kiesdrempel bvb. Is dat beter? Volgens mij hebben beide systemen zowel voordelen als nadelen.

Ja het clinton-verhaaltje ken ik, maar ik wou niet teveel ineens intikken.
Je kan inderdaad president worden als je maar konten genoeg van miljardairs in je rihting gedraaid krijgt om erin te kruipen...
The Amerian dream is voor elke kontkruiper beschikbaar, de rest wordt afgeschoten.

Als men voortdurend winden laat, krijgt men natuurlijk gemakkelijker konten in uw richting gedraaid...

Niet alleen miljardairs. Een miljardair kan miljoenen geven maar volgens mij halen de kandidaten meer geld uit de tienduizenden kleinere giften die zij uit mobilisatie campagnes halen. En vergeet de lobbies niet. Die geven ook geld. Ook de vakbonden geven geld.

Maar soit, je stelt het cru voor, maar daar komt het op neer voor wie een cynische kijk heeft op de politiek. Vraag is of het hier anders aan toe gaat? Volgens mij niet. Onze politici moeten gewoon een ander soort kont in hun richting draaien.

Ik ga liever eerst voor Vlaanderen. Er is genoeg werk aan de winkel. Eens de zaken naar behoren op orde zijn, en er een sterk Vlaanderen is, dat volledig voor zichzelf kan zorgen, kan men zich misschien op Europa richten.