Ambras in 't kiekenkot!
 

Het is nog lang tot aan 10 juni. Eens benieuwd of men nu even snel het einde van dit kartel gaat aankondigen als dat men het einde van het Vlaams Belang aankondigde na de uitspattingen van MoREL.

We zien dus nogmaals waarvoor de N-VA precies moet dienen en waarom het kartel absoluut terug hersteld moest worden.

De lijstvorming, ja iedereen wordt dan wat nerveus, en ziet zichzelf graag vooraan staan.

Ik dacht dat het kartelakkoord een verkiesbare plaats per provincie garandeerde, (wat al een win situatie is) en niet per arrondissement.

N-VA zou beter wat meer toenadering zoeken met een nationalistische partij ipv met een belgicistische partij.

Mochten dat de enige programmapunten zijn aan beide kanten, en mocht die ene kant bereid zijn tot concrete kleine stappen in de goede richting, ipv de big bang te eisen, dan zou dat ook wel zo zijn. (denk ik als niet-NVA-er)

De samenwerking met CD&V ligt in het arrondissement Leuven voor de N-VA bijzonder gevoelig sinds de gemeente - en provincieraadsverkiezingen.

Zo werd in Tervuren de kartelovereenkomst (tijdelijk) opgeblazen door de plaatselijke N-VA-afdeling, omdat de gemeentelijke CD&V-kartel"partner" weigerde de aangegane engagementen na te leven. (N-VA was een schepenmandaat beloofd, maar kreeg dit niet.)

In het kader van de provincieraadsverkiezingen maakte Mark Eyskens in persoon er bovendien een punt van om het aan het Leuvense N-VA-arrondissement (in de persoon van Herman Vanautgaerden) toegezegde provinciale mandaat (eigenlijk zelfs een mandaat van bestendig afgevaardigde..) in rook te doen opgaan, door - tegen alle vroegere beloften en verklaringen in - zélf in de provincieraad te gaan zetelen.

En nu blijkt het Leuvense arrondissement bij de komende federale verkiezingen dus alweer geen enkele aanspraak te zullen kunnen maken op een verkiesbare plaats. In Vlaams-Brabant werd die plaats immers toegewezen aan Ben Weyts, die zich al jarenlang "verdienstelijk" maakt als hulpje en persoonlijke slippendrager van Geert Bourgeois. Ons kent ons, nietwaar... (Ben Weyts, die vorig jaar overigens niet écht een uitstekend figuur sloeg, toen bleek dat hij als kabinetchef van Bourgeois verantwoordelijk was voor het feit dat voor telefonische giften in het kader van de Tsunami-tv-show aan de schenkers geen fiscaal attest kon worden uitgereikt.. )

Men zou als Leuvense N-VA'er voor minder wat kregelig worden, denk ik.. (Want hoewel het waar is dat de CD&V aan N-VA slechts één verkiesbare plaats per provincie garandeert, had N-VA nationaal - gezien de voorgeschiedenis - voor wat Vlaams-Brabant betreft toch ook eens het arrondissement Leuven kunnen denken, meen ik..)

Ambras in een ander kiekenkot
 

« Heibel over de tweede plaats op de VB-Kamerlijst in Limburg. Marleen Govaerts heeft via de media al aangekondigd dat zij zich niet zomaar zal laten opzijzetten. Men wil haar dus weg. Naar verluidt is men Marleentje beu, niet zozeer omwille van haar manifest gebrek aan politiek flegma, doch wegens haar totale onuitstaanbaarheid.
Haar wordt verweten tijdens de voorbije ambtsperiode de hele partijtop te hebben aangevallen, zowel in Limburg als op nationaal vlak. Ook hardwerkende militanten moesten eraan geloven. Ten bewijze daarvan grove mails en scheld-sms'jes. De lijstvorming in Limburg lijkt alleszins alweer op een oorlog uit te draaien die in de pers zal worden uitgevochten. En daarbij zullen alleen maar verliezen te betreuren vallen: bij de familie Beckers-Govaerts en voor de hele partij in plaatsvervangende schaamte.»
't Pallieterke, 7 maart 2007.

Een 'beddeke' spreiden kan rare gevolgen hebben...
Voor de verstaanders.

het gaat hem enkel om de mandaten...ander zat men al lang niet meer in de vlaamse regering.

zeg niet dat we u niet gewaarschuwd hebben voor de tsjeven!

Zo denk ik er ook over, maar ik geloof niet dat ze daartoe bereid zijn.

Ze kunnen ook, bij een eventuele opheffing van het kartel, JMDD terug proberen binnen te halen.;-)

Idd. zoals ook uit de post van NVA-er blijkt. Triest hoor...

Dat de CD&V de NV-A in 't zak ging zetten kon men op voorhand weten,
is nooit anders geweest. de Cd&V is met haar aanhang van vakbonden, standenorganisaties enz, altijd een belgisch gezinde partrij geweest, kon men toch weten.
Als er bij het Vlaams belang maar iemand een woordje verkeerd zegt, is het voorpagina nieuws als er in andere partijen onenigheid is, en die is er in alle partijen dan moet men er over zwijgen, zielig.

Het kartel zal wel samenblijven tot na de verkiezingen . Dan kan CD&V Guy Verhofstadt van zijn troon afduwen en heeft NVA zijn zetels binnen. Na de verkiezingen zal het kartel niet lang meer samenblijven denk ik !

Wacht toch effe gewoon af.

De N-Va ers krijg je toch niet zenuwachtig met al dit gemekker.

Het gaat voor N-VA binnen het kartel zeker niet alleen om mandaten. Maar om aan politiek te kunnen doen, om op het beleid te kunnen wegen, om een deel van je programma te kunnen verwezenlijken, heeft een partij natuurlijk wel mandatarissen nodig.

Het lijkt me dan ook perfect legitiem dat N-VA, vooraleer zich te engageren tot een deelname aan verkiezingen in kartel met CD&V, eerst vanwege haar kartelpartner bepaalde toezeggingen en engagementen verwacht, o.m. wat verkiesbare plaatsen betreft, of het bekomen van bepaalde mandaten via opvolging. Het is n.a.v. de voorbije gezamenlijke CD&V-N-VA-verkiezingscampagnes immers al afdoende gebleken dat de N-VA-kandidaten het (zeker op lokaal vlak) op een - hoofdzakelijk - CD&V-lijst moeilijk hebben om rechtstreeks verkozen te raken, terwijl de N-VA als partij toch een niet onaanzienlijk deel van de kartelstemmen aanbrengt. De reden is simpel: de meeste CD&V-kandidaten zijn al vooraf zeker van een aanzienlijk aantal stemmen, gewoon omdat ze kunnen rekenen op de steun van één of andere stand binnen de CD&V. Daar waar de N-VA-kandidaten hun stemmen één voor één moeten verdienen.

Alleen mag men van CD&V dan wel verwachten, dat de aangegane engagementen na de verkiezingen ook worden gehonoreerd, hetgeen al te vaak niet het geval is gebleken. Ook in mijn eigen gemeente bleek dat de gemeentelijke CD&V-N-VA-lijst haar zetelwinst louter en alleen te danken had aan de N-VA-stemmen (zwart op wit aantoonbaar), hetgeen zich jammer genoeg niet vertaalde in een N-VA-verkozene. Maar na de verkiezingen stelde het plaatselijke CD&V-bestuur toch weer de aan N-VA toegezegde OCMW-mandaten in vraag, indien geen afstand werd gedaan van de door één van onze N-VA-kandidaten veroverde eerste opvolgersplaats. Dat terwijl die CD&V-eis flagrant in tegenspraak was met de schriftelijke en ondertekende kartelovereenkomst.

Geen wonder dus, dat de CD&V bij meer en meer N-VA'ers als een uiterst onbetrouwbare "partner" wordt beschouwd...

Volgens mij is het aan de kiezer en niet aan de CD&V om te bepalen of en hoeveel mandatarissen de N-VA zal hebben.

Ik ben verheugd dat te horen!

Tot nader order hebben ook de partijen in ons kiessysteem nog steeds een woordje te zeggen over wie verkozen raakt, o.m. door de toewijzing van de plaatsen op de lijst, het systeem van de lijststemmen en dat van de opvolging. Die kieswetgeving is democratisch tot stand gekomen en daar is dus niets mis mee, zolang de kiezer niet uitdrukkelijk uiting geeft aan zijn wens om dat veranderd te zien.

Bovendien is het zo dat de N-VA bijvoorbeeld bij de Vlaamse verkiezingen in 2003 goed was voor circa 7 % van de door het kartel behaalde score (28 %, als ik me niet vergis). Het zou dus niet meer dan logisch en democratisch zijn, indien de N-VA een kwart van de door het kartel behaalde mandaten zou mogen bekleden. Gezien de onderlinge krachtsverhoudingen tussen CD&V en N-VA, is het voor N-VA echter moeilijk om die mandaten rechtstreeks te veroveren bij de verkiezingen. Om een concreet voorbeeldje te geven: meer dan 80 % van de CD&V-kiezers stemmen voor verschillende CD&V-kandidaten. Hierdoor is elke CD&V-kandidaat al bij voorbaat zeker van een dermate groot aantal stemmen, dat het voor de meeste N-VA-kandidaten onmogelijk wordt om daar nog "over te raken", zelfs indien alle N-VA-kiezers voor elke N-VA-kandidaat een stem zouden uitbrengen, hetgeen zeker niet het geval is. De N-VA-kiezers stemmen immers van alle partijen veruit het meeste "verdeeld". Het lijkt me dan ook volledig legitiem, verdedigbaar en democratisch, dat de N-VA vooraf een aantal garanties vraagt wat het aantal te verhopen mandaten betreft. Of moet men zich bij N-VA soms tevreden stellen met het aanbrengen van extra stemmen om bijkomende CD&V'ers te helpen verkiezen?

Wat uw gevoelens over het groeiende wantrouwen tussen N-VA en Cd&V betreft: sta me toe daar niet echt wakker van te liggen... 8-)

Als ik dit lees lijkt de oplossing me duidelijk: blaas het kartel op zodat u de verkozenen krijgt die u werkelijk verdient.

Meent u werkelijk dat dat zo is?

De kiesdrempel zorgt ervoor, dat kleinere partijen nu net niet de verkozenen krijgen, die ze verdienen...

Of denkt u soms dat Coveliers zijn Vlottje aan het VB-schip heeft vastgemaakt, omwille van zijn grote sympathie voor FDW en zijn gedachtengoed?

'De wijze waarop mandaten verdeeld worden is 'democratisch' tot stand gekomen. Zolang de partijen niet hun uitdrukkelijke wens kenbaar maken om iets aan dit systeem te veranderen is er niets mis mee.'

Sorry, dat ik moeilijk medelijden kan hebben met de 'oneerlijke' verdeling van de mandaten als u geen probleem hebt met het absoluut gebrek aan inspraak van de burger in het beleid, waar die zich zogezegd uitdrukkelijk voor moet uitspreken (maar de kans om zich erover uit te spreken krijgt die burger niet).

Als 80% van de CD&V stemmers voor verschillende CD&V kandidaten en expliciet niet op N-VA'ers stemt dan zegt dat veel over hoe 'democratisch' dat kartel is. Ik kan dat moeilijk anders interpreteren dan dat bij u (lokaal of geldt uw uitspraak voor heel vlaanderen??) 80% van de CD&V'ers tegen het kartel is?


Verdedigbaar is het misschien, maar democratisch is voor de verkiezingen zelf al mandaten verdelen zeker niet.