Principieel weigeren [FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][SIZE=1]
[naar index][/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][SIZE=2]
09-03-2007 - Henk Rijkers - katholiek nieuwsblad
Het ‘homohuwelijk’ is een bom onder de samenleving. Hoe gewoon de formaliteit tussen twee mannen of vrouwen ten stadhuize ook moge worden, toch blijft daarachter een ontwrichtend en verontrustend fenomeen schuilgaan. Het menselijk geslacht, ja zelfs de dieren- en plantenwereld, is geslachtelijk ingedeeld. Deze polariteit is een biologisch, antropologisch en psychologisch gegeven. Als ooit iets een feit was, en geen mening, is het dat wel. Het is vergelijkbaar met het gegeven dat wij rechtop lopen, handen hebben en spreken kunnen. Alles in onze samenleving is daarop ingericht.
Dat er mensen zijn die uit niet geheel te doorgronden oorzaken afwijken van het normale en goede, is een feit des levens. Dat heb je op andere terreinen dan het seksuele ook. Het maakt iemand niet minder waard, maar het is voor de geestelijke hygiëne wel van belang dat hij zichzelf blijft zien als niet-normaal. Niet in veroordelende zin maar als een acceptatie van de werkelijke stand van zaken. Niet-normaal zijn sluit geen enkele menselijke voortreffelijkheid uit. Heiligen en genieën zijn ook niet-normaal.
Het huwelijk is op de homoseksueel niet van toepassing. Zijn seksuele oriëntatie sluit hem of haar ervan uit. Omdat dit emotioneel als ongelijkheid ervaren wordt, hebben we democratisch besloten de term ‘huwelijk’ op te rekken, zodat ook duurzaam bedoelde verbintenissen tussen homoseksuelen daaronder vallen. Maar zelfs democratie kan aan de feitelijke stand van zaken niets veranderen. Paus Benedictus herinnert aan de natuurwet en waarden “die niet afhankelijk zijn van de wil van de wetgever en zelfs niet van de consensus in de staat”. Het is spijtig dat homoseksuelen kennelijk zo verblind zijn door hun vermeende eigenbelang, dat er uit hun midden geen intelligente stemmen opklinken die bezwaar durven maken tegen het homohuwelijk.
Hoe dan ook, wie ambtenaar van de burgerlijke stand is, kan zich voor een groot probleem geplaatst zien. Zoals minister Ronald Plasterk deze week in Buitenhof opmerkte, is in de acceptatie van het homohuwelijk de ChristenUnie nu al verder dan de PvdA toen die het wetsvoorstel deed.
Het is duidelijk dat het homohuwelijk op dit moment de politiekcorrecte wind mee heeft, net zoals de ‘multiculturele samenleving’ een aantal jaren terug. Protesteren is niet opportuun. Maar hoeveel maatschappelijke schade en problemen zouden ons bespaard gebleven zijn, als in een vroeger stadium politiek en journalistiek geweigerd hadden te collaboreren met de ‘geest van de tijd’? In plaats daarvan deden ze dapper mee, en demoniseerden ze de verstandigen.
Wie nu ambtenaar van de burgerlijke stand wordt, kiest voor het sluiten van homohuwelijken. Dat is de maatschappelijke realiteit. Maar velen die het al zijn, hebben er niet om gevraagd. Van hen kan niet gevergd worden intellectueel, moreel of godsdienstig tegen het eigen geweten in te handelen.
Dat is nu écht een elementair grondrecht.
Sterk artikel! Maar wie heeft er hier het lef om een homohuwelijk te weigeren!
[/SIZE][/FONT]
