| Griffin |
21 maart 2007 10:25 |
Overijverige hulpagentes
Citaat:
Beklaagde vrijgesproken: hond zei woef noch wafExterne links bij dit artikel
document.write('');document.write(''); 
BRUSSEL - Rechters moeten zich over de meest waanzinnige dossiers buigen. Dat bleek onlangs nog in Brugge.
An D., een 34-jarige vrouw uit Oostende, moest vorige maand voor de politierechtbank van Brugge verschijnen. Een hulpagente had immers op 10 maart 2006 opgemerkt dat de vrouw in haar Volkswagen Golf reed, terwijl ,,een witte hond vooraan in de auto op de passagierszetel zat’’. Hoewel het dier volgens het proces-verbaal ,,stilzat en voor zich uitkeek’’, werd de vrouw gedagvaard. Volgens de arm de wet kon An D. ,,onmogelijk alert zijn in het verkeer en veilig manoeuvres uitvoeren met een dergelijk groot dier’’ naast haar in het voertuig.
In zijn vonnis moest de rechter vaststellen dat hij over bijzonder weinig gegevens beschikte. ,,Zelfs het geslacht van het dier blijkt niet uit het strafdossier. Over het ras ontbreekt ook elke informatie’’, klonk het. ,,Een herdershond kan het niet geweest zijn, want die zou in zijn poot zijn dagboek hebben vastgehouden en verbalisante heeft geen melding gemaakt van een ‘dagboek van een herdershond’.’’
,,De precisering dat het om een grote hond ging, laat dan weer toe met zekerheid te stellen dat het niet om een chihuahua ging. Het was blijkbaar ook geen pekinees, want in dat geval zou het de verbalisante ongetwijfeld opgevallen zijn dat de hond, zoals alle inwoners van Peking, spleetogen had.’’
Over de vraag of de hond een gordel droeg, boog de rechter zich ook. ,,Ook in dit verband ware het nuttig geweest om het ras van de hond te kennen. Een boxer heeft bijvoorbeeld een platte neus, zodat het bij een ongeval niet veel zou uitmaken als hij met zijn neus tegen de vooruit zou slaan.’’
,,Een collie heeft daarentegen een spitse snuit en zou bijgevolg ernstige blijvende invaliditeit en belangrijke esthetische schade kunnen oplopen bij een aanrijding.’’ Na een uitgebreide argumentatie waarin de rechter het verschil analyseerde tussen honden met een korte, stompe of een lange pluimstaart en korte, spitse of naar beneden hangende flaporen, besloot hij de vrouw vrij te spreken.
,,De loutere aanwezigheid van een grote witte hond die stilzat op de passagierszetel, recht voor zich uitkeek en boe noch ba, woef noch waf zei, bewijst niet dat de beklaagde niet meer in staat was te sturen’’, luidde het oordeel.
Het parket besliste tot tevredenheid van advocaat Tim De Keukelaere niet in beroep te gaan. ,,Dat de rechtbanken zich hiermee moeten bezighouden is al erg genoeg’’, aldus de advocaat.
En de ,,grote, witte hond’’ die de hulpagente had gezien, bleek uiteindelijk een Jack Russel van dertig centimeter hoog en zestig centimeter lang te zijn.
|
Misschien had de korpschef zich hier beter eerst over uitgesproken voor ze dit naar de rechtbank doorschoven... |
