Pelosi spreekt met Bashar Assad
 

http://edition.cnn.com/2007/POLITICS...rip/index.html
IBD Editorials: Mrs. Chamberlain
http://www.ibdeditorials.com/IBDArti...60406104647836#
Ik ben benieuwd of deze rondreis iets zal uithalen. In de Knesset beloofde Pelosi bij Syrië aan te dringen op de vrijlating van de nog steeds gegijzelde (of dode ?) Israëlische soldaten. Maar de Assad familie heeft eerder reeds bewezen dat ze niet meteen de meest humane leiders ooit zijn. Verder is het geen goed idee dat zo'n hoge functionaris openlijk met dictators gaat babbelen.

Dialoog is altijd nuttig, ook al verkrijg je niet meteen resultaten.

In de voorbije weken zijn ook al drie republikeinse senatoren bij de man langsgeweest.

Dat zal de democraten geen extra stemmen opleveren; misschien eerder het tegendeel.

Waarom zou men eigenlijk NIET met Syrië mogen praten?
Wie weet daar een goede reden voor? Geen electorale reden, maar een echte reden.

Natuurlijk is het regime van Bashar al-Assad een crapuleus regime, dat de mensenrechten niet respecteert en buurland Libanon tracht te intimideren. Maar zo zijn er wel nog regimes in de regio, en daar praat men wel mee.
Als je aan internationale politiek wil doen zonder je communiezieltje te beschadigen door met klootzakken te praten, dan zal je niet veel bereiken.

Omdat mijnheer Bush dat zo beslist heeft... :roll:

Is Pelosi nu al president?

Jammer genoeg is dat nog altijd Mister Hilbillie met het IQ van een varkenskont.

Ja, ik zou ook liever Paul zien hoor.

...Zei Chamberlain toen hij met zijn vredesverdrag stond te zwaaien...

Och ja, ik had wel verwacht dat er iemand Chamberlain uit de sloot ging halen.

Maar deze vergelijking gaat niet op. Bashar al-Assad is Hitler niet. De mogelijke bedreiging die uitgaat van Syrië is totaal niet te vergelijken met de dreiging die uitging van de nazi's. Ik denk dat zelfs een Libanees anti-Syrisch politicus zoals Walid Jumblatt van de PSP het hiermee eens zou zijn.

En praten is niet hetzelfde als appeasement. Je kan praten en toch geen toegevingen doen op cruciale punten. Diplomatie is geen teken van zwakheid, indien men niet aan zwakke diplomatie doet tenminste.

Jumblatt is "soms" anti Syrisch.:oops: In Libanon is consequent zijn blijkbaar onmogelijk.

Feit is dat Assad toch niet echt democratisch verkozen is..
Is het eigenlijk realistisch dat Syrië ooit die Golanhoogten (gedeeltelijk) terugkrijgt?

Ja, dat wist ik van Jumblatt, daarom dat ik hem als vorbeeld gebruikte. Er is geen enkel Libanese politicus te vinden, van gelijk welke partij of religieuze groep, die niet op een zeker moment in de geschiedenis met de Syrische Ba'ath heeft gepraat of zelfs samengewerkt. De Libanese burgeroorlog was een chaos. Het ene jaar vochten de Syriërs met de christenen tegen de Palestijnen, het volgende jaar vocht Syrië met de Palestijnen tegen de christelijke falangisten en de Israelis. Trouwens, ook de vermoorde Rafiq Hariri heeft samengewerkt met Syrië, vooral in de eerste helft van de jaren '90.
Ik denk niet dat inconsequentie een typische karaktereigenschap is van Libanese politici, het is gewoon een klein landje dat bedreigd wordt door twee machtige buurlanden.

Libanon was altijd de speelbal van de grootmachten. En nu nog. In 1991, toen Israel nog steeds een stuk Zuid-Libanon bezette, kwam het tot een deal tussen vader Bush en vader Assad. In ruil voor Syrisch steun voor de Golfoorlog tegen Saddam, zou de VS de Syrische mlitaie aanwezigheid in Libanon tolereren. Voor Assad was dit een buitenkansje, de Syrische en Iraakse ba'ath-partijen deelden weliswaar dezelfde ideologie, maar betwistten elkaar het pan-Arabische leiderschap.

Het is pas na de Israelische terugtrekking onder Sharon dat er zich een front van anti-Syrische partijenbegon te ontwikkelen, bestaande uit de soennitische moslims, de progresieve christenen en de druzen. Aan de pro-Syrische kant ontstond een even bizarre coalitie van de sjiïtische partijen Hezbollah en Amal, en de rechtse christenen van ex-generaal Aoun + de christelijke president.

De president moet volgens de Libanese grondwet trouwens altijd een christen zijn, de premier een soennitische moslim en de parlemensvoorzitter een sjiïet. De sjiïeten hebben dus het minste macht (en te weinig zetels), maar vormen wel de grootste bevolkingsgroep (sinds de laatste decennia). Men kan Hezbollah niet bestrijden zonder ook deze onrechtvaardigheid aan te pakken. En het gaat niet alleen om politieke vertegenwoordiging: men moet ook massaal investeren in de sjiïtische dorpen.

Waar ik ook nog de nadruk op wil leggen: de alliantie tussen Syrië en Hezbolla is een tactische alliantie, gericht tegen de gemeenschappelijke vijand Israel. Er is geen ideologische verwantschap, en er zijn geen gedeelde belangen op langere termijn.

Indien men er ooit in zou slagen om tot een goede oplossing te komen in verband met de Golan-hoogte, dan zou dit de positie van Hezbollah verzwakken, want Syrië zou hen dan waarschijnlijk veel minder steunen.

Hezbollah en Amal hebben mekaar toch ook al op leven en dood bekampt?:| :? (heeft Amal niet trouwens nog ergens een Israelische piloot zitten?)
Hoe controleert men eigenlijk of iemand een (maronitische) christen is, of een soenniet? Wat bij een gemengd huwelijk?
Is de huidige situatie met vaste verdeling zetels niet een beetje wat uiteindelijk de burgeroorlog heeft doen stoppen na vijftien jaar?Als je dat weer in vraag zou stellen, beginnen we dan niet weer helemaal opnieuw?



Iran is er dan nog.....

Verder is het geen goed idee dat zo'n hoge functionaris openlijk met dictators gaat babbelen.

Denk je? En mogen ze elkaars hand vasthouden?

Syrië is niet crapuleuzer dan Saudi Arabië of Egypte, wel in tegendeel, in Syrië hebben de christienen en vrouwen de meeste rechten in de Arabische wereld. Het is een dictatuur, maar dat zijn Egypte en Saudi-Arabië evenzeer. Verschil is dat de Syriërs niet altijd naar de bevelen van Washington luisteren.

Het ging mij vooral om het openlijke aspect van deze meeting.
Nog niet lang geleden heeft Syrië Rafik Hariri en Pierre Gemayel vermoord (of toch met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zit Syrië er voor iets tussen), Syrië steunt de hezbollah die Libanon in een oorlog heeft laten terecht komen en geprobeerd heeft meer macht naar zich toe te trekken. Syrië is in opspraak gekomen voor wapentransporten naar diezelfde hezbollah etc. en dit allemaal op zo'n 2 jaar tijd. Dit alles volgt op 2 decennia van bezetting van Libanon. Ik vind niet dat een hoge functionaris als Pelosi dan zo openlijk eens bij die schurk op visite moet gaan.

Syrië heeft zich teruggetrokken uit Libanon en Hezbollah wordt vooral door Iran gesteund. Trouwens Syrië heeft het recht anti-Israelische organisaties te steunen want Israel houdt nog altijd een deel van Syrië illegaal bezet. Het is trouwens algemeen aanvaard in het Midden-Oosten dat de vreselijke bombardementen op Libanon al lang voorbereid waren en enkel het grensincident gebruikt werd als excuus om de operatie in gang te zetten. De oorlog maakte Hezbollah juist populairder in Libanon en Israel nog gehater.
Syrië heeft al aangeboden met Israel te onderhandelen maar Israel weigert. Syrië heeft ook redelijk goede contacten met de Iraakse regering en vraagt samenwerking met de Amerikanen om het soennitische terrorisme (dat ook Syrië treft) te stoppen. De Amerikanen weigeren...
De situatie in Irak is nochtans van die aard dat ze niet al te kieskeurig kunnen zijn en alle hulp goed kunnen gebruiken, het is allang duidelijk dat de Bush-strategie van de VS als Einzelganger niet lukt.