Karl Hess documentaire
 

Deel 1
Deel 2
Deel 3

Karl Hess, een notoir links-libertariër, is een fascinerend figuur, die na een lange tijd van affiliatie met het meer doordeweeks libertarisme ook grote corporaties, coërcieorganen &c begon af te keuren (wat wel eens meer gebeurt).

Dit half uurtje is een oscar winnende documentaire uit 1980. Zeer mooie analyse over macht en coërcie.

Leunt verbazingwekkend dicht aan bij Van Dun, hé?

Interessante figuur, die Karl Hess. En het verband dat hij legt tussen energiebronnen (nucleair of solair) en (de-)centralisatie is verrassend logisch. Zo logisch dat ik mij er over verbaasde dat er nog nooit eerder iemand op was gekomen. Frankrijk, het land dat het grootste percentage van zijn energiebehoeften uit kerncentrales haalt, is inderdaad een centralistisch jacobijns land.

En verder doet het mij plezier dat er nog mensen hebben ingezien dat "big industry" minstens zo slecht is als "big government".

Inderdaad, vooral bij zijn waarschuwing van de vorige les.

Ik denk niet dat Hess a priori tegen grote bedrijven is indien deze "natuurlijk" gegroeid zijn. Ik ben dat evenmin. Wat hij wél opmerkt, in de lijn van Gabriel Kolko, is het verband tussen grote bedrijven en een grote overheid, vermits de twee vaak op elkaar berusten. Dat is iets wat ik graag pertinent zou willen benadrukken.

Als je overigens nagaat welke grote bedrijven libertarische (van welke soort ook) organisaties steunen, dan kom je bedrogen uit. Als je een lijst van alle kleine zaakjes opmaakt, daar kun je niet aan beginnen. Toevallig stond in de Reason van april een lijst met sponsors van de Reason Foundation. Zeer veelzeggend.

Zou dat doorgetrokken kunnen worden? Hoe zit het met de energievoorziening in pakweg Zwitserland?

http://www.eia.doe.gov/emeu/world/country/cntry_SZ.html

Kijk naar "Electricity".

We kennen Konkin's (en Wally Conger's) Agorist Class Theory, we weten dat Bastiat die lijn ook volgde, net als Oppenheimer, Rothbard en Karl Hess (&c).

Nu sluit ook Wendy McElroy zich daar bij aan:

While Marxist class analysis uses the relationship to the mode of production as its point of reference, libertarian class analysis uses the relationship to the political means as its standard. Society is divided into two classes: those who use the political means, which is force, to acquire wealth or power and those who use the economic means, which requires voluntary interaction. The former is the ruling class which lives off the labor and wealth of the latter.

(uit: Freedom, Feminism, and the State)