Al Sadrs partij verlaat Iraakse regering
 

April 16, 2007 - 8:56 PM

Sadr ministers quit Iraq government over U.S. troops




By Ross Colvin and Yara Bayoumy

BAGHDAD (Reuters) - Shi'ite cleric Moqtada al-Sadr ordered his ministers to quit Iraq's coalition government on Monday in protest at Prime Minister Nuri al-Maliki's refusal to set a timetable for U.S. troops to withdraw.

Sadr's movement, which draws its support mainly from Iraq's Shi'ite poor, has six ministers and a quarter of the parliamentary seats in Maliki's fractious Shi'ite Alliance, an umbrella grouping of Shi'ite Islamist parties.

The move exposes cracks in the alliance, which has sought to present a united front despite tensions below the surface, but it is unlikely to significantly weaken the government since Sadrists do not hold key cabinet posts.

In fresh violence, insurgents killed five American soldiers on Monday, including three in Baghdad, the U.S. military said. Around 60 U.S. troops have been killed in Iraq this month, putting April on course to be one of the deadliest for U.S. forces in many months.

Gunmen also killed 13 Iraqi soldiers in an attack on an army checkpoint near the northern city of Mosul, police said.

Maliki accepted the Sadrists' decision to quit and reiterated in a statement that U.S. troops would leave Iraq only when Iraqi forces could take over security.

While Sadr's support was vital to Maliki taking office, the involvement of his Mehdi Army militia in sectarian violence made his bloc's presence in the government a political liability.

At the same time there will be concerns about whether Sadr's Mehdi Army, which Washington calls the biggest threat to Iraq's security, will maintain the low profile it has kept so far during a U.S.-backed security crackdown in Baghdad.

The Sadrists accused Maliki of "ignoring the will of the people" over the timetable issue and also of failing to improve basic services and security.

Tens of thousands of Iraqis answered a call by Sadr to rally in the holy Shi'ite city of Najaf last week to protest against the presence of more than 140,000 U.S.-led forces in Iraq. Sadr himself did not appear. U.S. officials say he is in hiding in Iran, while his aides say he is still in Iraq.

"The prime minister has to express the will of the Iraqi people. They went out in a demonstration in their millions asking for a timetable for withdrawal," the head of the Sadrist bloc in parliament, Nassar al-Rubaie, told a news conference.

U.S. REACTION

In Washington, White House spokeswoman Dana Perino said the departure of Sadr's ministers would not bring down Maliki's government.

"If the Sadrists were to leave the government -- obviously they've said they would before and I understand that they have done that this morning -- that does not mean that Maliki loses his majority," she said.

One analyst said Sadr could be acting to quell internal dissent over what was viewed as tacit support for the Baghdad crackdown, which has failed to stop bombings blamed on Sunni Arab al Qaeda against Shi'ite neighbourhoods.

"Sadr is coming under pressure because of his tacit support of the security plan ... So he has to restore internal discipline, which he does by withdrawing from the political process and going back to the street," said Joost Hiltermann of the International Crisis Group think-tank.

Before he entered mainstream politics, Sadr's Mehdi Army fought two uprisings against U.S. forces in 2004. Since then, the militia has been involved in tit-for-tat attacks against Iraq's minority Sunnis amid spiralling sectarian violence.

Hazim al-Nu'aimy, a political science professor at Baghdad's Mustansiriya University, said he viewed the Sadrists' move as part of a "political game" that was unlikely to spark a crisis.

"This is political manoeuvring. It's not the first time they've withdrawn from the government," he said, noting Sadr's movement was keeping its 30 seats in parliament.

The Sadrists ended a two-month boycott of parliament in January after pulling out in protest over the timetable issue and a meeting between Maliki and U.S. President George W. Bush.

(Additional reporting by Aseel Kami, Waleed Ibrahim and Dean Yates)


Reuters (IDS)
http://www.swissinfo.org/eng/interna...=1176751477000

Zal de wankele regering Maliki dit overleven?
En zal dit tot een hernieuwde confrontatie leiden tussen de Mehdi-milities en de coalition forces?

Ik denk nee en ja. Wat denken jullie?

(Dawa, Sciri, Chalabi, Alawi, die hebben allemaal geen bloed aan hun handen? En dan zeggen ze in het artikel dat het blok van Sadr een probleem werd wegens militiegeweld...)

Ik hoop dat het verzet toenadering zoekt tot Al Sadr alhoewel dat niet vanzelfsprekend (en waarschijnlijk zelfs onmogelijk) is.

Verder, of de regering dit overleeft, weet ik niet omdat ik dat spelletje in de gebouwen in de Groene Zone niet volg. Uiteindelijk is die hun gezag beperkt als ze geen gewapende arm hebben (en eigenlijk is die er niet buiten de coalitietroepen en wat naieve legerbrigades misschien.)
Dat dit de spanning tussen Mahdi-militiemannen en de bezettende troepen zal opdrijven, is uiteraard zeer waarschijnlijk.

Het klopt inderdaad dat de regering geïsoleerd in de Green Zone zit, en hun onderlinge politieke twisten hebben geen echte reële impact op het leven van de doorsnee Irakees.
Maar de gemiddelde Irakees zal wel het effect voelen van een echte regeringscrisis die kan uitmonden in vuurgevechten tussen de verschillende "veiligheidstroepen" waar elk ministerie over beschikt.

Nu, het kan zijn dat het niet zo ver komt, en dat dit een tactisch maneuvre is van Sadr, maar ik betwijfel dat.

Een andere analyse:
Muqtada and Maliki as united as ever
Sami Moubayed, Asia Times

Maliki en Sadr die good cop, bad cop spelen? Hmm, het kan.

De regering zal dat zeker overleven omdat Sadr alleen pro forma in de regering zat.De confrontatie met zijn militie is al bezig;tenminste met degene die hem nog volgen.

Gij gaat nooit beschuldigd worden er veel van af te weten.De regering beschikt over meer dan 300000 soldaten en politiemensen.
De confrontatie met sommige militieleden van sadr bestaat allang.

Vanuit Irak krijgen wij voornamelijk propaganda te weten -
Men vertelt ons dat er "de facto" een burgeroorlog gaande is omdat dit een blijvende aanwezigheid van vreemde troepen verantwoordt.
Men, vertelt ons dat "de facto" de terroristische aanslagen onder controle zijn om ons te doen geloven dat de aanwezigheid van vreemde troepen
effect ressorteerd.
Men vertelt ons ook dat de Sjieten en Soennieten schouder aan schouder, zij aan zij de amerikanen en collaborerende irakezen bevechten.

Voorts zouden er geheime wapens en troepen vanuit Saoudi Arabië en Irak het land binnenkomen om een grote oorlog tussen soennieten en Sjieten
op te stoken.

Eén ding is zeker : de buurlanden van Irak lopen gevaar - zij zijn het die
in samenspraak met andere landen inclusief de UNO en de veiligheidsraad
zouden moeten aandringen op een afdwingbare vrede en een terugtrekking van bezettende troepen, desnoods mits een vervanging door een vredesmacht.

De commentaar van de amerikaanse minister van defensie.
http://www.defenselink.mil/news/news....aspx?id=32826

Gij zijt een hele verwarde.Op 30 juni 2004 werd met goedkeuring van de UNO-veiligheidsraad de iraakse soevereniteit hersteld en de geallieerde troepen mogen blijven zolang de iraakse regering akkoord is.
Uw gewauwel slaat totaal op niets.

Hoeveel van die 300000 zijn zonder meer loyaal aan de Iraakse 'staat'/regering en doen deftige zaken?

Allemaal.Het iraaks leger en politie zijn in kwaliteit aanzienlijk verbeterd en worden op het terrein ondersteund door de embedded amerikaanse adviseurs en de gekoppelde amerikaanse gevechtseenheden.

Een link naar de gedetailleerde Order Of Battle van de iraakse strijdkrachten(stand 31 maart 2007).
http://billroggio.com/oob/index.php

De verklaring van de iraakse eerste minister http://www.reuters.com/article/world...34073020070417

Tja, dat Maliki beweert dat zijn regering niet verzwakt is door het vertrek van Sadrs partij, dat viel wel te verwachten. Het zou wel bijzonder dom van hem geweest zijn indien hij het tegenoverstelde had gezegd.

Maar objectief gezien, als je de steun van 30 zetels verliest, dan is je regering natuurlijk wel verzwakt, en bij een volgende interne crisis verliest Maliki misschien zijn meerderheid in het parlement.

Anderzijds, men zou kunnen zeggen dat de interne cohesie van de overgebleven regeringspartijen misschien verstrekt wordt door het opstappen van de Sadr-aanhangers. Maar deze versterking van de interne regeringscohesie zal dan gebaseerd zijn op de gedeelde vijandschap tegenover Al Sadr, wat nu ook weer niet ideaal is. Dit kan namelijk leiden tot een hernieuwde opflakkering van de intern-sjiïtische factiestrijd, met als inzet zowel de politieke macht als de controle over de heilige plaaten Najaf en Kerbala.

Als alle partijen, en de buitenlandse soldaten, er nu eens uit zouden stappen, dan zou dat pas een verluchting zijn voor de mensen.

Ge kunt niet in een regering zitten en tegen het beleid van due regering zijn.

Tja, dat vind ik ook. Maar Sarkozy of Haider bvb hebben of hadden hier geen problemen mee. Het is een beproefde tactiek van rechtse populisten om een oppositierol te spelen binnen de regering. Maar dat hou je niet eeuwig vol natuurlijk.

Domme opmerking.