Economen willen het 'echte' kapitalisme meten - en dat ziet er niet zo goed uit
 

Er gaan meer en meer stemmen op om de prestaties van een economie te meten aan de hand van parameters die geloofwaardiger zijn dan het simplistische BBP.

Top-economen uit de klassieke school, van Stiglitz tot Stern, willen dat men nu eindelijk eens begint het 'echte' kapitalisme te meten. Dat wil zeggen dat men alle zogenaamde 'externaliteiten' in rekening brengt. Niet enkel de productie, maar ook de destructie die dat systeem overal voortbrengt.

Externaliteiten zoals daar zijn: de vernietiging van de klimatologische balans die wij nodig hebben om te overleven, de effecten daarvan op de natuur (totale destructie van de biodiversiteit die wij nodig hebben om te leven op lange termijn), de vernietiging van de lucht en drinkwater, de vernietiging van miljoenen mensenlevens in kapitalistische oorlogen en genocides, enzovoort.

Meer en meer wordt de neoliberale, neoklassieke economische doctrine verlaten. Die was gebaseerd op een idee dat de economie een non-zero sum game is. Maar daar komt men volledig op terug. Het kapitalisme is wel degelijk een zero-sum game: de uitputting van fossiele brandstoffen waarop het gebaseerd is bewijst dat mooi; ook de vernietiging van de planeet toont dat aan; de motor van ongelijkheid en de geschiedenis van het kapitalisme die genocide na genocide vertoont, geeft dat nogmaals zeer goed weer.

Kortom, het klassieke economische paradigma wordt vandaag volop herdacht.

Vandaag nog in De Standaard een leuk artikeltje over hoe dom het BBP als meetcriterium is. Vergelijk je het simplistische BBP dat Jan-met-de-pet gebruikt met duurzaamheidsindexen, dan ziet ge dat de meest kapitalistische economieën al lang niet meer groeien.

http://www.standaard.be/Artikel/Deta...elId=GHS1B7HSK


Dan ziet ge ook dat Cuba, bijvoorbeeld, een veel sterkere economie heeft.

Hier stond recent een thread met de vraag of het kapitalisme het beste economische systeem is dat er bestaat. Objectief gesproken waarschijnlijk niet, zeker niet nu eindelijk de echte kosten ('externaliteiten') van dat systeem in rekening worden gebracht. Vele economen beginnen te betwijfelen of dat systeem wel het einde van deze eeuw haalt. Er komen immers meer en meer regels en zelfs planetaire en centraal geleide initiatieven op gang die het kapitalisme gaan beheersen en indijken (de prioriteit van de Wereld-Staat boven het kapitalisme dus - planetair communisme kortom; denk aan voortstellen om de Westerse welvaart te herverdelen in het teken van de verschrikkelijke projecties van het recente IPCC-rapport over de effecten van climate change op sociale en economische systemen.)

Kortom, de vraag wordt meer en meer gesteld of een communistisch regime zoals dat van Cuba, dat een hoger duurzaam welvaartspeil heeft dan West-Europa en veel hoger dan dat van de VS, misschien toch niet beter is.

Enfin, we kunnen daarover discussiëren.

in cuba werken de mensen toch ook van negen tot vijf.
wat is het verschil?

Wel het verschil is dat er daar geen kapitalisten met de opbrengsten van die mensen hun werk gaan lopen. Dat is het verschil.

Kapitalisme een zero-sum-game? :lol:

Wat een geraaskal.

Het verschil is imo vooral dat de opbrengsten van die mensen hun werk gebruikt wordt om ze gratis gezondsheidszorg en onderwijs te garanderen. Iets waar ik wel bewondering voor kan opbrengen.

Feit is dat de inmiddels vergane experimenten met het reeële socialisme
op milieugebied ook niet bepaald succesvol te noemen waren. Indien men
een hogere graad van consumptie wil exporteren naar de landen in ontwikkeling zal het milieu inderdaad nog veel sterker belast worden dan nu het geval is. De milieubelasting is gedient bij het armer maken van het overgrote deel van de wereldbevolking en de groep van de zeer rijken zo klein mogelijk te houden.

Laat ons stellen dat dit niet wenselijk is.

We stellen wel vast dat de steeds groter wordende multinationals, steeds door grotere groepen geleid worden, die de voorkeur aan een planning op langere termijn wensen te geven - ook al omdat dit de druk vanwege de aandeelhouders voor een steeds grotere uitkering van winsten zou kunnen wegnemen. De vakbonden eisen van hun kant ook steeds meer inspraak in die ondernemingen die door hun formaat belangrijker geworden zijn dan vele nationale staten. Ik acht het daarom zeker niet ondenkbaar dat een
links-progressieve machtsovername ten einde ook mondialistisch (als tegengesteld aan globalistisch) niet slechts via de machtsovername in een of een groep van staten zal gebeuren, maar in een of een groep van multinationale ondernemingen.

Ik zie het toenemend nationalisme en de revival op fundamentalistische wijze van diverse godsdienstige stromingen als contra-productief aan de
noodzakelijke progressieve evolutie en revolutie in de wereld. Men moet bereid zijn de strijd op alle fronten aan te gaan : zowel binnen de parlementaire democratieën als binnen de éénpartijenstaten als binnen de multinationale kapitalistische oligarchieën. Al deze doelgroepen vergen een specifieke aanpak - maar er is wel een eenheid van doelstellingen nodig.

Men moet zich hoeden voor de val van het streven naar "eindoverwinning"- er bestaat niet iets zoals een eindoverwinning. Oplossingen komen er steeds aan de hand van compromissen en scheppen ook steeds nieuwe uitdagingen en problemen.

Veel mensen blijven stekken in 19de eeuwse ideologieën (wat om ook de sterkte van die ideologieën aantoont). Maar we moeten pragmatisch naar onze eigen oplossingen in deze tijd zoeken.

Ik zeg dat niet hé, Nobelprijswinnaar Economie Joseph Stiglitz zegt dat.

het leven bestaat daar ook voor 99% uit werken.
wie kan het dan wat schelen wie er met de winst gaar lopen?

Wel, een normale geest redeneert zo: "ik werk, en daar krijg ik graag iets voor terug".

De basiswet van het kapitalistisch systeem is dat het leidt naar geldaccumulatie (kapitaal) en monopolievorming. Naar concentratie van macht in een steeds kleinere groep mensen dus. Daar is iedereen het over eens. Da's Adam Smith.

De basiswet van een communistisch systeem is dat de meerwaarde uit arbeid naar de Staat vloeit, die het vervolgens aan u teruggeeft in de vorm van onderwijs, gezondheidszorg, sociale voorzieningen, veiligheid, etc... - diensten die door schaalvoordelen goed en goedkoop geleverd kunnen worden, en op zo'n manier dat iedereen er gebruik kan van maken, ook mensen die tegenslag hebben gehad (die bijvoorbeeld door nen opgefokte liberaal omver gereden zijn en daardoor niet meer kunnen werken).

Kortom: in een kapitalistisch systeem wordt de meerwaarde uit uwen arbeid door een steeds machtiger bende egoïsten gestolen voor zichzelf. In een communistisch systeem krijgt ge er levensnoodzakelijke diensten voor terug.


Nota bene: die diensten gaan nu ook moeten inhouden: bescherming van het milieu en bestrijding van de vernietigingen die het kapitalisme (dat vermoedelijk niet lang meer heeft te gaan) achtergelaten heef.

Toch eenvoudig, me dunkt.

Van belang is wat je kan kopen met de inhoud van je loonzakje & als je de "systemen" op die manier onderzoekt blijkt dat de Noordse Sociaal-democratieën er het beste af zijn.

vrije tijd is voor mij belangrijker dan x procent meer in mijn 'loonzakje'.
tijd dat we die waanzinnige arbeidsethos achter ons laten, waar zowel liberalisme als communisme zich schuldig aan maken.

Hoe onwaarschijnlijk.

Onzin van de bovenste plank, C2C. Stop eens leugenachtige propaganda te verkopen.

Ieder is toch vrij om te kiezen wat hij / zij de voorkeur aan geeft, naar eigen noden en wensen? (Of zo zou het moeten zijn..) ;-)

Fout. Het énige succesvolle experiment op het gebied van duurzame ontwikkeling is nu net ook een "reëel bestaand socialistisch" land.

http://www.spectrezine.org/weblog/?p=299

:lol:

Inderdaad, Cuba heeft de meest duurzame economie van de planeet. Dat is algemeen bekend.

Een ander voorbeeld van duurzaamheid is de door de VN tot "green capital of the world" uitgeroepen stad Curitiba, in Brazilië. Daar regeert al 30 jaar een linkse, bijna communistische burgemeester met een zeer rode gemeenteraad.

Deze legendarische stad werd in de jaren 1960 gepland door zeer rode urbanisten uit heel de wereld, en staat vandaag model voor de duurzame metropool van de 21ste eeuw.

http://www.commondreams.org/views05/1108-33.htm

Socialisme en duurzaamheid gaan perfect samen. Kapitalisme heeft toch meer problemen met het internaliseren van 'externaliteiten'.

Vooroorlogse auto's met tot de draad versleten banden... dat is idd duurzaam...

Toiletten van meer dan honderd jaar oud (en stank naargelang).. dat is natuurlijk ook duurzaam...


Communistische duurzaamheid = wat hier bittere armoede wordt genoemd... :lol:

Dat lui links niet naar ginder trekt, is onbegrijpelijk... Zelfs niet met subsidies... :-P

De foto toont tenminste een gezond varken, zonder hormonen.

Cubanen leven langer dan Amerikanen. Wist ge dat? Ze zijn ook beter geschoold en gezonder.

Maar inderdaad, ze hebben propere lucht, schoon drinkwater, onbesmet varkensvlees, geen stress, goed onderwijs en uitstekende gezondheidszorg - allemaal zaken die gij verschrikkelijk haat.

En waarom trekt U niet naar ginder? Of mogen varkens zoals U daar niet binnen? :-P