Ergens in een andere topic beklemtoont u dat de N-VA staat voor verbondenheid. Maar daarbij stel ik me dan toch twee vragen:

1) i.v.m. VRIJHEID (wat ik het meest fundamentele vind)

a) principieel

Ik eigen me het recht toe om niét verbonden te zijn met welk volk dan ook. Ik vat de staat op als een abstract systeem dat op een zo cultuurneutraal mogelijke wijze dient te opereren. Dat wil zeggen dat de staat zich niet moet (mag) bezighouden met "waarden en normen" en slechts met het handhaven van de wet als veruiterlijking van een contract tussen mensen en groepen die slechts door dit contract verbonden zijn.

Dit impliceert dat ik ook antinationalistisch ingesteld ben. Ik verzet me tegen elke culturele dwang die mij vanwege de staat zou worden opgelegd. Inzake drugs, euthanasie, taal, leefpatroon,... wil ik een volledige vrijheid, die slechts beperkt mag worden indien deze vrijheid de vrijheid van een �*nder individu zou schaden. Meer nog, ik vind dat dergelijke private keuzes zelfs "in het verborgene" zouden moeten kunnen mogelijk zijn, wat in concreto betekent dat ook zelfdoding, huiselijk gebruik van cocaïne,... zou kunnen worden gelegaliseerd.

Dit alles zijn maar voorbeelden van waar ik het feitelijk over heb: mijn verzet tegen het concept van "integratie". Ik aanvaard enkel het burgerschap, niets meer. En wie meer tracht op te leggen en dit doet door misbruik te maken van de moderne democratie die net op de individuele vrijheid gefundeerd is, mag zich met recht verwachten aan burgerlijke ongehoorzaamheid.

b) historisch

We zijn terechtgekomen in een bestel, waarin "het beeld" verzelfstandigd is. Taal en beelden verwijzen niet meer naar daaraan ten grondslag liggende principes maar naar hun eigen toepasbaarheid in het vervullen van de eigen verlangens. We "consumeren waarden", om zo te zeggen. Natuurlijk houdt dit een zeker risico in voor vervlakking, maar bovenal ontsluit het een weg naar een vrije zelfverwerkelijking in nietzscheaanse zin: niet de mens voor de principes, maar de principes voor en naargelang van de mens. Niet de mens voor de communicatie (in etymologische zin: het uitstaan naar het gemeenschappelijke) maar de communicatie voor de mens, los van alle grenzen. Het chatten staat voor mij dan ook symbool voor een dergelijke "transnationale" wereld. Ik hoop dat dergelijke transnationale verbindingen automatisch het draagvlak voor welke nationale gevoelens dan ook onderuit halen. Cultuur wordt dan een zaak van persoonlijke stilering tegen een globale background.

2) i.v.m. GELIJKHEID

U geeft aan economisch voor vrijheid te pleiten en u verbindt dat ten onrechte met een gematigd liberalisme. Natuurlijk doet u dat, want uw verbondenheidsfetisjisme genereert dat: doordat u ons tracht wijs te maken dat politiek iets met verbondenheid te maken heeft, kunt u de sociale verhoudingen op die manier voorschotelen als het product van deze verbondenheid en zo een radicaal, antisystemisch engagement in het teken van de gelijkheid verhinderen. Voor de duidelijkheid: gelijkheid betekent voor mij het zichzelf kunnen realiseren zonder dat vooraf bepaald dient te worden, wat de inhoud van deze zelfrealisatie is. Daarom dat ik mijn eerste punt belangrijker vind. De "gelijkheid" als middel tot de vrijheid.

Ik gun u uw overtuiging uiteraard, maar ik vrees dat ik echt niet zou willen leven in de maatschappij zoals u ze ziet. Dat is geen samen-leving maar een collectie losse atomen die met elkaar een contract sluiten om elkaars territrium te respecteren. Een nachtmerrie voor mij. Waarden en normen zijn een resultaat van de verbondenheid tussen zij die waren, zijn en zullen komen. Ze vormen het kostbare weefsel van de samenleving dat wordt onderhouden door de kringen waarin de mens zich spontaan verbindt (bijv het gezin) en in geborgen weet. Wie dat losrukt, weet niet waar hij eindigt. Ik vrees in het allerergste...

U bent niet de enige, maar daar is al heel wat inkt over gevloeid (digitale inkt weliswaar, maar allez ... 8) :wink:

P.S. : zo laat nog bezig ? De microbe te pakken ? :D

Nee, hij wil van ons, zageventen vanaf... zie topic CD&V.

Vraag is: gaan we hem dat plezier gunnen :twisted: :lol:

Laat laat, het is verdorie 3u en ik zit nog op dit forum.

Kom, kom jongens. Ik werk elke dag minstens tot 1 uur 's nachts en ik sta op om 6.30u (ik moet wel want ik heb kleine kinderen, en die kunnen pas zagen...). Maar dat zeg ik allemaal nu echt niet om op te scheppen want ik zou het niet volhouden als mijn werk niet ook mijn hobby was. Bovendien kamp ik al een jaar met een chronische oververmoeidheid die ondermijnend is voor de gezondheid.

Enfin, genoeg zielig gedaan, zo'n forum is inderdaad best een aangenaam tijdverdrijf, zelfs al zitten er een paar gepatenteerde neuters op.

Tja soort zoekt soort , he :lol:

Trouwens qua oeverloos neuten en rond de pot draaien past u perfect in het plaatje , welkom dus

Mogen we dan na 8 Februari nog genieten van je aanwezigheid op dit forum?

Jawel, maar dan met dezelfde voordelen van de andere gebruikers? (lees: anoniem)

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

en 't is nog waar ook....

Geachte forummer,

reeds meermaals werd u verzocht om op dit forumonderdeel
1/niet te schelden
2/geen persoonlijke aanvallen te lanceren
3/zo inhoudelijk mogelijk te debatteren

Probeer u hieraan te houden zodat we geen infantiele maatregelen hoeven te nemen.

Dank bij voorbaat

Maar Rerum Novarum heeft bij ons een straat ernaar genoemd, de Rerum Novarumlaan. Of er ooit een N-VA-steenweg zal komen...

Even een vraag voor wat inside-information: Is het bij de meeste politici zo dat ze workaholics zijn, of zijn er ook die het zonder al te veel moeite kunnen combineren met een familiaal leven?

De pijnlijke waarheid is dat het familiaal leven van beroepspolitici veel meer dan gemiddeld een zootje is. Ik zou de parlementairen (in alle fracties) waarvan het huwelijksleven een ramp is, echt de kost niet willen geven. Er komt gelukkig heel weinig van aan de oppervlakte.

Maar valt het te combineren? Is het dus ook mogelijk om ergens te geraken en veel thuis te zijn bijvoorbeeld?

Zelfs op mijn bescheiden niveau moet ik eerlijk antwoorden van niet. Ik ben gemiddeld drie tot vier avonden per week van huis weg. De avonden dat ik er wel ben, zit ik meestal op mijn kamertje achter de PC. Ik heb geluk dat mijn vrouw bijna alle zorgen op zich neemt voor de kindjes en dus vrijwel altijd thuis blijft. Het zou allicht schelen als je partner zelf niet zou werken, maar die luxe kunnen we ons niet veroorloven.

Ik heb af en toe ferm heimwee naar de periode voor de oprichting van de N-VA toen ik nog tijd had om veel te lezen en zelf te schrijven, dat komt er nu niet meer van.

Normaal houd ik mijn persoonlijk leven liefst helemaal gescheiden van mijn politiek leven, maar ik vind dat je wel recht hebt op info over hoe politici leven. Tenminste degenen die echt met hun vak kunnen, willen en mogen bezig zijn. Er zijn er in alle partijen ook andere...

Ik denk dat moesten de mensen zien hoe hard veel politici met hun vak bezig zijn, er veel minder zou geklaagd worden over politici die enkel hun zakken vullen.

Tel de het aantal interpellaties van 50% van de leden in de kamer eens op en je krijgt een heel goed beeld over de arbeid die sommigen verrichten. (En hoe fractie-gebonden dat soms is)

De parlementaire activiteit geeft maar een gedeeltelijk beeld van wat een politicus doet (kijk maar eens naar die van Stevaert via de webstek van het Vlaams Parlement: toen hij daar zat, ondernam hij er vrijwel niets). De n-va moet zich echter op dat terrein zeker niet schamen. Nooit in de geschiedenis heeft een oppositiepartij er zoveel wetsvoorstellen doorgekregen.