| Judokus |
25 april 2007 12:39 |
Momenteel betaalt de staat enkel elk priesterlijk ambt van de Katholieke Kerk, terwijl alle andere godsdiensten een open subsidie krijgen die ze zelf kunnen verdelen. Dat is discriminatie want de Katholieke Kerk kan bv. aan haar parochieassistentes e.a. geen wedde toekennen.
Zelfs de Georganiseerde vrijzinnigheid deelt het standpunt van de Belgische Bisschoppen i.v.m. het wegwerken van deze verouderde vorm van financiering:
Citaat:
"Iedereen gelijk voor de wet"
BRUSSEL (RKnieuws.net) - Michel Magits, erevoorzitter van de Unie van Vrijzinnige Verenigingen, heeft in de Standaard gereageerd op het verzoek van de Belgische bisschoppen om ook leken te mogen aanstellen voor het verzekeren van de kerkelijke diensten die betaald worden door de overheid.
"Als vrijzinnige en jurist deel ik het standpunt van de Belgische bisschoppen dat een eredienst en een levensbeschouwing zelf beslissen over de manier waarop die eredienst of levensbeschouwing wordt georganiseerd. Dus mag de katholieke kerk zonder enige twijfel leken aanstellen voor het verzekeren van de kerkelijke diensten. Ik juich dat zelfs toe, als daardoor ook vrouwen worden toegelaten, hoewel ik betreur dat ze niet als volwaardige bedienaren worden aangezien, want ze mogen niet alle diensten verrichten.
De Belgische bisschoppen vragen dat de volgende federale regering de nodige reglementering terzake uitwerkt. Maar dat bisschoppelijk verzoek is grotendeels zonder voorwerp. Die regeling bestaat al, met de meer dan driehonderd aangestelde parochieassistenten - weliswaar als een tijdelijke oplossing. Ik vrees dat het episcopaat de werkelijke reden van zijn verzoek verdonkeremaant: namelijk het behoud van het huidig kader.
Het aantal bedienaren van de rooms-katholieke eredienst wordt toegekend op basis van een reglementering uit de napoleontische tijd, waarbij het bevolkingscijfer als referentie werd genomen en aangenomen werd dat iedere inwoner katholiek was. Voor de andere levensbeschouwingen geldt in principe de reële aanhang.
Het gevolg is dat de rooms-katholieke kerk uit meer dan vierduizend lokale gemeenschappen bestaat, waaraan een kader van bijna zevenduizend bedienaren is gehecht. De protestantse, de orthodoxe, de joodse en de anglicaanse kerk tellen respectievelijk meer dan 110, 30, 16 en 9 erkende geloofsgemeenschappen, waaraan 119 protestantse, 52 orthodoxe, 41 joodse en 13 anglicaanse bedienaren zijn verbonden.
Voor de niet-confessionele levensbeschouwing zijn 10 provinciale (plus 1 voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest) en 44 lokale gemeenschappen erkend, waaraan een kader van 354 personeelsleden is gehecht.
De islam is sinds 1974 erkend, maar tot vandaag is geen plaatselijke geloofsgemeenschap erkend en is daardoor nog geen kader voorzien.
Deze aantallen stroken niet met de werkelijke representativiteit van de respectieve religie of levensbeschouwing, met name van die van de katholieke eredienst. Ook de Commissie van Wijzen, die in november 2006 een lijvig verslag over de financiering van de bedienaren van de erediensten publiceerde, kwam tot de vaststelling dat de huidige verdeling van de beschikbare middelen niet kan worden gerechtvaardigd, vanwege de diversiteit en de incoherentie van de onderliggende kwantitatieve verhoudingen.
In de periode van het ’rijke roomse leven’ kon de begunstiging van de katholieke kerk nog enigszins beargumenteerd worden, maar met de secularisering van onze maatschappij is het aantal katholieken sterk geslonken. Op basis van recent wetenschappelijk onderzoek schommelt de aanhang van de rooms-katholieke religie tussen 50 en 65 procent, terwijl de vrijzinnig-humanistische levensbeschouwing bij een vijfde tot een kwart van de bevolking aantrekkingskracht heeft. De cijfers voor de kleinere erediensten liggen tussen de 0,1 en 1,8 procent.
De volgende federale regering moet tegemoetkomen aan het gerechtvaardigde verzoek van het Belgisch episcopaat om leken aan te stellen als bedienaren van de eredienst, maar moet terzelfder tijd werk maken van de gelijke behandeling van de erkende levensbeschouwingen. De volgende federale regering is dus verplicht een allesomvattende regeling uit te werken om alle ongelijkheden en begunstigingen uit te schakelen, niet alleen op het vlak van de financiering (kader, wedden en andere vergoedingen in natura, pensioenen, de arbeidsrechtelijke bescherming), maar ook op andere gebieden, zoals het Strafwetboek, het Te Deum, het protocol en de verlofdagen. Zo’n algemene regeling is alleen mogelijk via samenwerking met de gemeenschappen. Dat bemoeilijkt de zaak uiteraard, maar het is de enige weg naar het herstel van de rechtsongelijkheid. Ik ben ervan overtuigd dat de Belgische bisschoppen vanuit hun evangelische inspiratie dit streven naar een legitieme gelijkheid ten volle zullen steunen".
|
bron: www.rknieuws.net |
