willem1940NLD |
31 mei 2007 18:27 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax
(Bericht 2634834)
(Sjaax dd 30 apr 2007)
Vrij verkeer van arbeid is een van de belangrijkste principes van de EU. Bij toetreding van nieuwe lidstaten is het mogelijk restricties op te leggen aan personen uit de nieuwe lidstaten door oude lidstaten voor hoogstens een periode van 7 jaar. Het is gedaan om de economieën van de oude lidstaten zich een aanpassingsperiode te gunnen qua controlemogelijkheden.
Nederland heft per 1 mei 2007 - morgen - de restricties op. Duitsland daarentegen wil de restricties handhaven tot 2011 ondanks oppositie van de Duitse minister van economische zaken. Wie is het verstandigst? Economische ontwikkeling verloopt altijd in golven met periodes van bloei afgewisseld met recessies. Voor Nederland begint er enige krapte op de arbeidsmarkt te ontstaan. Om een loonexplosie te voorkomen is het nu de juiste tijd om de grenzen open te stellen. Dat is het mooie van de 7-jarige periode dat op het geschikte moment een verruiming van de arbeidsmarkt kan worden ingesteld. Duitsland kampt vooralsnog met een flink hoge werkloosheid, ondanks voorspoedige economische groei. Het zou misschien nog een beetje prematuur zijn om nu al de grenzen open te stellen. Echter een handhaving van de restricties tot 2011 is wel heel onverstandig. Misschien is er tegen die tijd weer wel een recessie en dan moet in die recessieperiode de grenzen wegens EU-afspraken worden opengesteld.
|
Mijn mening:
In Nederland is dit keer kennelijk een pocopaarse korte-termijn-keuze gemaakt ter feitelijke bevoordeling van Bazen middels voorhanden "gedoogde" cq semi-legale loonpeilomzeilingsmogelijkheden.
De eindafrekening, op kosten van de Nederlandse belastingbetaler, vindt "onzichtbaar" plaats via de binnenlandse uitkeringen; eigen werkelozen komen minder aan het werk en een aandeel slimme Polen "verwerft zich" een Nederlandse uitkering.
Evenals de meeste Spanjaarden, Portugezen en iets minder: Italianen, zullen de Polen wel na verloop van enige tijd naar hun vaderland terugkeren, door verbetering van minimumloon en sociale voorzieningen èn stijgende binnenlandse prijzen waardoor het voordeel van op half geld rendabel in het buitenland werken wegvalt; ik schat dat dit binnen 3 jaar merkbare invloed krijgt.
Van Duitsland, dat al veel langer veel Polen aan boord heeft, vermoed ik dat het de huidige regeling tot na het door mij ook gegokt break-even-moment uitstelt omdat het geen voordelen (zoals de Nederlandse) ziet in een EXTRA toestroom op het reeds bestaand contingent Polen.
Ik vergelijk vooral met de goeddeels werkeloze Oostduitsers, waarvan er niet echt veel meer naar ons Westen trekken; ik ontmoet van de Ossies momenteel hoofdzakelijk een (afnemend) aantal hoogopgeleiden maar nog slechts zelden de beoefenaars van "harde" beroepen zoals (steiger)bouw die ik tot een jaar of 8 geleden nog vrij vaak trof in mijn stamkroeg.
|