De (on)zin van Vakbonden
 

Zoals je de laatste tijd in het nieuws kon merken, is het eindelijk gedaan met de almachtigheid van de Belgische vakbonden. De aftrap kwam er nadat er een aanklacht kwam tegen de individuele stakers van Brussels Airport.
Eindelijk word de discussie gestart over het feit of vakbonden dit wel mogen en of het wel kan dat werknemers een bedrijf gewoon volledig plat leggen.
Ik ben alvast compleet tegen vakbonden: Ons Belgisch arbeidsrecht (OK, toegegeven, hier hebben de vakbonden hard voor gewerkt) is steengoed, nergens ter wereld worden werknemers zo goed beschermt als bij ons. Dan vraag ik mij af wat het nut is van vakbonden. Ze zijn compleet overbodig geworden naast ons rechtssysteem.
Ik dacht daarom dat het geen slecht idee zou zijn om een forum op te richten waarop deze discussie in alle eerlijkheid kan worden uitgevochten. Bezoek ons op http://avf.yourbb.nl
Ik heb ondertussen ook mails rondgestuurd naar vertegenwoordigers van vele grote werknemers- en werkgeversorganisaties. Op dit moment is het er nog even stil, laten we hopen dat er snel verandering in komt.

Een opmerkelijke openingspost vol van tegenstrijdigheden, vooraannames, onbewezen stellingen en zaken die weinig met de realiteit te doen hebben.
Echt?
Eens kijken: die klacht is nauwelijks een week oud. Er is nog geen uitspraak geweest, we weten niet eens of de klacht ontvankelijk is. Dus nu al zegepralend staan brullen boven 's vijands trillend lijk is echt wel voorbarig.
Als de 'almachtigheid van de Belgische vakbonden' al gebroken is, dan zou ik eerder de strijd tegen het Generatiepact vermelden. En in feite is zelfs dat niet correct. Wat er eerder aan de hand is, is dat de vakbonden de macht van de arbeidersklasse -niet hun macht!- ten volle durven inzetten. Ten tijde van de Algemene Staking van '60-61 tegen de Eenheidswet, dan zag je de almachtigheid van de Belgische arbeidersklasse.
Overigens: in de 19de en prille 20ste eeuw chargeerde de rijkswacht met blanke sabel op stakingspiketten, schoot het leger op betogers etc. De vakbonden hebben dat allemaal overleefd. Een prutsklachtje zal daar niet veel aan verhelpen.
O neen!
Die discussie wordt niet "eindelijk opgestart". De neo-liberalen -Edward Blanpain op kop- en de kapitalisten willen dat al veel langer. Maar vangen telkens bot.
Deze paragraaf is een heleboel bedenkingen waard, want er staan verschillende fouten in één enkele keer:
1) je wilt dus wel de vruchten, maar niet de boom die ze voortbrengt. En je vraagt je nog af wat het nut van die boom is.
2) Is ons arbeidsrecht goed? Hmm, passons. Maar blijkbaar zie je niet dat
2.1) de realiteit op de arbeidsmarkt dat recht compleet uitholt, en dat
2.2) dat recht kan veranderen.
verklaring:
2.1) de wildrgoei aan nepstatuten die we de laatste jaren meemaken (interimarbeid, startjobs, contractuele en tijdelijk contracten bij de ambtenarij) maken dat mensen hun rechten gewoon niet meer kunnen opeisen, met een contractje van telkens een week is het maulhalten oder rauss.
2.2) het arbeidsrecht zelf verandert voortdurend, en niet ten goede: Generatiepact, Bolkesteinrrichtlijn, zelfafhandeling, etc, zijn allemaal aanvallen op dat b"steengoed arbeidsrecht.

conclusie: strijdbarevakbonden zijn des te meer nodig.
Leve de Vakbond.

Dat vakbonden nodig zijn, is m.i. absoluut noodzakelijk...
Maar dan geen aftandse, tot op de draad versleten organisaties, die de ondernemingen als aartsvijanden beschouwen en hun mond vol hebben over 'arbeidsklasse'; klassenstrijd'...

Hoe Driewerk, lid van de zeer 'progressieve' partij CAP, denkt over moderne vakbonden en hun verantwoordelijkheid, kan men hier zien :-P.

En als men de krantenkoppen van vandaag leest, ziet men dat de linkse vakbond ABVV totaal in de grond geboord wordt... en terecht...

Men kan ze hier beluisteren..

En CAP... die cappen op dt-fouten... :-P

Ik vind het toch een positief punt dat de (tot nu toe) almachtige vakbonden eindelijk eens wind van voor krijgen. Het moest maar eens gedaan zijn met bedrijfsleidingen steeds onder druk te zetten.

Voor mensen die graag staken heb ik trouwens nog een simpele quote:

Een arbeidsplaats is als eten in een restaurant: vind je het niet lekker, dan kun je dat vriendelijk melden aan de kok. Maar als die zijn recept niet wil veranderen, dan moet je maar ergens anders gaan eten.

en van een spitsmuis moet men echter ook geen inhoudelijke reactie verwachten.

bovenstaande reactie gelezen?

welke bedoel je juist? :)

Leuk voor die werkgevers ook, al die werknemers die nonstop gaan shoppen.

Er zijn heel wat mensen die niet zomaar voor zichzelf durven opkomen. Die hebben niets aan dat arbeidsrecht. Zeker niet als ze daar dan ook nog eens niets van kennen.

Skaldis:

Daar heeft men advocaten voor.
En vooraleer je zegt "niet iedereen kan dat betalen", er zijn ook p.d. advocaten

Die peedee advocaten krijg je enkel om je te verdedigen als je wordt aangeklaagd. En als je niet eens weet dat je onrecht aangedaan wordt, heb je daar zeker al geen zak aan.

Euhm, dat geld voor elke belg hoor. Belangrijkste artikel in de Belgische wetgeving: Iedere Belg dient de Belgische wetgeving te kennen.

Maar daar gaat deze discussie niet over. Ik vind dat vakbonden gewoon te ver aan het gaan zijn: ze doen nix anders dan bedrijfsleidingen het leven zuur te maken. Ik vind nog steeds dat een bedrijfsleider met zijn firma mag doen en laten wat ie wil, en een vakbond hoeft zich daar niet mee komen te bemoeien.

Nogmaals, welke almacht?
Wat er vooral is, is een vakbondleiding, zeg maar de Ruddy Deleeuws, Mia de Vitsen en Xavier Verbovens, die systematisch elke veralgemeende strijdbeweging trachten af te blokken. Misschien niet het gemanoevreer gezien die de vakbondleiding uçtvoerde om de strijd van de arbeiders te saboteren. En als een vakbondssectretaris ietwat toch te links is wordt die vakkundig buiten spel gezet, cfr wijlen Albert Faust.

Kijk hé, neem nu VW Vorst:

Waarom waren die vakbonden daar? Ze hebben het proces enkel bemoeilijk. Wat denk je dat die Duitse directie dacht bij hun bezoek toen ze al die stakers zagen? "ocharme, die arme mensen"? neen hoor, die dachten "met zo'n klojo's willen wij niet werken"!

Nu heb je wel een punt.
Wat zou er gebeurd zijn als de Duitse directie de fabriek had gesloten met als excuus dat er teveel gestaakt werd door de vakbonden? Wildstaken?

Weet ge, ik kan dat langs een kant nog wel begrijpen hoor. Die arbeiders waren woedend en gefrustreerd. Maar door dan zo uit te halen tijdens onderhandelingen hebben ze eigenlijk heel veel verkloot.

In Duitsland is niet gestaakt geweest tegen bepaalde maatregelen natuurlijk. Daar hebben de werkgevers zomaar kunnen doen wat ze wilden, hebben ze geen water bij de wijn gedaan.
Dat dacht je maar. Ten eerste lagen (liggen) de lonen hoger in Duitsland. De loonkosten niet echter. Ten tweede zijn daar ook serieuze stakingen geweest en is daar ook met de vakbonden onderhandelt.

In de meeste kmo's waar er nog echte bedrijfsleiders zijn heeft de vakbond niets te zeggen. De grotere bedrijven en multinationals worden geleid door mensen in loondienst, die dat doen voor de aandeelhouders en die dikwijls een percentage van hun loon naar de winst krijgen. Dat is al iets heel anders.

In bedrijven waar er overproduktie is, is een staking winst.
Ik zou er niet van verschieten dat er soms stakingen zijn in samenspraak tussen vakbond en bedrijf.