De vraag die de Cd&v zich moet stellen

Wij hopen dat de Vlaamse Christen-democraten de intellectuele eerlijkheid en de politieke moed aan de dag leggen om het model waarvoor ze geopteerd hebben, nl. confederalisme opnieuw in vraag te stellen.

Een confederale staat (n.b. op Zwitserland na dat daarna naar een federaal model is geëvolueerd heeft nog nooit een confederale staat zichzelf overleefd) is geen rechtsstaat, maar reduceert de partner aan tafel tot iemand aan wie je enkel- naar eigen goeddunken - geeft. Franstaligen en Nederlandstaligen hebben een voorbeeldrol gespeeld op het vlak van de uitbouw van de welvaartsstaat en van de sociale zekerheid.

Wat we samen hebben opgebouwd, mogen we niet omwille van onzinnige nationalistische reflexen afbreken.

Dit zou een afbreuk zijn van de Christelijke waarden en van hetgeen leeft onder de meerderheid van de bevolking. Deze partij zou een voorbeeldfunctie moeten vervullen voor Vlaanderen, maar ook en vooral voor het land. Open zijn, ruimte laten voor discussie is een basisvereiste voor elke democratische staat en voor elke partij die volgens de elementaire regels der democratie handelt.

Het is niet aan de CD&V om waarden te verkondigen die partijen als de N-VA (Vlaams geld in Vlaamse handen!) of het VB uitdraagt. Wie is bij zulk een programma-accaparatie gebaat?

Solidariteit gebeurt niet op basis van ras,huidskleur of ethnie, solidariteit gebeurt niet op basis van taal. Solidariteit is een basisvereiste die de staat haar burgers moet garanderen. AL haar burgers.

Wij geloven dat een groot deel van de CD&V niet de weg op wil van een Vlaamse Republiek (linea recta uitvloeisel van confederalisme), waarvoor nooit een meerderheid van de Belgische, of Vlaamse, bevolking gewonnen was. Wij hopen dan ook dat deze partij zich intern grondig bezint.

Mocht ze aan haar confederaal standpunt blijven vasthouden, dan zouden we toch graag de discussie in brede lagen van de maatschappij, in de media,onder de bevolking, "midden de mensen" nu gevoerd willen zien en niet n�* de stembusslag, wanneer het spreekwoordelijke kalf (misschien) al verdronken is.

De CD&V heeft in onze ogen nog veel meer in haar mars dan dingen te verkondigen die fundamenteel onethisch zijn, i.c. het exclusief behandelen van mensen op basis van taal.

Neen, wij wensen ook geen terugkeer naar het 19e-eeuwse België, of naar toestanden die voor Nederlandstaligen onrechtvaardig waren, wel integendeel. Maar er zijn wel degelijk alternatieven en oplossingen voor de Belgische problemen...alleen niemand spreekt erover.

Het Vlaams-nationalisme is de laatste 20,30 jaar ontspoord. Er is een "democratisch deficit" met de burger die helemaal geen verdere (anachronistische) Vlaamse ontvoogding wenst. Immers, sedert de laatste 20 jaar is zowat 85% van het basishandvest van de VU gerealiseerd.

Misschien denken velen dat het om een pragmatische aangelegenheid gaat: 'splitsen om beter te besturen'. Voorbeelden van het compleet falend milieubeleid (in Vlaamse handen), of ruimtelijke ordening tonen het tegendeel aan. Landbouw wordt een Europese aangelegenheid, waarom die dan op Belgisch niveau splitsen?

Wanneer ook in de VLD reeds signalen opduiken die neigen naar confederalisme, niet in het minst van mijnheer De Gucht, hebben vele mensen het recht om zich zorgen te maken. Splitsing sportbonden, Rode duivels,buitenlandse handel... het wordt allemaal irrelevant. In deze tijden is "eendracht maakt macht" misschien wel voor vele mensen een lachertje, maar er schuilt veel waarheid in onze nationale spreuk. Een meertalige staat in een meertalig Europa, welke Christen-Democraat kan daartegenover afkerig staan?

We hadden het daarnet over de VLD. Katholieken en Liberalen hebben in 1830 dit land mede tot stand gebracht, het zou een wrede speling zijn van het lot mochten ze het samen opnieuw afbreken.