![]() |
Frank Vanhecke in "De Zondag"
In een reactie op een interview met mevr. Piryns van Groen! las ik bij het standpunt van het Vlaams Belang het volgende:
De werkloosheidsval (te klein verschil tussen werkloosheidsuitkering en loon) moet opgelost worden door loonlastenverlaging. Nu had ik graag van een Vlaams Belang sympathisant uitgelegd gekregen hoe ik dit moet interpreteren. In mijn ogen zijn volgende interpretaties mogelijk: 1/ Het Vlaams Belang wil de patronale bijdragen aan de sociale zekerheid doen dalen, en daardoor het budget voor de werkloosheidsuitkeringen drastisch verminderen, zodat de werkloosheidsuitkeringen lager worden, en het verschil met een loon groter. Een redenering die intellectueel juist is, maar moreel stevig te bediscuteren valt, gezien de steeds groter wordende groep van armen in ons land. 2/ Het Vlaams Belang gelooft dat de loonlastenverlaging niet zal worden gebruikt om de aandeelhouders een mooi cadeau te geven, maar dat ze daadwerkelijk zal gebruikt worden om tegelijk de werkgelegenheid te laten groeien en de lonen te laten stijgen, zodat het aantal werklozen daalt, en de werklozenkassen dit kleinere aantal werklozen kunnen blijven uitbetalen, en tegelijk de lonen stijgen, en de kloof vergroot. Een redenering die getuigt van naïviteit (kijk maar naar de cadeaus die de voorbije jaren aan Volkswagen en Opel zijn gegeven, en wat zien we nu gebeuren?) en leugenachtigheid (de Vlaams Belang mandatarissen hebben al verschillende keren laten weten dat ze vinden dat de lonen niet mogen stijgen. De bruto-lonen moeten dalen, en de netto-lonen mogen niet meer de index volgen.) Wie legt het mij uit? |
Heel simpel.
Door een loonkostenverlaging is het aanwerven van arbeid aantrekkelijker. Je 2de is dus het meest correcte antwoord. En ja, dat gebeurt. Elk land dat zoiets systematisch doorvoert, kan daarover getuigen. Maar je sprak mij niet aan. Ik ben verre van een sympathisant. Zelfs hun SE-programma vind ik te gek om los te lopen. (Maar ik vind dat van PVDA en CAP ook nog veel gekker.) |
Citaat:
Sinds de loonlastenverlagingen, die trouwens al jaren aan de gang zijn, is het percentage van het BNP dat eindigt als loon voor werknemers enkel gedaald. Er zullen zeker enkele concrete goede voorbeelden te vinden zijn die je stelling ondersteunen, maar die nemen niet weg dat er op grote schaal geprofiteerd wordt door de aantrekkelijke ondernemingsvoorwaarden in België zonder werkgelegenheid of lonen in ruil te laten stijgen. Wanneer een bedrijf als Opel na jaren van hogere flexibiliteit, loonmatiging en fiscale bevoordeling het lef heeft om ondanks waarborgen duizenden werknemers aan de deur te zetten, dan moet de politiek daar op reageren door de cadeaus die gegeven zijn terug te eisen. Geen enkel traditionele partij heeft daar ook maar met een woord over gerept. |
Citaat:
|
Ik geloof eerder de Nationale bank en Ua-profs dan PvdA'ers, als het even kan.
|
Citaat:
En hoeveel arbeidsplaatsen (rechtstreeks en onrechtstreeks) hebben deze ondernemingen ons landje opgeleverd? En waar vindt men hogere lonen en betere werknemersbescherming? Noem op... ![]() |
Citaat:
|
Citaat:
En ikw as het bijna vergeten te vragen. Bron? |
Citaat:
Aprilnummer "Doorbraak" (blad van het VVB). |
Citaat:
Het feit dat je zegt 'rijken rijker maken' betekent ook enkel maar dat je er niet veel van begrijpt. :/ Rijken rijker = niet erg. Relatieve rijkdom = niet belangrijk. Absolute rijkdom = belangrijk. Rijken rijker => Absolute rijkdom van de 'armen' stijgt mee. |
Ik dacht eerder met loonkostverlagingen dat de Werkgever minder bijdragen moest betalen maar dat de werknemer ook meer overhield door de vermindering van bijdrage die de werknemer moet betalen.
|
Citaat:
Daarnaast heeft belgië een ongezien gunstregime voor kapitaal en speculatie. België maakt er zelfs wereldwijd reclame mee. |
Citaat:
Beide zaken zijn onverzoenbaar. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Productiviteitsgroei gaat helemaal niet noodzakelijk samen met winststijgingen en omgekeerd. Productiviteitsgroei - die dus de absolute rijkdom bepaald - is in eerste plaats te danken aan technische vernieuwingen en verbeteringen en heeft op zich niets te maken met de kapitalisten, maar wel met creatieve geesten - onder de wetenschappers of gewoon onder het personeel. De winst daarentegen is altijd relatief - het is het gedeelte dat niet uitbetaald wordt aan lonen en dus zowiezo gekoppeld aan de lonen. Wanneer het winstpercentage stijgt, dalen de lonen relatief en omgekeerd. De verhoudingen daarin worden bepaald door de krachtsverhoudingen in het bedrijf en in de maatschappij tussen de klasse van werknemers en die van ondernemers. Doordat het om twee verschillende mechanismen gaat die door andere factoren bepaald worden en die in eerste instantie los van elkaar staan - ideeën tegenover klassenverhoudingen - evolueren ze ook niet noodzakelijkerwijs gelijk. Een gevolg van uw deze mechanismen en een voorbeeld waarmee uw hele typisch liberale en verkeerde redenering weerlegt wordt is het feit dat de winsten van de ondernemingen in België de afgelopen 2 jaar met 150% omhoog gingen terwijl de koopkracht van de werknemers met 2% afnam. |
Citaat:
|
Citaat:
Proficiat. Je kent je lesje. Nu nog de realiteit. |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 06:41. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be