familiedrama's, akelig gewone mensen
 

Volgens een Utrechtse studie zouden de mensen die overgaan tot familiedrama's eigenlijk akelig "gewone" mensen zijn. Sterker nog, eigenlijk zijn het zelfs diegenen die het in de maatschappij nogal "goed" doen. De minste afwijking van het "geijkt patroon" (bijvoorbeeld een wasmachine die kapot gaat) zou genoeg zijn om over te gaan tot de ons gekende familiedrama's.
Bron: ergens gehoord op televisie.

Op Canvas heb ik zo eens een programma gezien van gewone huisvaders die op een dag hun gezin vermoorden. Dat waren heel gewone mensen, met vast werk, rustig karakter, maar op een dag sloegen de stoppen gewoon door bij hun.

De mensen die geïnterviewd werden waren kennissen van de overleden gezinnen, en bevestigden telkens dat de vaders heel gewone, rustige mensen waren.

Dat gebeurt door moeders ook hoor ...
Mischien kan het liggen aan de druk en stress die het dagelijkse leven met zich meebrengt . Mensen willen steeds vooruit , hoger op de ladder , en ondertussen kroppen ze al hun frustratie en mislukkingen maar op...
Ooit ontploft dat dan hé...
Naar een docu die ik ooit zag zouden ze hun gezin willen behoeden van verdere miserie , maar imo is dat wel een lullige manier ....

Volgens wat ik gezien heb gebeurt het vooral door vaders. Eigenlijk zijn het gewone mensen die niet hebben leren omgaan met mislukkingen en het geringste dat er gebeurt laat de stoppen doorslaan. Een gevolg van verwenning?

Ja idd, maar zo'n serieuze ontploffingen? Ik vraag me af hoe (gewone gezonde) mensen tot zoiets in staat kunnen zijn.

Ik denk niet dat die mensen op die moment echt 100% zichzelf zijn .
Een mens kan veel in z'n hoofd steken , en alles blijven vastzetten .
Eigenlijk zou het wel eens interresant zijn om een dader aan het woord te horen .

En ondertussen de jeugd op school maar willen doen studeren en pushen om "het" te maken.
:roll:

't zal u niet overkomen zeker

Nee inderdaad.

'k dacht het.

btw, de vroege vandaag, of gewoon de kots vantussen uw tanden aan het flossen?

Vermassen wees er ook al op dat er in elk van ons een moordenaar schuilt.

Gij gelooft echt in het schuldgevoel.

Ik veronderstel dat dit wel klopt, immers we zijn nog altijd roofdieren. Een moord op eigen familie, dus bloedverwanten is toch een drempel verder dan een moord op iemand die niet tot de familie behoort. Dat een man zijn vrouw wil vermoorden versta ik, immers ze doet meestal niet anders dan hem duvelen met allerlei, voor een man onbegrijpbare dingen (zal natuurlijk ook wel vice versa zijn) maar op eigen kinderen ... da's toch iets anders.

"Maar dat wil niet zeggen dat..." :roll:

No worry's de meeste op deze forum zijn excentriek van aard. =p

Die het heel slecht hebben,of hadden, weten meestal wat de waarde is van een goed leven,dus het verwonderd mij totaal niet wat de thread starter hier verteld ......

De theorie zou kunnen zijn dat mensen die het "goed" doen eigenlijk onder een hele pak stress staan en de minste afwijking van het gekende patroon de stoppen doet doorslaan. Ofwel is men gewoon minder resistent tegen stress doordat men eigenlijk heel weinig tegenslagen heeft gekend.

Tis eigenlijk nog simpelder,wie hoog start kan ook erg laag vallen in het leven,wie erg laag start kan enkel maar winnen
Ik ga nu eens iets heel dom zeggen ff goed nadenken""""LEVEN IS VOELEN""""""

mehehe, gelukkig ben ik niet 'normaal'

Iedereen is wel wat ABnormaal soms hé;-)