![]() |
Belgique wordt nog ingewikkelder dan het al is, of...
....of er is geen Belgique meer.
'Wat de Vlamingen zich niet realiseren is dat natuurlijk al een prijs moet betaald worden om te onderhandelen'. Dat zegt Marc Dhooge. Dat voor de Franstaligen alles goed zoals het is, is geen nieuws. Verhofstadt speelde hen immers bij zijn aantreden alles in handen wat ze wilden. Er werd toen al voorspeld dat Vlaanderen in de toekomst geen been mee zou hebben op te staan en voortaan als dank nog enkel een 'NON' vanwege de Franstaligen te wachten stond. Er wordt duidelijk een 'brede coalitie' verwacht. Ook door de CD&V. Daardoor speelt ze low profile in verband met de onvermijdelijke communautaire onderhandelingen die zullen komen. Het communautaire dat Verhofstadt acht jaar lang voor zich uitschoof. Voor hem bestonden er immers geen communautaire problemen meer. Ook de CD&V weet dat ze met de Franstaligen, maar eveneens met de VLD die belgicistischer en anti-Vlaamser is dan ooit, zal moeten onderhandelen. En onderhandelen betekent dus: toegeven. Véél toegeven. Een 'brede coalitie' wijst op het sterke vermoeden van een onvermijdelijke sixpartite der groten. Daar kan je vanzelfsprekend geen, 'mooie oplossingen' van verwachten maar wel 'ingewikkelde compromissen'. Met andere woorden: Belgique wordt nog ingewikkelder dan het al is, en Vlaanderen zal (as usual) zwaar betalen voor het overeind houden van dit corrupte koningdom. http://www.zoomin.tv/asx/dsp_asxplaylist.cfm?id=252582&pid=vumstd&quality=2 &WMCache=0&iebr=1 Wie valt het niet op dat de gedachte, dat het einde van Belgique stilaan onvermijdellijk wordt, ook hier weer duidelijk tussen de regels weerklinkt? (Als we dit splitsen moeten we ook dat splitsen en dan blijft er van Belgique niets over) (Voor een federale kieskring is het al telaat want we doen nu al alsof we twee verschillende landen zijn) (Vlaamse en Waalse politici komen elk op voor hun eigen volk maar in de federale regering moeten ze het toch weer samen rooien, willen of niet) |
Oorspronkelijk geplaatst door "BN/de Stem
Bijna iedere familie kent wel een zwart schaap. Een oom met losse handjes. Een tante waaraan een steekje los is. Een neef of broer die niet wil deugen. Een zoon die niet met zijn ouders overweg kan. Een vader die ook buiten de deur zijn voldoening zoekt. Het komt in de beste families voor. Maar als het gaat om een koninklijke familie valt het opeens op. En de familie Van België kent niet één bête noire, maar een hele kudde. Op onthutsende en ontluisterende wijze onthult journalist Mario Danneels in een boek over de Belgische koninklijke familie dat er achter de paleismuren nogal met de deuren wordt gesmeten. De onnozele prins Laurent heeft een hekel aan de 'Spaanse heks', zijn tante koningin Fabiola. Zijn broer Filip prefereert juist het gezelschap van de koningin-weduwe, die hem samen met koning Boudewijn heeft opgevangen toen het huwelijk van zijn eigen ouders Albert en Paola op springen stond. Laurent en Filip op hun beurt hebben weer problemen met hun vader. Laurent is niet welkom bij officiële gelegenheden. De 'geheel wereldvreemde' Filip kan niet wachten tot koning Albert troonsafstand doet, om daarna in de godsdienstige en lichtelijk autoritiaire geest van de in 1993 overleden Boudewijn het heft in handen te nemen. "Dan gaan we terug naar de zestiende eeuw", meent Danneels. Tussendoor fladdert koningin Paola. Die heeft jarenlang moeten opboksen tegen de bemoei- en regelzucht van haar streng gelovige schoonzus Fabiola. Die vond de voormalige Italiaanse prinses veel te frivool. Albert zocht bijna twintig jaar lang zijn geluk buitenshuis. Dat had een buitenechtelijke dochter, Delphine, als resultaat, zoals Danneels een paar jaar geleden als eerste onthulde. "Ik voelde me alleen in België", zei Paola vorig jaar over die donkere periode in haar leven. Met haar twee oudste kinderen Filip en Astrid mocht ze zich nauwelijks bemoeien. De kinderloze Boudewijn ontfermde zich over hen. En mocht Paola willen scheiden, dan zou ze haar kroost kwijtraken. Mario Danneels vertelt het verhaal van de Van Belgiës steeds opnieuw vanuit het perspectief van een ander lid van de familie. Dat levert overlappingen op, maar geeft wel ieder zijn of haar portie, tot de halfbroer en halfzussen van koning Albert aan toe. Dat zijn de erkende zwarte schapen van de familie, de kinderen uit het in de Tweede Wereldoorlog gesloten tweede huwelijk van Alberts vader koning Leopold III en Lilian Baels. Met die zijtak, die dynastiek niet meetelt, komt het nooit meer goed, zo illustreert ook Mario Danneels. "Wat mij betreft, maak ik geen deel meer uit van d�*e familie", aldus de meest rebelse prinses Marie-Christine (56). Vlaming Danneels rijgt verschillende anekdotes, waargebeurde voorvallen, uitspraken van hofdienaren en leermeesters, klasgenoten en politici soepeltjes aan elkaar. Hij gebruikt daarbij humor als wapen, maar vergaloppeert zich ook regelmatig in de drang om grappig te zijn. De beweringen in het boek komen hard aan - het boek is een kassasucces in Vlaanderen - maar zijn ze ook allemaal waar? Bronnen worden niet genoemd, en dat is een zwak punt. "Er zijn altijd mollen aan het hof", verdedigt Danneels zich. - Mario Danneels: Het Trauma van de Troon, het verdriet van de Van Belgiës. Uitgeverij Van Halewyck, 17,50 euro. Met dank aan Karl van stand.nl |
Echt elke keer als ik die Filip op TV zie krijg ik medelijden met de Vlamingen.
|
Citaat:
|
Citaat:
Als dat gebeurt, is Belgie dan niet al ontbonden? Wat blijft er dan nog over? Buitenlands beleid en defensie? De Belgische grondwet doet er ook al niet toe, want die wordt overruled door allerlei Europese verdragen. Eigenlijk zouden we aantal criteria moeten aanleggen om te bepalen wanneer een land ook echt één land is. Want als ik nu zo met mijn Nederlandse blik naar Belgie kijk, dan zie ik niet iets wat ik zou definieren als een land of staat. |
Citaat:
Het is een Federatie of Verenigde Staten. Het zal niet worden opgeheven maar vergaan. |
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
België unitair en alle flaminganten en wallinganten buiten. Zo simpel kan het leven zijn.;-)
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
Maar ik blijf erbij, als de NVA electoraal voldoende groot is, kan Leterme ze niet zo maar negeren in ruil voor het premierschap. Als zelfs Reynders de bui ziet hangen, en stelt dat Leterme wel premier kan worden in ruil voor het dumpen van de NVA, als lokmiddel, dan ben ik er nog meer van overtuigd. Hoe groter de NVA, hoe kleiner de kans dat wij Vlamingen ons broek gaan moeten scheuren in ruil voor zo iets elementair (en conform grondwet) als de splitsing van BHV. Of andere dingen in de marge. |
Citaat:
Hoe groot is dan de CD&V alleen ? Nog groot genoeg om haar ding te doen in een tripartite ? De CD&V heeft het zeker al uitgerekend . |
Als de VLD in de oppositie belandt, dan ziet het er nog vrijg oed uit voor N-VA. In een rooms-roze-groene regering kan N-VA toch nog het verschil maken. In een tripartite wordt N-VA gewoon geplet tussen de drie grote.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 22:31. |
Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be