Wie aan de zijlijn staat kan meestal nuchterder een spel analyseren dan wie er middenin zit. De Morgen
liet dan ook voor haar VB-bijlage gisteren Peter De Roover, erevoorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), en Jurgen Verstrepen aan het woord. En dat treft want het ex-gezicht van de VB-‘vernieuwing’ mocht ook in Gazet van Antwerpen
zijn boekje open doen.
Peter De Roover ontkent niet dat het VB voor het eerst sinds lang amper meespeelt in de verkiezingscampagne. Peter De Roover: “Wees er maar zeker van dat de partij gefrustreerd is. In tegenstelling tot de vorige jaren is het Vlaams Belang niet langer de inzet van de verkiezingen, verre van zelfs. Het moet extra storend zijn, omdat deze campagne een sterke communautaire inslag heeft: het gaat over de core business van het Vlaams Belang, maar het is wel Leterme die de communautaire dans leidt. Veiligheid en justitie zijn eveneens belangrijke verkiezingsthema’s, ook daar heeft het Vlaams Belang moeite om op te vallen. Ze breken zich op de hogere echelons 24 uur per dag het hoofd over hoe ze zich toch nog in de campagne kunnen wurmen.”
En dat komt aan, want het VB is meer dan welke andere partij verslaafd aan de overwinning. De Roover: “Een andere partij kan een nederlaag omzetten in een overwinning door bijvoorbeeld in de regering te stappen. De kracht van het Vlaams Belang zit enkel in zijn groei, in het plusje voor de partijnaam. Met de huidige percentages zou het Vlaams Belang moeten doorbreken op het politieke toneel, maar dat lukt niet. Het Vlaams Belang is volgens mij uniek in Europa. Nooit heeft een partij dertien verkiezingsoverwinningen na elkaar geboekt, dat is fenomenaal. Maar tegelijkertijd is er geen enkele zo grote partij die zo weinig directe invloed heeft. Voor de mensen die denken dat het Vlaams Belang een vehikel kan zijn om hun ideeën te realiseren moet dat hun geduld zwaar op de proef stellen.”
Klopt het beeld dat het VB een partij in crisis is? De Roover: “Crisis is misschien wat scherp gesteld, maar er is commotie. Dat valt niet te ontkennen. Twee parlementsleden zijn opgestapt. Toegegeven, van een van hen
(Monique Moens, red.) is het bestaan pas ontdekt toen ze de partij verliet. Maar het is wel een teken aan de wand. De voorbije decennnia stapte men naar het Vlaams Belang, niemand ging er weg. Jurgen Verstrepen was bovendien echt wel een symboolfiguur. Als buitenstander is er geen touw meer aan vast te knopen. Volgens Verstrepen is Philip Dewinter plots de softie van de partij, de grote hervormer. Samen met ‘rivaal’ Gerolf Annemans notabene. Marie-Rose Morel schildert Dewinter dan wel weer af als hardliner.”
Wie daar natuurlijk meer van afweet, is Jurgen Verstrepen. Hij ziet vooral een verharding van de standpunten bij het VB, en een strijd om de postjes meer dan ideologische twisten. Jurgen Verstrepen: “Vanhecke hangt graag het beeld op dat hij een beetje zachter is, maar in werkelijkheid is hij dat allesbehalve. Ook Dewinter heeft nu opnieuw duidelijk gekozen voor de extreme lijn. Hij plaatst zich daarmee in de corebusiness van de partij en tracht zo alle geledingen opnieuw achter zich te krijgen. (…) Het Vlaams Belang is intussen weer het Vlaams Blok geworden. De mensen die voor een zachtere koers staan, hoor je niet en hebben geen macht. De strijd die zich vandaag binnen het VB voltrekt, is geen ideologische strijd maar een pure strijd om de macht. Het gaat om de postjes, over de vraag hoe vaak wie op tv mag komen. (…) Ze
(de partij, red.) draait volledig op het systeem van mandaten, postjes en poen. Nu heb je een platte machtstrijd zoals in alle andere partijen.”
De Morgen-redacteur Tom Cochez bevestigt dat beeld. “Sinds de overwinnigsnederlaag van 8 oktober heeft het VB zijn eendrachtige stem ingeruild voor een roddelcultuur. In de plaats van één onwrikbaar blok, met de ijzeren hand gestuurd door Philip Dewinter, zijn er nu twee machtsblokken. De tandem Vanhecke-Morel leidt de partij, maar als het van Dewinter afhangt, zal het bij een kort intermezzo blijven. (…) Als 10 juni voor het VB geen succes wordt, dan staan Dewinter en Annemans klaar om ex-zakenman Bruno Valkeniers voor te dragen als kandidaat-opvoger voor Frank Vanhecke.” Dat Valkeniers evenmin een softie is, hebben we
hier overigens eerder al aangetoond. Valkeniers beseft wél dat hij nog een en ander moet leren. Als titel voor zijn verkiezingsdagboek dat
De Standaard vandaag publiceert, koos hij voor iets dat Jean Gabin destijds zong: "Je sais que je ne sais rien."
Is Jurgen Verstrepen toch wat op zijn hoede met verklaringen aan
De Morgen, in
Gazet van Antwerpen laat hij zich meer gaan. Verstrepen: “Marie-Rose Morel heeft in het
(VB-, red.) hoofdkwartier haar kantoor naast dat van voorzitter Frank Vanhecke.
(Morel ontkent intussen op haar weblog dat ze een kantoor in de Madoutoren zou hebben, red.) Die twee zijn uit op macht, het maakt hun niet uit hoe. Vanhecke heeft de pincode van alle partijrekeningen. Morel gedraagt zich als Madame de Pompadour
(Voor wie haar niet kent: http://nl.wikipedia.org/wiki/Madame_de_Pompadour, red). (…) Tot zondag zijn de gelederen gesloten, daarna barst de interne machtsstrijd weer los. Kijk, zo werkt dat bij het VB.
(Toont een aantal sms’jes die hij heeft bewaard: ‘Ze willen je kop’, ‘Het hek is van de dam’, ‘Er zal de komende dagen veel gespind worden, ook door mij’ en meer van die strekking.) "
Overigens blijkt Verstrepen nog altijd diensten te leveren voor het VB. Verstrepen: “De filmpjes op de website van Dewinter draaien op mijn server. Na mijn vertrek heb ik gevraagd of ik mijn activiteiten mocht stopzetten, maar er komt geen antwoord.” Verstrepen realiseert zich overigens dat met twee procent in de peilingen het moeilijk wordt de kiesdrempel te halen. Verstrepen:”Het is kort dag, dat beseffen we. Maar de reacties zijn goed, we hebben niet
ons bomma op de lijst moeten zetten.” Een sneer richting Frank Vanhecke, die zijn 85-jarige moeder gevraagd heeft nog eens op de West-Vlaamse VB-lijst te staan. “Als je kinderen zoiets vragen, doe je dat”, was de reactie van kandidaat nr. 7 op de West-Vlaamse VB-lijst voor de Kamer.
Wat dat “gespin” betreft in één van de sms’jes van Verstrepen,
De Morgen schetst daar een beeld van met betrekking tot de relaties met de pers. Tom Cochez: “De partij heeft, in tegenstelling tot het beeld dat ze graag zelf laat bestaan, met een aantal reguliere media zeer directe, zelfs goede relaties. Dat staat haaks op de slachtofferrol die de partij zichzelf graag toebedeelt, maar er zijn wel degelijk directe lijnen. 'Die zitten tussen personen en minder tussen de partij en een krant of een weekblad, maar ze zijn er, direct of indirect', verzekert een insider. 'Meesters in het spinnen zijn vooral Gerolf Annemans en Jurgen Ceder. Zij vinden de weg naar de media.'" En dan gaat het niet enkel om ideeën te propageren, het is ook voor interne partijafrekeningen. Tom Cochez: “Vuilspuiterij over liefdesaffaires aan de Limburgse VB-top tot clandestiene abortussen van VB-dochters in Nederland toe, alles passeert de revue.”
Wij hebben ons
eerder al afgevraagd waarom dit echter niet de pers haalt. Niet dat het moet – God beware ons – maar waarom halen de strapatsen van Patrick Dewael of Rik Daems wél de pers, en die van VB’ers niet?(
