Uit de discussie over Cuba schreef Jonas Elossov:
Wat wordt er bedoeld met "sovjet-democratie"? Of ruimer: hoe moet de democratische maatschappij gestructureerd worden?

Wel, ipv top-down, down-top structureren, waarbij we op het laagste niveau de wijkraden hebben, die instaan voor het oplossen de problemen die enkel betrekking hebben op wijk-niveau.
Daarboven krijgen we dan een gelijkaardig comité, maar dan bijvoorbeeld op niveau van de stad, en zo op die manier gaan we naar het hoogste niveau (het wereldcomite of interplanetair comité of zoiets).
We krijgen aldus een getrapte structuur, waarbij de verantwoordelijkheden op meer schouders rusten dan nu het geval is.

Wanneer iemand aangesteld wordt, is die niet vastbenoemd voor een periode van 4 jaar of zo, maar blijft hij permanent afzetbaar.
Uiteraard zal er ook een max. periode zijn, eventueel kan een rotatiesysteem gebruikt worden.

Een dergelijke volksvertegenwoordiger moet in dezelfde omstandigheden leven als de mensen die hij vertegenwoordigt, zodat ook de belangen dezelfde blijven. Hij mag dus niet meer verdienen dat het gemiddeld loon van de werkmens die hij vertegenwoordigt.

Politiek is niet langer een volledige full-time job, maar een taak van elke dag voor iedereen. Op die manier blijft elke 'politieker' dus voor een deel zoals de bevolking die hij vertegenwoordigt, en behoudt hij er ook het contact mee.

Eenzelfde systeem wordt ook binnen een 'bedrijf' (misschien beter: 'productieeenheid') gebruikt. Daar is dan wel nodig dat zowel de arbeiders van het bedrijf als de consumenten er vertegenwoordigd zijn.
De opdracht van een bedrijf is dus niet langer zoveel mogelijk financiele winst maken, maar zoveel mogelijk maatschappelijke winst (produceer zoveel, zo gevarieerd als nodig, maar ook niet veel meer).
Je vermijdt op deze manier ook dat er bedrijfsleiders komen die het bedrijf in kwestie nog nooit van dichtbij gezien hebben bij wijze van spreken.

Dat is hoe ik het zie, het komt grotendeels overeen met de visie van LSP,
maar misschien niet helemaal...

Als ik het zo lees, zijn jullie voorstander van hetzelfde basisdemocratische confederale systeem dat ik ook aanhang. Tof! :D . Kennen jullie (en zo ja wat vinden jullie van het) communalisme van Murray Boochkin?

[quote="execute"]mijn beschrijving van de visie zou ik niet beter kunnen gedaan hebben...

8O Als ik dat zo lees kan ik me er wel in vinden. Maar waarom een partij en nog een vraagske: gebeurt de besluitvorming in de lsp werkelijk op die manier of is het wachten tot na de revolutie.

Waarom een partij? Vooral om sterker te staan, zowel organisatorisch als politiek inhoudelijk. Door de gezamenlijke discussies op een georganiseerde wijze te laten verlopen, halen we er allemaal veel uit en kunnen we op een sterkere wijze tussenkomen in strijdbewegingen.

De wijze waarop LSP georganiseerd is, is met afdelingen die wekelijks samenkomen voor een politieke discussie. De afdeling wordt voorbereid door een afdelingscomité waarin een aantal centale figuren worden verkozen die verantwoordelijk zijn voor een reeks praktische taken en die tevens politiek richting geven in de afdeling. Nationaal wordt een nationaal comité verkozen op een ledencongres. Het NC komt om de twee maanden samen gedurende een volledig weekend voor een politieke discussie over de wereldsituatie, de Belgische situatie en een meer organisatorische discussie. Het NC bereidt de grote lijnen voor van onze werking, uiteraard worden controversiële punten wel eerst in de afdelingen bediscussieerd.

Interne democratie is volgens ons in de eerste plaats een kwestie van het politiek ontwikkelen van de leden. Op een blinde wijze vasthouden aan bepaalde regeltjes of statuten, is niet de manier waarop je anderen van je mening zal overtuigen. Bij meningsverschillen is het dan ook belangrijk om de tijd ervoor te nemen en een grondige discussie te hebben waarna een beslissing moet worden genomen die zo breed mogelijk gedragen wordt en die loyaal uitgevoerd wordt door iedereen, ook de tegenstemmers.

"Je vermijdt op deze manier ook dat er bedrijfsleiders komen die het bedrijf in kwestie nog nooit van dichtbij gezien hebben bij wijze van spreken. "

Nog zotter dan een achterdeur...

... maar wel de realiteit in het huidige kapitalistisch systeem. Een werknemer die na veel ervaring opgedaan te hebben geleidelijk opklimt in het bedrijf waarin hij werkt komt niet meer vaak voor. De bedrijfsleiders van tegenwoordig komen vaak rechtstreeks uit één of andere economische managersrichting, zonder dat ze ooit als gewone arbeider gewerkt hebben in het bedrijf dat ze leiden. Vaak weten ze amper hoe het productieproces eigenlijk in elkaar zit. Hun taak is het bedrijf winstgevender maken, wat neerkomt op ontslagen en goedkopere flexibele interimmers in de plaats aannemen.

En als ze dat daadwerkelijk doen, wat is dan het probleem?

Op zich is dat voor mij geen probleem, behalve als het ten koste gaat van de werknemers (slechtere arbeidsvoorwaarden, ontslagen, ...) of van de consumenten (slechtere kwaliteit van producten, overbodige brol, ...), wat heel vaak het geval is. Niemand wordt er trouwens beter van als een bedrijf meer winst maakt, behalve de kapitalisten van wie het bedrijf is.

zeg, het ging hier over politieke democratie geloof ik. Jullie schijnen jullie discussie over bedrijven overal te voeren?

hmja, sorry... 'k wou gewoon effe reageren op die opmerking van Omega. De uitleg van execute komt overeen met mijn visie, ik wou die dus een beetje verdedigen...

Over communalisme: ik heb daar ooit eens een brochure over gelezen van één of andere Nederlandse communalistische organisatie... als ik het goed begreep leek het me een soort tussenweg tussen anarchisme en communisme. Het hoogste beslissingsniveau bij communisme is op het niveau van een heel land, bij communalisme op het niveau van een gemeente en bij anarchisme op individueel niveau. Ofzoiets.

Klopt dat ongeveer?

Ongeveer ja. Alleen denk ik niet dat communalisme (in tegenstelling tot anarchisten) een principieel probleem hebben met een nationaal overkoepelend niveau. Ze gaan uit van het confederaal systeem dat enkele posts geleden al werd uitgelegd. Lokaal niveau is inderdaad het uitgangspunt (daar is directe democratie mogelijk via wijkcommités en dergelijke), en zo worden van beneden naar boven confederale structuren opgebouwd.