Iedereen crimineel?
 

Soms stel ik me de vraag waar men de prioriteiten in onze maatschappij en wetten wil leggen.

Hierbij heb ik enkele bedenkingen met het strafbaar maken van discriminatie en waarom ik er persoonlijk niet echt van overtuigd ben dat het de juiste oplossing is voor het probleem.

Dat men discriminatie en rassenhaat niet meteen als positief gedrag kan beschouwen, daar ben ik het mee eens. De vraag is echter of men het gaat bestrijden door het verbod ervan.

Heel veel van onze voorkeuren zitten in ons onderbewustzijn en ik ga er van uit dat een zekere vorm van keuze voor het bekende en een zekere argwaan tegenover het onbekende bij iedereen ingebakken zit en dat dat mee onze keuzes kan bepalen.

Nu is het te betwijfelen of het afstraffen van mensen hun onobjectief buikgevoel het persee gaat doen verdwijnen.

Persoonlijk stel ik enkel vast dat men van mensen weerloze klaagzangers aan het maken is. Ben je gekleurd, gehandicapt, homo, ... om het even welke minderheidsgroep, dan mag je daarom niet uitgesloten worden. Gebeurd dat wel, kan je geld verdienen met een rechtszaak.

Ik ben benieuwd hoeveel mensen hier geen misbruik van gaan maken. Eerlijk gezegd zijn we allemaal wel eens slachtoffer van discriminatie. We worden allemaal wel eens ergens uitgesloten. Alleen kunnen we het niet altijd bewijzen en is een rechtzaak dikwijls uitgesloten. Mensen zullen alleen maar leper en hypocrieter gaan doen door die wet.
Men zal bv niet meer schrijven dat men de sollicitant weigert omwille van de echte reden, maar men zal wel iets verzinnen in de trend van "er was een betere kandidaat" of iets dergelijk. Als men meerdere kandidaten voor 1 vacature heeft, valt dit moeilijk te controleren en is de waarheid nog minder bespreekbaar.
Hierdoor zal die sollicitant nooit de waarheid kennen en zal er hierdoor ook nooit een dialoog gevoerd worden met de baas, die zo ook nooit zal veranderen. Wie het wel eerlijk speelt in onze maatschappij, is er meestal de dupe van. Die kan naar de rechter.
Deze situatie is niet leuk, is jammer, maar ik geloof dat onze maatschappij eerder nood heeft aan meer dialoog en aan een andere attitude, dan aan nog meer wetten die mensen in de de portemonnee en zelfs in de gevangenis zetten voor een bagatel, zoals een buitenlandse sollicitant weigeren, terwijl er echte criminelen meer schade aan onze maatschappij berokkenen.

Wie zo dom is, al dan niet moedwillig om niet verder te kijken dan zijn neus lang is, verdient niet persee in de gevangenis te zitten of hiervoor boetes te betalen.

Zouden we niet beter een onderscheid maken tussen wat storend, kwetsend gedrag is en echt crimineel gedrag? Bijvoorbeeld: iemand beledigen om kenmerk waar hij/zij niet aan kan doen, is kwetsend. Moet het echter strafbaar zijn? Dan kan men iedereen die eens een slechte dag heeft, gaan opsluiten. Wie heeft er nog nooit iemand uitgescholden? Ik geloof dat we hier met weinig stenen te gooien hebben.

Als men doelgericht iemand fysiek gaat raken omwille van een onobjectieve reden, is dat iets anders. Dat moet wel degelijk gestraft worden.

Kan men per slot van rekening mensen dwingen elkaar te mogen, als het niet klikt en vooral ... is de anti-discriminatiewet niet discriminerend op zich, want het gaat er al meteen van uit dat een minderheidsgroep sowieso een probleemgroep is.

Een groep er specifiek uithalen als "mag niet gediscrimineerd worden", is de groep eigenlijk brandmerken.

Zou het niet beter zijn dat we ons focussen op de echte stoorzenders in onze maatschappij, die tot alle groepen van de maatschappij behoren?

ik vind ook dat discriminatie strafbaar moet zijn, omdat het verwerpelijk is, in gelijk welke vorm (huidskleur, religie, geslacht,...)

Ik heb alleen moeilijkheden met de rekbaarheid van het begrip. Bvb in Huizingen heeft het gemeentebestuur dat bermuda-verbod uitgevaardigd (of zijn ze het van plan) om enkele klootzakken buiten te houden die er de boel verpesten voor iedereen. Ik vind dat terecht en ik ben dan ook geschokt dat het CGKR gaat onderzoeken of er geen sprake is van "indirecte discriminatie". Waar gaan we naartoe zeg?
Tuurlijk wordt er een groep geviseerd door dat verbod, maar door hun gedrag sméken die er toch om om buitengesloten te worden? Of het nu om Marokkanen gaat of Limburgers of blauwe of gele of groene... het is al gelijk: crapuul is crapuul.
Ik kots van die houding van het CGKR: mijn stem gaat oa om die reden naar het VB.

Met de CGKR gaat het zoals met zovele zaken die vanuit een theoretisch positief standpunt in het leven geroepen zijn: het is ontaard tot een dogmatisch, diktatoriaal onderdrukkings-systeem...Tijd dat een nieuwe regering, die deze naam waard is, dat onnozel gedoe, die Gedachten-Politie, afschaft...

De chaos is reeds 8 jaar Super-Sociaal compleet

CGKR is de waanzin voorbij, neem de regelgeving op dit forum of het "proces" tegen het vb... . Erg jammer, want het had grote verdiensten kunnen hebben door als ombudsman op te treden voor beide groepen of de dialoog tussen beide partijen kunnen bevorderen, optreden als bemiddelaar, etc... . Met de huidige staat van dienst word het echter als partijdig beschouwd en vergroten ze de conflicten ipv ze op te lossen... iets wat ze het vlaams belang verwijten. Er word slechts heel zelden de reden verteld waarom een bepaalde kandidaat word geweigerd. Ik spreek hier uit ervaring, er word je zelfs nauwelijks verteld of je al dan niet aangenomen bent en de manier waarop is een standaardbriefje (indien je erom vraagt). "Een betere/meer ervaren/... etc..." is steeds de reden. Ik ga met u akkoord dat uitsluiten van een bevolkingsgroep niet hetzelfde is als moord, toch kan worden uitgesloten behoorlijk pijn doen. Wat als je word uitgesloten omdat je niet de juiste, of nog erger, wel die specifieke partijkaart hebt ? Indien het niet kan bewezen worden is de wet een duidelijk signaal van de maatschappij die stelt dat bepaalde zaken niet kunnen. Het hindert het maken van een wet die zou zeggen "Alle jobs voor blanken of allochtonen worden met x% gesubsidieerd". Men moet al omzichtig te werk gaan om dit toch te bereiken. Het is de verantwoordelijkheid van de politici en het gerecht om uit te maken wat belangerijk is en wat niet. En u kiest ze. sorry, om welke reden dan ook slaag ik er niet in om alinea's te maken, en ben te moe om het uit te zoeken.

Inderdaad, daar sluit ik me bij aan. Persoonlijk geloof ik eerder dat we rassenhaat met een open dialoog moeten aanpakken en niet een camgange haat tegen haat promoten. Dat lijdt in mijn ogen inderdaad tot niets, eerder tot meer onverdraagzaamheid. Alleen mag de ene partij het dan wel zijn en de andere niet.
Dikwijls hebben vooroordelen wel ergens feiten waarop ze gestoeld zijn en het is beter om dat eens onder ogen te zien, dan zomaar blindweg te gaan veroordelen.

Mensen, zoals we nu bezig zijn, gaat het de verkeerde kant op. Of we willen of niet, we hebben allemaal wel ergens een negatieve ervaringen die ons ergens vooroordelen kunnen opleveren. Als we dat moeten opkroppen en zwijgen om niet veroordeelt te worden, gaan we nog meer problemen krijgen dan we nu al hebben.

Tegenwoordig mag alles bespreekbaar zijn. Geen taboes, behalve discriminatie. Men mag bepaalde groepen niet uitsluiten, al heeft men soms in bepaalde gevallen wel objectieve redenen om mensen met bepaalde kenmerken voor bepaalde functies wat wantrouwig te bekijken.

Bijvoorbeeld: homo's mogen geen bloed geven.
Discriminatie, die eigenlijk tegen de wet is, maar het Rode Kruis meent objectief te zijn en haalt er ook feiten bij aan.

Als een discotheekuitbater bv altijd hinder ondervind van een bepaalde groep jongeren, is het dan niet logisch dat hij deze ook uit zijn zaak zal proberen te weren, ook al straft hij er eventueel wel correcte mensen mee?

In mijn ogen zitten er zwaardere maatschappelijke problemen onder de "misdaad" discriminatie. Volgens mij is het eerder een symptoon dan een kwaal en dient men verder naar oplossingen te zoeken dan enkel te straffen.

Of men mag niet discrimineren op basis van godsdienst. Als je dan een Joodse sollicitant niet ziet zitten, omdat hij geen zaterdagwerk wil doen en de job dat verreist, discrimineer je eigelijk toch op godsdienst, maar gebaseerd op objectieve feiten.