VLD krijgt haar verdiende loon!
Al toen de VLD in de oppositie zat had ze last van de arrogantie van de macht en waande zich al slapend rijk. Slechts door een stom toeval (de dioxinekrisis) kon ze uiteindelijk aan de macht komen. Ze deed in de oppositie wat ze nu de CD&V verwijt: ze gaf voortdurend "negativistische en oneerlijke kritiek" (dixit Verhofstadt) op het beleid. Ook maakte ze er een gewoonte van om overloperij uit andere partijen aan te moedigen. Eigen militanten van het eerste uur moesten plaats maken voor die opportunistische overlopers die in hun partij nog niets bewezen hadden. Het zelfvoldaan triomfalisme van de VLD kon niet op. Alles was goed om de macht te verwerven. Toen ze eenmaal aan de macht was verdwenen alle mooie beloftes van Verhofstadts "burger"manifesten in de prullenmand. De VLD duwde als grote partij een ondemokratische kiesdrempel door de strot van de kleine koalitiegenoot Agalev. Deze ondemokratische drempel was duidelijk bedoeld om een drempel op te werpen voor nieuwe konkurrerende partijen (zoals de Lijst Dedecker) met de duidelijke bedoeling om zelf aan de macht te blijven. Dat het totaal onliberaal is om stemmen van kiezers die stemmen op een kleine partij waardeloos te maken (en er dus tweederangskiezers van te maken) kon de kopstukken van de VLD niet schelen. Eenmaal VLD de kiesdrempel erdoor gedrukt had voerde ze dan een laagbijdegrondse hetze tegen gemakkelijk slachtoffer Agalev (alsof alles wat slecht liep aan hun beleid de schuld was van hun zwakkere koalitiepartner), en wist haar zo onder de kiesdrempel te duwen en buiten te bonjouren. Agalev/Groen heeft het maar nauwelijks overleefd. De Gucht kondigde ook zelfvoldaan aan dat CVP/CD&V een "aflopend verhaal" was die zo lang mogelijk in de oppositie moest worden gehouden terwijl de VLD zou uitgroeien tot de nieuwe "volks"partij van Vlaanderen.
Maar nu keert alles als een boemerang terug naar de VLD. Die overlopers bleken toch niet zo loyaal toen bleek dat er niet genoeg zetels te verdelen waren voor elk van hen en de VLD-beloftenkultuur op haar praktische grenzen stootte. ze schopten keet in de VLD (zodat de VLD ze vervolgens moest buitenzwieren) of liepen op hun beurt over naar andere partijen. Ook heel wat donkerblauwe liberalen van het eerste uur liepen over naar andere partijen of vormden hun eigen scheurlijsten. Sommigen van hen kregen stank voor dank. Plots kwam de VLD tot de konklusie dat ze ook een liberale ideologie moest hebben, en dat je met opportunistische overlopers geen partij samenhoudt. Ook kon ze nu een kleine koalitiepartner niet meer de schuld geven voor haar eigen stommiteiten, en de grote koalitiepartner was een maatje te groot om dezelfde truk te herhalen. En nu kijkt VLD zelf tegen een ferm verlies van stemmen aan zoals ze er hun koalitiegenoot Agalev een bezorgd hadden. Jammer dat ze niet onder de kiesdrempel zijn gebonjourd. Dan zouden ze helemaal een koekje van eigen deeg hebben gekregen. Eigenlijk is er gerechtigheid geschied. De VLD heeft dus haar verdiende loon gekregen. Boontje komt om zijn loontje. Laat ze nu maar eens een lange tijd een oppositiekuur ondergaan. Daar zullen ze deugd van hebben. Ook de CVP/CD&V heeft er deugd van gehad dat ze eens een tijdje van de macht verdreven was en eens een oppositiekuur moest ondergaan. En ondertussen kon er eens een ander beleid zonder de eeuwige CVP worden gevoerd, waarbij anderen ook eens hun kans kregen. Er zijn toen wel degelijk zaken veranderd. Een regelmatige afwisseling van de macht is goed. Te lang aan de macht zijn is voor niemand goed.
Misschien kan men nu eens werk maken van het afschaffen van die ondemokratische kiesdrempel? Het kan toch niet dat de stem van kiezers die stemmen op een kleine partij die onder de kiesdrempel valt minder waard is dan deze van kiezers van een grote partij? Deze kiezers worden zo tot tweederangsburgers gedegradeerd, en dit druist in tegen het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel. Misschien moet iemand maar eens deze diskriminatie van andersstemmende burgers voor het Grondwettelijk Hof aanklagen?
|