Terug naar de aard van de mens
 

Wat vindt u van onderstaande visie over de toekomst van de maatschappij wat het huwelijk betreft?

A Future View of Society: Accepting Human Nature
Based on the three demands of the new civilisation: Freedom, Equality and Fraternity


Part 1: Marriage
The new era of marriages will be partly a reflection of the Ancient marriage. As it was about 2500 years ago, the marriage will be based on financial benefits. But unlike in Ancient times, power will not play a major role and love is of big importance for the marriage. There has to be mutual love. This love can be very intense or can’t reach any further than love we find in good friendships. The combination of love and Freedom has to prevent quarrels and rows. This is because most of the problems in marriages are being caused by betrayal, jealousy and suspicion. These problems are being countered by Freedom. Freedom in your marriage to love and see everybody you want, but then without bringing your extramarital man/woman too much in contact with your marriage. A good, healthy marriage is important, and cannot be disturbed by extramarital affairs. You may harm the development of the character, education of your children by quarrelling, fighting and so on. This is not our intention. Children are almost or thé most important things in life. Why? Go back to the scientific, rational purpose of human: to multiply itself and to let the human race survive for eternity.

What happens if someone gets pregnant due to extramarital affairs? Well, first of all these pregnancies can be prevented by contraceptives. And you always have to do it double safe to prevent contamination by HIV and other sexual infectious disorders. Secondly you have to make sure the child stays with the biological mother and that it is brought up normal in the family of the biological mother. The mother has in this case more the right than the man to keep the child. This seems not confirm with the right of Equality. Partly correct, but we have to do it for the benefit of the child. And the mother, who has had the child during nine months in her tummy, has more right to claim the child. The real father has to execute the right of Fraternity with the biological, extramarital mother and give her the permission to bring the child up and to educate it within the intermarital borders. Every child is equal and has to have the chance to grow up in an environment that is confirm with the right of Equality. Every child has the right to get a good youth.

M.a.w. terug naar polygamie?

Niet per se. Het is een optie.

Dat begint al goed, uitgaan van de eewigheid die niet bestaat.

Een discussie over het instituut huwelijk is altijd te pruimen. Het tekstje vertrekt wat mij betreft van een aantal verkeerde of zwak geformuleerde veronderstellingen, en ook van gewoon foute gegevens. Ook dat gewrongen gedoe met vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid is een beetje krakkemikkerig. Maar dat is omdat de auteur de functie van het huwelijk niet goed heeft begrepen.

De kern van het huwelijk is de uitwisseling van personen tussen groepen. De regel van de exogamie - dat is de echt bestaansreden van het huwelijk.

Een collectivistisch en economisch uitwisselingssysteem dus, dat het overleven van de groep moet verzekeren.

Zie: Les structures élémentaires de la parenté - het absolute basiswerk over het huwelijk.

Dat is totaal irrelevant en bijkomstig. Liefde heeft niks met het huwelijk te maken. Het romantische ideaal is van zeer recente datum en onstond in het bourgeois tijdperk. Er is niks mis met romantiek, maar met het huwelijk heeft dat op zich niks te maken.

Het kerngezin met zijn huwelijk tussen één man en één vrouw en later zijn papa-maman-et-moi structuur is volslagen idioot, een perversie van het huwelijk.

Het huwelijk is een verbintenis tussen groepen mensen, nooit tussen individuen.

Aangezien de vooronderstelling van dit stukje tekst verkeerd is, behoeft het maar weinig commentaar.

Overal ter wereld hebben kinderen altijd meerdere moeders en meerdere vaders gehad. Kinderen worden van nature collectivistisch opgebracht, in grote groepen mensen. Nooit door een ouderpaar. De biologische vader en moeder zijn irrelevant. Kinderen groeien op in groepen, nooit in een kerngezin (tenzij ge naar de perverse, zieke vorm van het huwelijk kijkt zoals we die kennen in het Westen; maar die is een uitzondering en van zeer recente datum).


Da's irrelevant. In vele culturen speelt de biologische moeder zelfs een ondergeschikte rol bij de opvoeding van kinderen. Afhankelijk van het lineage-systeem zijn de zus langs vaderszijde en de zus langs moederszijde dikwijls belangrijker.

Een moeder noch een vader hebben rechten als moeder en als vader. Enkel de groep heeft rechten over kinderen. Individuen leven enkel om de groep voort te stuwen, niet voor zichzelf. Dat is altijd en overal zo geweest. Er is geen reden om dat nu efkes allemaal te veranderen. Tenzij ge gewoon moeilijk of belachelijk wilt doen.

Al dat geknoei om buitenechtelijke kinderen een plaats te geven is gebaseerd op een gebrek aan kennis. In zowat alle huwelijks- en verwantschapssystemen bestudeerd door de antropologie blijkt dat er geen buitenechtelijke kinderen bestaan, louter en alleen omdat de rol van het biologisch ouderschap totaal onbelangrijk is.

Het is pas wanneer ge het biologische ouderschap verbindt of verwart met het huwelijk, een door en door sociale instelling, dat ge in de problemen komt.

Kortom, het wordt tijd dat het huwelijk terug wordt gezien voor wat het is: een verbintenis tussen groepen ter bevordering van de exogamie en de economie (de uitwisseling van personen, goederen, cultuur, etc...), die dient om de groep biologisch, economisch en cultureel voort te stuwen.

Het huwelijk heeft niks van doen met een man en een vrouw, noch met liefde, noch met het kerngezin.


Als ge de collectivistische kern van het huwelijk weglaat, en vervangt door fake concepten als liefde, kerngezin en romantiek, dan komt ge gegarandeerd voor onnozeliteiten te staan.
De verwachtingen die in bourgeois-maatschappijen rond het huwelijk-kerngezin worden gecreëerd zijn dan ook totaal idioot. Het huwelijk moet al het sociale dat verloren is gegaan vervangen en torst dus een zeer groot gewicht. Als zo'n huwelijk dan breekt wordt dat gezien als een ramp.

In échte maatschappijen zijn er geen echtscheidingen, precies omdat het huwelijk niks met individuen of met liefde te maken heeft.


Kijk naar Indië, daar worden nog altijd 95% van de huwelijken gemaakt door twee families, niet door het huwelijkspaar; twee families wisselen kinderen uit en bouwen een economische relatie op. Niks liefde enzo. En de echtscheidingsgraad ligt daar op 5% of zo. Een mooie aanwijzing. Het Indische model is dan nog een verwaterde vorm van het echte huwelijk, dat nóg veel collectivistischer is.

Een collectivist die India als aanwijzing neemt, de klassenmaatschappij bij uitstek en waar het not done is om buiten de kaste een wederhelft te nemen.