OPINIE. De grenzen van het beledigende
 

OPINIE. De grenzen van het beledigende

door Ayaan Hirsi Ali - (c) De Standaard 30/06/07

(De auteur is voormalig Nederlands parlementslid. Ze werkt nu voor de Amerikaanse denktank American Enterprise Institute)




Het Westen wordt door de jihadisten als zwak beschouwd en dat maakt ze nog woester, zegt Ayaan Hirsi Ali . Het begaat een kapitale blunder als het de onverdraagzame machten 'de grenzen van het beledigende laat afbakenen'.

Stel je voor dat een menigte van Engelsen door Londen zou stappen met afbeeldingen van Mohammed, vrede zij met hem, stapels korans, miniatuur Kaäba's uit Mekka en Saudische vlaggen. Stel je voor dat ze dan een vreugdevuur zouden aansteken en die voorwerpen er een voor een zouden op keilen, terwijl ze 'Lang leve de koningin!' brullen, telkens als de vlammen opflakkeren. Dat zou het equivalent zijn van wat fanatieke moslimstudenten deden in de Oost-Pakistaanse stad Multan, om maar één voorbeeld te noemen, toen ze vorige week afbeeldingen van koningin Elizabeth en Salman Rushdie verbrandden. Daarbij scandeerden ze "Dood hem! Dood hem!,, als reactie op zijn recente toetreding tot de ridderorde. Een dergelijke razende menigte zie je uiteraard zelden in het moderne westen (tenzij in de vorm van voetbalhooligans). Maar ze zijn een alledaags verschijnsel geworden in de moslimwereld, telkens als een paus, een cartoonist of, zoals nu, de Britse koningin een grens overschrijdt die door onverdraagzame machten bepaald werd.


Een steeds groter wordende groep moslims over de hele wereld heeft het gevoel dat ze in een strijd op leven of dood verwikkeld zijn met het Westen, met als inzet ideeën, macht, territorium en beperkte grondstoffen. Zoals bij elke oorlog uit de loop van de menselijke geschiedenis zijn ook hier symbolen belangrijk. Maar dat geldt vooral voor de islamitische denkwijze, die beheerst wordt door een strikte code van eer en schande. In die context zijn symbolen niet alleen afbeeldingen, maar een kwestie van leven en dood. Ze belichamen eergevoel (dat je met je leven moet verdedigen) en schande (je sterft of doodt om dat te vermijden). Degene die toekijkt hoe zijn symbolen besmeurd worden, heeft geen eergevoel meer.


Die erecode beïnvloedt alle moslimgemeenschappen van de laagste tot de hoogste regionen - familie, stam en de oemma of islamitische gemeenschap. Een ingewijde die die code schendt, wat de zware 'misdaad' van Salman Rushdie is, moet ter dood gebracht worden. Hij heeft de moslims op twee ernstige manieren te schande gemaakt. Hij heeft de islam de rug toegekeerd. En hij heeft de onfeilbare stichter van de islam beledigd. In hun ogen heeft koningin Elizabeth de zaak nog erger gemaakt door hem eer te bewijzen - een klap in het gezicht van anderhalf miljard moslims. Volgens de gedachtegang van stamleden - en de islam is een combinatie van een stamgodsdienst en een politieke beweging - komt het ongestraft laten vernietigen van je iconen neer op een overgave. Het maakt niet uit of die overgave reëel is, alleen dat het zo overkomt.


In de ogen van veel westerlingen is de nationale vlag niet meer dan een stuk textiel dat door enkele patriotten gekoesterd wordt en tijdens sportieve evenementen gegroet wordt. Maar voor een vurig mannelijk stamlid dat trouw beloofd heeft aan de islam belichaamt een banier de eer van een land. De Saudische vlag is voor elke moslim (niet enkel de Saudi's) net zo belangrijk als een combinatie van de Amerikaanse vlag en het kruis voor elke vrome, vaderlandslievende Amerikaanse katholiek. De letters op de Saudische vlag zijn een eed van trouw aan de islam, vergezeld door een zwaard. Westerlingen hebben al te vaak onverschillig gereageerd wanneer hun iconen besmeurd worden - zoals wanneer een afbeelding van de Britse koningin verbrand wordt - door het voetvolk van barbaarse praktijken.


Het Westen wordt door de jihadisten als zwak beschouwd en dat maakt ze nog woester en trekt nog meer rekruten aan voor Bin Laden en soortgenoten dan de oorlog tegen Afghanistan, Irak en het Israëlisch-Palestijnse conflict. In plaats daarvan zou het Westen moeten samenspannen om krachtig zijn symbolen en zijn beschaving - die ondanks al haar tekortkomingen nog altijd de meeste mensen de beste levenskwaliteit biedt - te verdedigen.


Op schrille eisen om verontschuldigingen moet stoïcijns gereageerd worden. Er mag geen duimbreed toegegeven worden. Regeringen zoals die van Pakistan - die de verbrandingen aanmoedigen en zelfs aanstoken - moeten rekenschap afleggen in plaats van vertroeteld te worden. De VS en Groot-Brittannië moeten het ontslag eisen van de Pakistaanse minister voor Religieuze Zaken, Mohammed Ijaz ul-Haq. Die had aan het Pakistaanse parlement in Islamabad gezegd: 'Het westen beschuldigt moslims van extremisme en terrorisme. Het zou gerechtvaardigd zijn als iemand een bom op zijn lichaam laat ontploffen, tenzij de Britse regering zijn verontschuldigingen aanbiedt en zijn ridderorde weer intrekt.'


De Nigeriaanse toneelschrijver Wole Soyinka schat dit incident met Sir Salman, een van de vele de laatste tijd, volkomen juist in: het westen zou een kapitale blunder begaan als het de onverdraagzame machten 'de grenzen van het beledigende laat afbakenen'. Het westen moet voet bij stuk houden. Door Salman Rushdie in de ridderorde op te nemen eert de Britse koningin de vrijheid van geweten en creativiteit die in het westen gekoesterd wordt. Daardoor is ze niet het symbool van een verloren gegane monarchie, maar van de essentie van onze levenswijze. Lang leve de koningin!


Vertaling Home Office

Gezien zijn literaire gaven heb ik ja gestemd. De duivelsverzen heb ik zopas achter de kiezen. Niet iets voor tussen de soep en de patatten. Maar waarom in de ridderorde? Is een literaire prijs voor immigranten niet meer dan voldoende?

Salman Rushdie is nog ok, maar met Ayaan Hirsi Ali heb ik toch problemen.

1. toen ze nog in Kenya leefde heeft ze luidkeels de boeken van Rushdie verbrand en was ze een fanatieke moslim-fundamentaliste die continu protesteerde, op het gevaarlijke, terroristische af zelfs

2. wat later liegt ze zich naar Nederland om daar socialiste te worden

3. even later verandert ze weer van gedacht en wordt ze liberaal met flauwe ideëen

4. tenslotte wordt ze, omwille van haar leugens, uit Nederland gezet

5. ze eindigt in een extreem rechtse neoconservatieve denktank

Kortom: van extreem rechtse islamofasciste, naar socialiste, naar liberaal, naar extreem-rechtse neoconservatief. Ge moet het maar doen.

Zoveel intellectuele machtsdrift - dat grenst aan het beledigende...

Dat mens is ongetwijfeld de grootste opportuniste uit de recente politieke geschiedenis.

Iemand wiens ideëen van de ene op de andere dag veranderen, naargelang de windrichting en naargelang ze er macht kan uitkloppen.

Voor zo'n intellectuele lafaards kan toch niemand begrip hebben?

Dat ze vandaag het Amerikaans fascisme steunt verbaast me niks, gegeven haar islamofascistische voorgeschiedenis; beide ideologieën hebben immers zeer veel met elkaar gemeen.

Bon, ik heb voor de optie 'ja,maar...' gekozen.

Enerzijds verdient Rushdie dit steuntje in de rug, m.a.w. steun aan een schrijver die belaagd wordt door religieuze freaks.

Anderzijds ben ik niet zo te vinden voor het verheffen in de adelstand en gelijkaardige blauw-bloed toestanden. Een archaisch overblijfsel uit de middeleeuwen dat niet meer op zijn plaats is in een westerse democratie anno 2007.

Een beetje dubbel, dus...

Waarom die onderverdeling? Een literaire prijs tout court volstaat, denk je niet?

Extreem dit.
Extreem dat
Bla bla bla...

Ik heb "ja" gestemd: vele mensen uit de entertainment wereld worden ook geridderd, dus een schrijver, acteur, zanger of popgroep horen daar ook bij.

Me dunkt dat andere landen zich niet hoeven te moeien met wie door de Britse koningin wordt geridderd.

Dit is het eerste wat ik hierover lees.

natuurlijk is dit het eerste wat je hierover leest. het klopt dan ook maar half.
Ayaan is streng islamitisch opgevoed en tijdens haar puberjaren was ze overtuigde moslima die zich liefst in zo'n zwart laken hulde en idd. mee heeft gestapt in de talloze anti-rushdie protesten.
Maar daar blijft het zowat bij.

Ik ben niet voor ridderorden.
Of je moet ze er een paard bijgeven en een rij- en zwaardvechtlessenpakket.
Toch ja gestemd, want alles wat de extremistische fundamentalisten en hun woeste ayatollah's en mullah's irriteert, is 'de bonne guerre'.

Ik heb ja gestemd, gewoon al om al de klootzakken te koeieneren.

ai ai ai.

Of Salman Rushdie het verdient om te worden geridderd kan ik niet beoordelen. Ik vind het hele rang- en standgedoe van ridders en baronnen schril afsteken tegen de essentie van het kunstenaar zijn, maar goed dat is mijn mening.

Een andere vraag is of Rushdie als schrijver in de fout is gegaan met zijn boek, en of hij zijn excuses had moeten aanbieden. Mijn antwoord is : zeker niet! Een schrijver moet de vrijheid hebben om te schrijven wat hij wil, zolang er geen persoonlijke aanvallen en laster aan te pas komen. Een god is geen persoon en als dusdanig kan hij dus niet het object vormen van spot, laster of eerroof. Het kan best zijn dat er binnen de islam een verbod ligt op het beledigen van god, maar het kan niet dat moslims eisen van de rest van de wereld om hun religieuze regels na te leven.

Ik kan het niet steunen dat iemand door een staat in een adelstand verheven wordt.

Dat iemand zichzelf of iemand anders tot ridder zus of zo slaat, of tot Oppergrootmeester van de Dienaar van het Heelal slaat, je m'en fous.

Boeit toch niet, man.