de zinloze kiesmaatschappij
 

[SIZE=3]Alles is zinloos. Niets is het nog werkelijk waard om voor te leven. Alles is om het even. Alles is inwisselbaar. Er is geen verschil tussen een moord om een MP3-speler of een moord om een riante erfenis. Het maakt niet uit of je op de CD&V stemt, of op de Sp.a., of het Vlaams Belang. Ooit was er foute muziek en muziek die kunst werd genoemd. Vandaag is muziek gewoon muziek. We willen normen, waarden, maar het maakt niet uit wélke. Iemand die zegt dat hij voor normen en waarden opkomt is voldoende om hem of haar onze stem te schenken. Je kunt een heuse intellectueel worden, maar als je dom blijft is er niets aan de hand. Je zou wasmiddel A kunnen kopen, maar ook wasmiddel B. Ze wassen allebei witter dan wit. We hebben duizend en één keuzemogelijkheden, maar we worden ook telkens weer gedwongen keuzes te maken. Reken eens uit hoe vaak per dag je aan het kiezen bent. En soms eindig je als de ezel van Buridanus, die niet kon kiezen tussen twee identieke balen hooi en ten slotte omkwam van de honger.

Niets heeft nog werkelijk betekenis. We geven, elk afzonderlijk, wel betekenis aan de dingen, maar de dingen zelf hebben geen betekenis. En het is om het even welke betekenis we toekennen aan iets. Vandaag deze, morgen die. Mijn buurman deze, mijn buurvrouw die. Alles wordt betekenisloos. Omdat alles zo zinloos is geworden, vervelen we ons te pletter. We vluchten uit de verveling, uit het nadenken, voor onszelf eigenlijk (een 'zelf' dat onbeschrijfelijk leeg is) door verstrooiing te zoeken in amusementsprogramma's. Of we zoeken kicks op, legale en illegale, die op hun beurt weer amusement vormen voor anderen: we laten ons bijvoorbeeld opsluiten in het Big Brother-huis. Of we doen mee aan Fata Morgana. We gaan soms ook op zoek naar 'zin' en 'betekenis' in de mystiek, de religie, de kabbalah, new age, curieuze therapieën, oosterse meditatie, sektes. Maar omdat alles inwisselbaar is, slagen slechts weinigen erin te volharden in deze alternatieven. Eigenlijk slagen alleen zij die niet meer nadenken erin te volharden. Vandaar dat religieuze groeperingen zo weinig mensen in hun midden hebben die nadenken (behalve degene die aan het hoofd staan). Als alles al door een god verklaard is, moet je zelf niet meer zoeken, en als God iets niet verklaard heeft, dan moet je je daarbij neerleggen. Wat wordt die God gemist sinds hij dood is.


Omdat we zoveel keuzes moeten maken, vertonen we steeds meer dictatoriale neigingen. We willen leiders die autoritair regeren. Sarkozy, de sterke man. George W. Bush, die ons zegt wie de goeien en de slechten zijn. Balkenende, die ons de weg naar de normen en waarden toont. Poetin. Chavez. We willen niet te veel compromissen. Niet te veel kleuren. Klaarheid, orde. Niet te veel culturen. Niet te veel prikkels. We willen een nanny die zegt hoe we onze kinderen moeten opvoeden, een Dr. Phill die ons zegt wat we moeten doen. Maar zij lossen niets op, want er zijn héél veel nanny's en Dr. Phills en ze zeggen allemaal wat anders. Al die keuzemogelijkheden maken mensen onzeker: maak ik wel de juiste keuze? zou die andere keuze niet beter geweest zijn? bestaat er überhaupt wel zoiets als dé juiste keuze?

Is het verwonderlijk dat in 'het westen' steeds minder mensen bij verkiezingen uit hun luie zetel komen als er te kiezen valt? En er steeds vaker maar een slag naar slaan? Steeds op zoek gaan naar een nieuwe held: Verhofstadt, Stevaert, Leterme? Om te constateren dat het vroeger beter was: Dehaene is terug, Stevaert wordt gemist. Maar uiteindelijk is alles zinloos. We zijn inmiddels zo vrij, zo 'bevrijd', dat we doelloos in de lucht hangen, nergens heen. Dat komt ervan als vrijheid een doel op zich wordt. Misschien moeten we ons stilaan de vraag stellen waarom we vrij willen zijn.
[/SIZE]

Leven zijn gevoelens,alles draait rond gevoelens,denk daar maar eens over na ;)

Wat als je niets meer voelt?

Dan ben je rijp voor de psychiatrie.

ge moet wat meer consumeren, duikboot.
anders gade nooit gelukkig worden.

Ik wil mijn twee minuten terug.

Ga twee minuten op uw kop staan en denk hoe alles zinVOL is, netslet.

Ik begrijp ineens waar het "duistere" in je naam op slaat...

Terwijl je dit bericht aan het lezen bent scannen je ogen wat in hun bereik zijn om je bewust te maken van je omgeving en je keuze om dit bericht te lezen.
Voelen is zintuigelijk zelfs denken je hersens van niet.

Het is een psychisch, individueel probleem, geen maatschappelijk?

tekst heeft goede bedoelingen maar is niet echt briljant: waar blijft de nuancering? Allé, Bush en Chavez worden op éen hoop gegooid. Het is echt niet allemaal éen pot nat, Duikboot. Ik vind de tekst ook wat pessimistisch;

Natuurlijk, niet iedereen voelt niets meer.

de typische klaagzang van een jonge universitair die het denkt ineens allemaal helder te doorzien.

been there, done that, bought the T-shirt.

bwa ik denk dat niet, maar ik vind dat ge moet proberen niet onverschillig te worden, gewoon doordat ge door zoveel pessimisme er u (in negatieve zin) bij neerlegt.
De tekst hierboven, da's pas een klaagzang;-); geen onterechte klaagzang trouwens, maar met de al eerder gemaakte opmerking.

grappige tekst


mvg. Sint Ignacius

ik had het over de openingstekst hé.

ok, misverstand, en ge hebt gelijk.

Het gaat erom wat Bush en Chavez uitstralen: compromisloosheid, een zo-en-niet-anders-mentaliteit, koppigheid. Mensen willen geen politici die nuanceren, wikken en wegen. Ze willen duidelijkheid, zwart en wit, om hun onzekerheid weg te nemen. De inhoud van het programma is niet belangrijk.

Er is wel een tendens naar steeds meer grensoverschrijding, een verlangen naar steeds iets nieuws: in de media, in de politiek, in onze vrijetijd. Niet omdat het nieuwe waardevoller zou zijn, maar omdat we het oude beu zijn - het verveelt ons, het heeft geen bestendige betekenis. Die tendens kun je niet louter terugvoeren op enkele afzonderlijke psyches. Elke verkiezing wordt tegenwoordig beleefd als een 'aardverschuiving'. Met minder nemen we geen genoegen meer. Alles moet anders, maar dat andere heeft geen inhoud. Het volstaat dat het anders is.

Ik ben ouder dan jij. Gelieve de bal te spelen, dank u.