Stoppen met liegen: niet loonkosten, maar luie bedrijfsleiders zijn het probleem
 

Het moet nu echt eens gedaan zijn met dat voortdurende liegen van de liberalen en de kapitalisten.

Marcia De Wachter, de enorme madam van de Nationale Bank, publiceert in Knack cijfers die 'niet betwistbaar' zijn.

En wat blijkt? De bedrijfswereld en de liberalen liegen voortdurend. Hun mantra dat onze hoge loonkosten onze grootste economische handicap zijn wordt maar gepusht en gepusht. Vakbonden die dat argument bestrijden worden gediaboliseerd. Zij die onze sociale zekerheid verdedigen (die gefinancierd wordt door hoge loonkosten) worden aan de schandpaal genageld.

Maar de naakte cijfers tonen de waarheid. Het probleem ligt bij onze zwakke bedrijfsleiders, en niet bij onze loonkosten of onze werknemers of onze vakbonden of bij onze sterke sociale zekerheid, integendeel.

Het moet dus maar eens gedaan zijn met dit voortdurend op een laffe manier verschuiven van verantwoordelijkheden.

De Wachter vergelijkt de situatie in ons land met onze drie buurlanden (3B) en met de drie Scandinavische EU landen (3S) die zo sterk staan.

Ik citeer letterlijk:

Over de luiheid en het gebrek aan creativiteit van onze bedrijfsleiders:

Vergelijking loonpeil:

-brutojaarloon: in vergelijking met 3B ligt ons brutojaarloon 1.2% lager / in vergelijking met 3S ligt het 5.2% lager

-aantal gewerkte uren per werknemer: in vergelijking met 3B ligt dat aantal 3% hoger / in vergelijking met 3S ligt het 1.8% hoger

-brutoloon gecorrigeerd voor verschillende gewerkte uren: in vergelijking met 3B ligt dat 4.3% lager / in vergelijking met 3S ligt het 7.1% lager

-werkgeversbijdragen: in vergelijking met 3B liggen die 4.6% hoger / in vergelijking met 3S liggen die 6.1% hoger

-totale loonkost per uur: in vergelijking met 3B ligt die 0.3% hoger / in vergelijking met 3S liggen die 0.6% lager


Kortom, wij Belgen werken *harder*, voor *minder* brutojaarloon, en de loonkosten in ons land zijn significant *lager* dan in Scandinavië dat economisch zoveel beter presteert.

Het probleem ligt dus allerminst bij onze loonkosten, nog bij onze productiviteit en werknemers, maar *enkel en alleen* bij onze luie, weinig creatieve en voortdurend liegende bedrijfsleidertjes en managers. Die bakken er maar weinig van. Het wordt tijd dat dit eens en voor altijd klaar en duidelijk gezegd wordt.


Onze zwakke en luie bedrijfsleiders, vergeleken met de krachtige, creatieve en veel socialere Scandinavische bedrijfsleiders:

Uitvoervolume van goederen en diensten en groei-uitvoermarkten tussen 2001 en 2005:
-realisaties inzake uitvoer (1): België: 2.6 --- 3B: 4.0 --- 3S: 4.1
-groei van invoer in invoerlanden (2): België: 4.6 --- 3B: 5.0 --- 3S: 5.1
-uitvoerperformance in % =(1)x100/(2): België: 56 --- 3B: 80 --- 3S: 80

Scandinavische en Nederlandse en Duitse en Franse ondernemers weten betere producten en diensten te maken die uitvoerbaar zijn, behouden hun markten, en weten groeimarkten te veroveren.

Onze bedrijfsleiders en managers zijn lui, zwak, en schuiven hun schuld gauw af op de loonkosten of op de werknemers en de vakbonden en de sociale zekerheid. Teken van lafheid.

Genoeg gezegd. Deze cijfers zijn onbetwistbaar. We weten nu wie lui genoemd moet worden.

mooi. heb je toevallig een link naar dat onderzoek of zo?

Den baas is ne smeerlap!

We mogen niet veralgemenen ; maar de doorsnee "kapitalist" ziet zijn bedrijf niet in de eerste plaats als een instelling om mensen aan een job te helpen of zelfs maar te houden, maar als een geldmachine een jackpot waaruit hij zo veel mogelijk moet zien te halen en er zo weinig mogelijk moet zien in te steken.

De ideale toestand is een bedrijf kopen met een winstmaakcapaciteit van
rond de 20 % op geînvesteerd kapitaal en dat kapitaal zo volledig mogelijk gaan lenen bij banken aan een zo laag mogelijke interest bv. 12 %
tel uit je winst : 8 % op jaarbasis - het bste is dan nog jezelf tegen een riant salaris als bedrijfsleider aanstellen en je omringen met "goedkope"
middenkaders die zich uit de sloffen werken om je rendabiliteit te handhaven.

Deze mentaliteit is in sommige landen wat explicieter aanwezig dan in andere,
maar ze fnuikt het "sociaal klimaat" en maakt van gezonde know-how een lachertje. Want wat doen die doorgaans jongere middenkaders als ze "het systeem" doorhebben ? Zelf ondernemen of uitwijken naar een land met een gezondere ondernemersmoraal (kwestie van "normen en waarden").

Je vertelt het halve verhaal en Marcia maakt daar een eigenaardige kronkel (ja, in die stukjes die je er tussenuit hebt geknipt, C2C). Ze stelt dat de loonkosten niet onze voornaamste handicap zijn, maar ze ziet die loonkosten los van de werkgeversbijdragen die ze dan weer wel veel te hoog vindt. M.a.w, het is de staat die arbeid duur maakt zonder dat de werknemer er iets van in het loonzakje vindt.

Het zal vast een semantische discussie zijn, maar in mijn ogen zijn de werkgeversbijdragen wel degelijk onderdeel van de totale loonkost.

Zie mijn handtekening.

Tsja, als er in ons landje geen bekwame bedrijfsleiders zijn, dan zitten we nog niet aan ons nief patatten.
Met onbekwame bedrijfsleiders zal elk goed bedrijf om zeep geholpen worden, hoe goed de arbeiders hun best ook doen.

Als dat zo zou zijn, dat er geen bekwame bedrijfsleiders zouden zijn in Vlaanderen, dan is er maar één ding te doen: zo vlug als mogelijk emigreren.
Een tip naar welk land?

Niet noodzakelijk. Hij moet gewoon leren dimmen en wat bescheidener zijn. Want van alle luierikken is hij de grootste. Dat is nu wel duidelijk.

Gewoon dimmen dus. En ne keer nen trap onder zijn kont, af en toe.

Want de mensen zijn dat gezeik van het VBO gewoon beu.

Niks semantische discussie. Ze zegt heel duidelijk: de loonkosten bij ons zijn niet te hoog, de werkgeversbijdragen evenmin. Het zijn de bedrijfsleiders die niet in staat zijn te innoveren en creatief te zijn. Dat weegt veel meer door.

Dus de zever-managers die voortdurend zagen over de hoge loonkosten moeten daarmee ophouden en de komende vijf jaar alleen nog over hun eigen luiheid zagen.

Dit staat gewoon al elk jaar in de verslagen van de nationale bank. Quasi nergens in Europa wordt er zo weinig geïnvesteerd in opleiding en innovatie als in België ondanks dat het rendement van de investeringen zeer hoog is en men qua winsten globaal niet kan klagen. Ik stel alleen vast dat op (klein linkse partijen na) niemand die cijfers gebruikt, zelfs de vakbonden niet. Enfin de heersend feitenmateriaal is misschien het feitenmateriaal van de heersende klasse. ;)

Ofwel bollen ze het hier gewoon af en vertrekken ze met hun zaak (en werkgelegenheid) naar aantrekkelijkere oorden.

gaan ze daar creatievere en betere managers worden?

Ze hebben er daar alleszins meer ruimte toe.

meer ruimte om arbeiders uit te buiten bedoelt ge.
;-)

De Tour
 

foutje

Och, de systemen waar de arbeiders het schone weer uitmaakten, zijn ondertussen al allemaal failliet.
Met de kapitalisten aan de macht is het volgens sommigen slecht, maar met de arbeiders aan de macht, bewijst het verleden, dat het dan pas slecht is.

Stoppen met liegen? Absoluut; alleen opvallend (maar niet verwonderlijk als het van c2c komt), dat de openingspost een samenraapsel van eigen interpretaties en wat selectieve copy-pastes zijn.

De Wachter zegt over de loonkost immers:
Hetgeen al een hele andere boodschap is dan de OP er van maakt; ja de brutolonen zijn lager, ja de Belg werkt zelfs wat langer, maar de werkgeversbijdragen maken dat dat voordeellbijna nihil wordt.

Ook over de export zegt ze wel wat meer (uiteraard, wat had je dan gedacht):

Dure invoer dus, door het feit dat België ene kleine open economie is (én daarenboven een land met weinig tot geen natuurlijke hulpbronnen).

Heeft De Wachter tot hiertoe al iets gezegd over luie bedrijfsleiders? Uiteraard niet; dat is enkel c2c's verbeelding die even op hol slaat. Maar het is nog niet gedaan uiteraad.

Blijkt even verder zelfs dat quotes zelfs vervormd worden - om het eigen gelijk aan te tonen over die luie managers uiteraard - wanneer het gaat over de export:
Iemand enig idee waar c2c zijn quote vandaan haalt waar er staat dat "bedrijfsleiders niet in staat zijn groeimarkten te veroveren"? :D

Blijkt dus dat De Wachter helemaal niet zegt wat onze vriendelijke manipulator c2c staat te blaten, ook al is ze kritisch naar de industrie toe. Ze haalt immers ook massa's andere pijnpunten aan, waaronder een tekort aan overheidsinvesteringen, teveel banen(creatie) die door de overheid gesubsidiëerd zijn, te hoge inactiviteitsgraad en te veel ambtenaren. Wederom een heel ander verhaal. Daarnaast haalt ze ook een tekort aan innovatie en een te groot deel aan dividenden aan binnen de privé.

En heeft De Wachter ook concrete actieplannen? Jawel.
Staat daar iets dat bevestigd dat de loonkost niet te hoog is en dat de werkgevers dringend wat minder lui moeten zijn? Kijk even mee:

Staat daar toch zowaar een verlaging van werkgeversbijdragen in! Blijkt dat die kost toch te hoog is :lol: .
En ja hoor, er staat iets in over verantwoordelijkheid van de werkgevers; daarin pleit ze er voor dat werknemers net zoals de staat hun verantwoordelijkheid nemen in het gericht bijsturen van onze industrie, dat ze meer budget vrijmaken voor innovatie en opleiding ipv voor uitbetaling van dividenden. Over luiheid, wederom geen woord.


Nuja, het zal weinigen verwonderen natuurlijk dat onze desinformateur weer eens een zoveelste staaltje van cijfermanipulatie vertoond heeft. Wat had men anders verwacht wanneer c2c zich waagt aan conclusies over een 80 bladzijden tellend rapport :lol:

Voor zij die zichzelf echt eens willen informeren:
http://www.knack.be/nieuws/economie/...ticle5613.html

Alles wat ge hier gezegd hebt komt op hetzelfde neer: niet de loonkosten zijn onze handicap, wel het feit dat onze bedrijfsleiders niet in staat zijn producten en diensten aan te bieden die ze in groeimarkten aan de man kunnen brengen.

De Scandinaviërs, met hun hogere loonkosten, lagere productiviteit, en even open economie, kunnen dat wel.

Het doorslaggevende probleem ligt dus - volledig - bij de ondernemers, die lui, weinig creatief, en bovendien niet erg snugger zijn. Want ze zijn zojuist door ons Marcia ontmaskerd (die duidelijk zegt: dat gezaag over de loonkosten is eenzijdig en onjuist, de 'onweerlegbare' cijfers tonen dat aan).


De bal ligt dus echt in het kamp van die bedrijfsleidertjes. Zij moeten nu maar eens bewijzen wat ze waard zijn. Wij werknemers leveren al genoeg in. Dat zij nu maar eens tonen dat zij die inspanningen ook waard zijn. Doen ze dat niet, dan mogen ze inderdaad vertrekken.

Er staan genoeg innovatieve mensen van elders te wachten om hier een bedrijf te starten, want ze weten dat ze over de meest productieve mensen ter wereld beschikken, die bovendien genieten van een goede sociale zekerheid, wat deze super-hoge productiviteit precies mogelijk maakt.

Ze zegt wel degelijk dat de werkgeversbijdragen te hoog zijn. Neem je Knack ter hand en ga op zoek naar de stukjes die je uit je copy/paste hebt weggeknipt. Het staat er zwart op wit. Liegen draagt niets bij aan de discussie.

Zoals Sfax het wel juist quote uit Knack:

Met andere woorden, de inhalige staat maakt dat langer werken voor minder loon een nuloperatie is voor de koopkracht van de mensen en de economie.

Propaganda voor het liberalisme en individualisme werkt natuurlijk!
 

Jaar in jaar uit horen we de mantra van de liberalen:
- privé intitiatief goed, overheidsbedrijven slecht
- individualisme goed, sociaal, groepsgebonden denken slecht
- winst goed, belastingen slecht

EN dat PAKT!

Terwijl we vroeger hoogstaande media hadden, waar ondanks de gebrekkige techniek en de kleine middelen een televisie nog een medium was waar je niet voor beschaamd moest zijn, indien je er al eens naar keek, onder de professionele leiding van ambtenaren en later ook van onafhankelijke journalisten is er nu het VRIJE INITIATIEF!

Resultaat: tenzij voor mensen die diarhea hebben is de constante onderbreking voor reclame bij de televisie een soort hinderlijk gestotter, waarbij debiele programma's om de haverklap onderbroken worden door nog debielere propaganda voor producten die we al hebben of andere die we niet nodig hebben :(

Terwijl we vroeger betaalden voor wat we kregen en vaak ook wilden betalen we nu evenveel om de reclamekosten te dekken van onderbrekingen van stupiede programma's, en betalen we nog veel meer bij de aanschap van een stuk zeep om elke dag dan tien keer te moeten horen dat dit de ULTIEME zeep is.

Dat "flexibiliteit" maagzweren oplevert: men weet niet wanneer men zijn contract hernieuwt ziet, of wanneer men nu moet gaan werken, men weet dat er geen hoop is op een volwaardige dop, en wanneer men daar afvliegt omdat (een SOCIALIST!) je wil activeren, zogezegd.

We worden dag in dag uit geconfronteerd met programma's waar succesvolle mensen, die vijf �* tien keer zoveel verdienen als de doorgesneden VLaming geshowd worden als de norm; Waarbij je kinderen je gaan aanzien als een mislukt debiel die niet eens met een wagen van honderdduizend euro naar huis komt, zelf niet met een vacantiereisje om de zes maand of kom: die naar al die restaurants trekt met vrouw en kind zoals de "normale" mensen op tv in Honderdentriestig programma's nu eenmaal doen.

ONdertussen kijken we naar feuilleton's, films waar mensen met een méér dan middenstandersmentaliteit worden afgeschilderd als helden wanneer ze
- het beter doen dan die domme flikken (begint met de Saint, maar doe er maar een ziljoen andere feuilletons bij)
- Het met de vuisten oplossen en schietgeweren in plaats van zoals domme politici na te denken en te onderhandelen (Rambo en consoorten)
- Het opnemen tegen de verdrukkende staat door stoer hun "ding" te doen en geen enkel vertrouwen te schenken aan gerecht, aan politie, aan sociale diensten, aan om het even welke overheidsinstelling

Ondertussen hebben we dan een pak van die louche zenders (wie is daar eigenlijk de eigenaar van?) die "economisch" nieuw geven en daarbij doen alsof onze productie enkel te danken is aan brave, slimme, stoere ondernemers enkel gehinderd door stupiede vakbonden en dito vakbondsleden die zo stom zijn als een rund en conservatief als een paus.

En dan verschiet je toch niet dat alle zever over de productiviteit van onze mensen, of de winsten van ondernemingen pure fabels zijn.
Het is gewoon het succes van het liberalisme: de leugen vaak genoeg herhaald wordt de officieël waarheid!