Waarom Noel zich op 23 juli laat euthanaseren:
 

Waarom Noel zich op 23 juli laat euthanaseren:
Een Brit van Jamaicaanse afkomst liep in Brandenburg een dwarslaesie op na een aanval door neonazis’s. Nu, elf jaar later, wil hij dood.

Op een bewogen bijeenkomst in Potsdam presenteerde de Brandenburgse premier Matthias Platzeck maandag de autobiografie van Noel Martin. „Toen neonazi’s op 16 juni 1996 een steen in zijn auto slingerden en de bouwvakker uit Mahlow uit de bocht vloog, hebben ze hem het leven genomen, hoewel ze hem niet doodden”, zei Platzeck in zijn toespraak.

Sinds die dag was Noel Martin vanaf de hals verlamd. Hij kon niets meer zelf en was geheel afhankelijk van zijn vriendin Jacqui, die haar lucratieve baan opgaf om hem te verzorgen. Bijna vier jaar lang deed ze dat. Toen overleed ze aan kanker. Sindsdien is hij op een heel team van verzorgers aangewezen.

Noel Martin kon niet bij de boekpresentatie aanwezig zijn. Hij zond een videoboodschap en zijn bijna dertigjarige zoon. In een interview dat Die Welt in Birmingham met hem maakte, antwoordt hij op de vraag of hij de daders heeft vergeven: „Dat is niet aan mij. Vergeven kan alleen God.” „Denkt u wel eens aan ze?” „Nee, daarvoor heb ik het te druk.”

Martin ontvangt van Brandenburg een schadeloosstelling. Met dat geld heeft hij het ’Noel en Jacqueline Martin Fonds’ opgericht. Dat bevordert ontmoetingen tussen jongeren uit verschillende landen en met verschillende huidskleuren. Jongeren uit het Brandenburgse dorp Mahlow heeft hij rondgeleid in het veelkleurige Birmingham.

Zijn vriendin Jacqueline had hij beloofd dit leven acht jaar vol te houden. Hij heeft er inmiddels drie jaar bij gedaan. Maar zijn besluit staat nu vast en alles is geregeld.

Op 23 juli dit jaar, op zijn 48ste verjaardag, neemt hij afscheid van het leven. Een heel verstandelijk besluit, zegt Martin, maar mijn verstand is ook het enige dat nog aan mij functioneert.

Vóór zijn dood heeft hij nog twee dingen geregeld. Ten eerste dat de huuropbrengsten van zijn comfortabele huis in Birmingham, besteed zullen worden aan computerprojecten voor Afrikaanse en Jamaicaanse jongeren. En ten tweede dat er een autobiografie van hem verschijnt.

Die autobiografie, ’Nenne es: mein Leben’ (’Noem het mijn leven’), is deze week verschenen bij uitgeverij Von Loeper. Het boek documenteert met tekst en veel foto’s het leven van een man die nooit ophield te geloven dat de wereld te verbeteren valt. Noel Martin heeft zijn zelfmoord geregeld met de vereniging voor hulp bij zelfdoding Dignitas. In juli reist hij naar de kliniek van die vereniging in Zwitserland. In Duitsland is hulp bij zelfdoding een groot taboe en heeft Dignitas een slechte, haast criminele naam. Het is daarom verwonderlijk dat in Duitsland op Noel Martins plan voornamelijk met begrip en respect is gereageerd.

Onverholen steun voor zijn voornemen krijgt hij van rechts-extreme websites, waar men hem toeroept: ’Waarom nog tot juli wachten, Noel?’

In zijn eigen familie- en vriendenkring was het verzet tegen zijn plan groot, zegt Martin in Die Welt. Maar ook geloofsgenoten konden hem niet vermurwen. „Ik geloof in God. Maar ik geloof niet dat wij weten wat hij zondig vindt.”



Inmiddels is de toestand van Noel achteruit gegaan, hij kan alleen nog maar liggen en heeft slechts een beetje gevoel in zijn hand.
Hij moet toezien hoe verplegend personeel zijn bezittingen steelt.
In dit geval zou ik precies hetzelfde gedaan hebben, gelukkig is euthanasie hier niet verboden.

bijzonder droevig verhaal.

Noel gaf in Duitsland lezingen aan jonge neo-nazi's, hopelijk hebben ze er wat van geleerd.
De daders zijn inmiddels weer vrij.

zij moesten nog veel strenger gestraft worden, de minister gaf het aan: zij hebben hem idd vermoord én moedwillig.

:schock: tegenwoordig gaat de westerse maatschappij met al zijn vreugden en comfort ten onder aan... straffeloosheid.

:( wat een verhaal, wat een man, die Noel.

aangrijpend



mvg. Sint Ignacius

Zinloos geweld dient zwaar te worden bestraft, wie ook de dader dan mag zijn.

Ik noem dit geen zinloos geweld. Dit is geweld door mensen die een verfoeilijke gruwelijke ideologie aanhangen, en blijkbaar ook bereid zijn om daarvoor gruwelijke dingen te doen.

Of ge nu een steen gooit naar een rijdende auto, waardoor die automobilist tegen een paalt tottert en verlamd is zoals in het verhaal hierboven, terwijl ge deel uitmaakt van een betoging van verwerpelijke nazi's;
of ge gooit die steen vanuit een betoging van klein links;
of ge gooit die steen vanuit de prosessie naar de grot van de heilige vulva;

dat is allemaal even verwerpelijk geweld.
De betoging maakt deel uit van je vrijheid van spreken; het gebruik van geweld is de vrijheid van je medemens ongehoord beperken.

Voor mijn part moet zoiets zwaar bestraft worden.

Ik hoop dat die daders eens grondig gaan nadenken over wat ze gedaan hebben, maar blijkbaar worden zulke feiten niet meer zo zwaar bestraft. Dat ze nu al terug rondlopen, vind ik eerlijk gezegd nogal sterk, vermits het om moedwil ging.

en dat krapuul loopt al terug vrij...... In wat voor klote wereld leven wij dan toch wel....
ze moesten die mee euthaniseren....