Zal CD&V woord houden?
 

Ik denk dat vele mensen zich deze vraag stellen.
Was de Vlaamse reflex van CD&V een manier om kiezers te winnen of een echt engagement?

Met veel interesse las ik het volgend artikel, dat mijn vertrouwen een beetje doet toenemen.

Ga aub niet af op de titel (die is nogal zwak) maar wel op de inhoud van het artikel.

Of het van in het begin effectief de bedoeling was, is mij ook nu nog niet helemaal duidelijk en ik denk dat dat koffiedik kijken zal blijven. Wel is het zo dat het resultaat van de verkiezingen en het stemgedrag van de kiezers er toe geleid heeft dat CD&V uiteindelijk willens nillens verplicht zal zijn om zijn beloftes te houden en de Vlaamse kaart te trekken, wil ze haar positie kunnen handhaven.

Zo denk ik er ook over.
Inderdaad. Zoals het artikel zegt: nu de Vlaamse eisen laten varen betekent politieke zelfmoord voor de verkiezingen van 2009. En de CD&V weet goed genoeg naar welke partij die stemmen dan zullen gaan.

In het artikel staat ook dat de CVP is kapot gegaan door te blijven ijveren voor het samenblijven van België. De vraag is natuulijk: in welke mate zullen ze daaruit hun conclusies trekken.

Ook het feit dat het vooral de oude garde in de CVP is die België nog genegen is, stemt me tevreden.

Ik denk ook dat de CD&V momenteel een beetje een identiteitscrisis doormaakt. Ze beseffen dat ze gewonnen hebben dankzij hun sterke Vlaamse standpunten, maar ze beseffen ook dat die standpunten het hen moeilijk maken een Belgische regering te vormen.
Volgens het artikel kan die twijfel de baan vrij maken voor iemand die wél weet wat zijn doel is, namelijk Bart Dewever.
Zou hij er in slagen om de CD&V, die het nu niet eens is over welke richting ze moeten inslaan, zijn richting te doen uitgaan?

Ik denk dat de komende weken en maanden ontzettend spannend zullen zijn. Eigenlijk kan alles gebeuren. En de toekomst van de CD&V, van de N-VA én van Vlaanderen hangt daar van af.

CD&V NVA heeft zo'n 30 % van het vlaamse electoraat, zo'n 20 % van het belgische (ongeveer - ga het gerust nog eens na in kamerzetels). Dat men in die omstandigheden zich niet kan gedragen als een partij die 50 % van alle kamerzetels + één heeft is evident en mag men haar dus ook niet verwijten.

Voor Vlaamsnationalisten zal elk akkoord in een belgisch kader "onvoldoende" of zelfs "een kaakslag voor vlaanderen" zijn, dat is evident en bij elke CD&V mandataris geweten - ook voor de kiezer is dat zo-. Een eervolle werkbare oplossing voor de huidige problemen brengen is een huzarenstuk waar zeker de
CD&V kiezer en waarschijnlijk ook de modale NV-A kiezer mee zal kunnen leven. Hoe die oplossing er konkreet gaat uitzien weet ik niet : ik hoop op een duurzaam en goed omschreven echt federalisme ipv de halfslachtige toestand die er nu is. dus ook met duidelijk omschreven bevoegdheden /taken voor de federale overheden.

En ik denk dat het vele mensen geen reet kan schelen.

Jij telt niet als 'vele mensen'. Het is niet omdat je geheel alleen een gemiddelde naar beneden kunt trekken, dat je als meer dan één mens telt.

Wishfull thinking!

Opkrassen Leopold II!

Politiek an sich kan vele mensen "geen reet schelen".

Maar van alle politieke thema's leven de communautaire toch het meeste in de harten van de mensen, bij zowel voor als tegenstanders.

De CD&V kan niet anders dan toegeven op haar verkiezingsprogramma.
Een accoord rond BHV zie ik nog wel ontstaan (mits enkele toegevingen) maar voor de rest heeft Reynders overschot van gelijk ; een regering zonder de PS is reeds een staatshervorming op zich.

Het zou van staatsmanschap blijk geven mocht Leterme dit inzien en snel een krachtige rooms-blauwe regering op de been brengen.
Mijns inziens kan die op korte termijn een heel pak noodzakelijke maatregelen treffen die ondenkbaar zouden zijn in een coalitie met de PS.
Hiervoor is geen staatshervorming nodig.

De CD&V zal er bovendien ook niet op afgerekend worden tijdens de regionale verkiezingen in 2009, want de bevolking verwacht in de eerste plaats maatregelen(ongeacht op welk niveau de bevoegdheid zich bevindt)
Tenslotte heeft de kiezer zijn woordbreuk als zou hij de rit als Vlaams minister-president uitzitten ook niet afgestraft.
Als Leterme en Peeters een balans van goed bestuur en zinvolle maatregelen kunnen voorleggen in 2009 dan kan de CD&V de grote winnaar worden van de verkiezingen van 2009, zelfs zonder een staatshervorming.

?

Slechte poll. De keuze: "half en half" staat er niet bij. De CD&V gaat iets halfbakken produceren, om zijn kartelpartner het zwijgen op te leggen. Een micro-staatshervoriming, zelfs niet, maar iets waardoor ze het woord wel kunnen uitspreken. Meer zal niet haalbaar zijn. En de CD&V wist dat op voorhand.

Dus, de tjeven zullen ja en nee hun belofte houden. Half en half. Daarom worden ze trouwens ook tsjeven genoemd hé. :lol:

Als CD&V-NVA niet met een verregaande staatshervorming op de proppen komt is het dood in 2009. Ik denk dat zowel Dewever als Leterme dat maar al te goed weten.

Het is afwachten geblazen, maar het artikel dat de OP citeerde lijkt me heel erg logisch. Veel beweegruimte heeft het kartel niet. De staatshervorming MOET er komen en ze MOET groot zijn of het kartel verliest in 2009 de helft van zijn kiespubliek.

Ik denk niet dat het zo zal verlopen. Voor de verkiezingen heeft Leterme beloofd niet toe te treden tot de regering zonder vergaande staatshervorming, en dat heeft hij vorige week nog herhaald. Zonder grote staatshervorming wordt hij gewoon senator.
Indien dat gebeurt, tekent de CD&V haar politiek doodsvonnis, en dat weten ze maar al te goed.
Sta me toe daar heel sterk aan te twijfelen. CD&V-NVA heeft het gemaakt dankzij haar sterk Vlaams imago en haar eis tot vergaande staathervorming. De kiezer van CD&V-NVA verwacht in de eerste plaats een vergaande staatshervorming.
Dat soort stoelendansen is de kiezer al lang gewoon.

Ofwel is het een vergaande staathervorming ofwel is het geen vergaande staathervorming. Half en half is een beetje moeilijk in dit opzicht.

Klopt.
Klopt ook.
Ik vind het een heel goed geschreven artikel.

De CD&V heeft de verkiezingen gewonnen door de belofte van goed bestuur.
Indien ze goed bestuurt zal ze daarvoor beloond worden door de kiezer in 2009, met of zonder staatshervorming.

Indien ze echter met 20 % van de stemmen in Belgie denken dat ze hun volledige omstreden communautaire agenda kunnen uitvoeren dan denken ze beter nog 2 maal na.

Door het hard te spelen en maandenlang te weigeren om een regering op de been te brengen, snijden ze allen maar in eigen vlees want zo gaan ze hun belofte van goed bestuur niet kunnen waarmaken.

De kiezer heeft lak aan bevoegdheidsspelletjes en wil dat een regering bestuurt en maatregelen neemt.

Politici die zich in de ivoren toren van het eigen gelijk terugtrekken worden altijd afgestraft.

Dat was nochtans niet de conclusie die de politiek analysten trokken na de verkiezingen. Alle media waren het er over eens dat de eis tot staathervorming overduidelijk was.
DAt denk ik niet.
De andere partijen (zoals SP-A) hebben wel opgemerkt naar welke kant de wind waait, hoor. Ze beseffen dat ze de staathervorming zullen moeten steunen, of hun politiek marktaandeel zal zakken.
Door het hard te spelen en eventueel zelfs niet in een regering te stappen tonen ze juist dat ze geen "postjespakker" zijn, dat ze het menen met hun programma en dat ze het mandaat respecteren dat de kiezer hen gegeven heeft.
De kiezer zal dat weten te appreciëren.
En waaruit leidt je af dat de kiezer dit wilt?
De verkiezingsuitslagen en de politieke analyses leren ons een andere les.

De verkiezingsuitslagen leren mij dat alles draait rond geloofwaardigheid.
In 2003 werden Agalev en de CVP erop afgerekend, nu de PS, de SP.A en de VLD.

De meeste burgers hebben geen flauw benul waar de bevoegdheden liggen en hebben er ook lak aan. Zij verwachten een overheid die maatregelen neemt en goed bestuurt.

Politici die spelletjes spelen waardoor er geen regering kan gevormd worden zijn niet langer meer geloofwaardig.

Dat is uw conclusie, maar dat maakt het niet tot de conclusie.

Ik deel mijn mening met de politieke analyses die in alle media gemaakt werden na de verkiezingen.