echtgescheiden valsspelers komen ermee weg
 

In een andere draad wordt gesproken over de strijd tegen de armoede.
Op dit forum is al vaak gezegd dat één van de schrijnende toestanden van armoede veroorzaakt wordt door echtgescheiden mensen met kinderlast, waarvan een partner zijn verantwoordelijkheid niet opneemt.

Enkele jaren geleden ging toenmalig minister Vandemijnkloten de zaak eens oplossen: hij ging "davo" oprichten, een openbare dienst die voorschotten van alimentatie zou geven, en die zelf terugvorderen van de partner die in gebreke bleef. Maar onze minister, jurist en socialist, bleek toch zo wereldvreemd: de dienst oprichten duurde reeds zolang, maar nu, na zoveel jaren, komt het voorspelbare uit: als je die dienst geen wettelijke middelen geeft om echt jacht te maken op valsspelers, dan kom je er niet.

Naar mijn mening moet de staat hard optreden tegen valsspelers. Maar tegelijk moet de staat het zichzelf niet te moeilijk maken.
Daarvoor is inventiviteit en inspiratie nodig.
Eén van de middelen is om het geld of de goederen, die de valsspeler in de toekomst mogelijk zal krijgen, nu reeds in beslag te nemen (en onderwijl daar de nodige rente op te laten spelen). Dat kan vb. door de spaarboekjes van de grootouders voor een deel (het erfdeel van de valsspeler) te blokkeren. Voor de grootouders is dit helemaal geen "straf". Grootouders doen alles voor hun kleinkinderen. Idem dito voor het huis of onroerend goed van toekomstige erfenissen van de valsspeler. Idem dito voor de vennootschappen en aanverwanten van de valsspeler.

In ieder geval blijkt uit het krantenartikel dat het nu nog steeds aanmodderen is.
Veel ambtenaren van de dienst geraken is ontmoedigd door, en trappen het af. Plezant werken daar blijkbaar.

Vinden jullie ook dat valsspelers hard en droog moeten aangepakt worden?
Heeft iemand nog ideeën om de dienst davo te helpen op zeer eenvoudige wijze de senten te rekupereren?


Uit het nieuwsblad:




105 miljoen euro alimentatie in het krijt - 28/07/2007

De Dienst voor Alimentatievorderingen (Davo) heeft nog maar 5 miljoen euro kunnen invorderen van 110 miljoen euro achterstallige onderhoudsgelden. De werknemers raken dan ook ontmoedigd.





Eind 2006 bedroeg het in te vorderen saldo meer dan 110 miljoen euro. Slechts vijf miljoen euro was al teruggeïnd. Negen op de tien onderhoudsplichtigen die door de Dienst voor Alimentatievorderingen worden gecontacteerd, omdat ze aan hun plicht verzaken, reageren niet wanneer deze Dienst hen om uitleg vraagt. Sterker, van velen is zelfs geen adres bekend. In een groot Davo-stadskantoor als dat van Antwerpen gaf een steekproef over twee maanden aan dat 300 onderhoudsplichtigen, of een vierde, niet terug te vinden was. Samen staan zij voor liefst vier miljoen euro onderhoudsgeld in het krijt.

Bekend is ook de truc van zelfstandigen die hun bezit in een vennootschap stoppen en zelf van een - royale - kostenvergoeding leven. Anderen hebben nul euro op hun bankrekening staan wanneer Davo beslag laat leggen en beschikken blijkbaar niet over een spaarrekening.

De kantoren van Davo in Antwerpen, Turnhout, Tongeren, Veurne en Ieper worden ook geregeld geconfronteerd met onderhoudsplichtigen die bewust net over de grens gaan wonen of werken, om aan hun betalingsplicht te ontsnappen. Het zou om een op vijf van de onderhoudsplichtigen gaan.

Het zijn maar enkele voorbeelden van vluchtgedrag die geciteerd worden in een intern rapport van de Davo, dat uiting geeft aan de grote onvrede van de medewerkers van deze dienst over het hele land. Verscheidene van hen zouden de dienst al ontmoedigd hebben verlaten. Nochtans zijn velen in 2003 met enthousiasme aan hun nieuwe opdracht begonnen, stelt François Goris van Nuod, de vakbond van de FOD Financiën, waaronder Davo ressorteert. 'De discussie die al een tijdje woedt over het wel of niet goed functioneren van Davo, bemoeilijkt de externe relaties en ook het werk van de Dienst. Het plaatst de medewerkers in een slecht daglicht. Men vergeet daarbij dat Davo niet de middelen heeft gekregen om naar behoren te werken: het wettelijke kader ontbreekt om achter de vluchtende onderhoudsplichtigen aan te gaan. Dat is het gevolg van politieke onwil.'

De vakbond verzet zich tegen het idee om de voorschotten opnieuw door OCMW's te laten uitbetalen. 'OCMW's spelen Sinterklaas. Davo is Sinterklaas én Zwarte Piet. Men moet Davo het kader geven om voluit voor die tweede functie te gaan. Dat is per slot de kerntaak van de federale overheidsdienst Financiën.' (vbr)

Preventief : geen enkel huwelijk zou nog "officieel" mogen voltrokken worden zonder dat vastgesteld is (notarieel) dat er een gemeenschappelijke rekening is met overeenkomst hoe die te spijzen ,(vanwege de "jonge trouwers"),ook met inachtneming van eventuele toekomstige "kinderlast"...


.....na scheiding BLIJVEN de "oude trouwers" dat spijzen!!!!!!


De enige manier om dit laatste te vermijden is dan een juridische overeenkomst ...misschien zal de mode van vechtscheiding al wat bekoelen dan,het gaat tenslotte om GELD....

ziezo........dankbetuigingen hier ter forum worden graag aanvaard.... 8-)

Alimentatie is wettelijke slavernij.

Er zijn veel manier om niet te moeten opdraaien voor de kinderlast na de echtscheiding.
En vooral vrouwen die de kinderen niet toegewezen krijgen, zijn hier zeer vindingrijk in.

En onderhoudgeld voor de kinderen lijkt idd vaak op wettelijke diefstal, maar een bedrag van 100€ per kind/per maand is echt niet voldoende om een kind in leven te houden hoor.
En kan dan afkomen met het kindergeld, een 1ste kind is 98€voor een 14 jarige.
Tel dus dat bij een storting van beide ouders en je hebt 298€ per maand.

Doe het maar mensen, geef een 14jarige maar eten, onderdak, kleding, opleiding, medische verzorging enz met 300€ per maand.
Dan zijn er nog geen uitstapje of af zakgeld bij.
En laat het dan geen meisje zijn hé, want dan kan je ook nog eens extra betalen voor hygiëne verzorging alle maanden.

En daar ouders zelf hebben gekozen voor kinderen, moeten ze er maar voor opdraaien ook.
De ouder die weigerd verder naar zijn/haar kinderen om te zien, wel die mag idd deftig betalen.

Indien er geen kinderen zijn ben ik met U akkoord...

Dat bedoelde ik natuurlijk.

Maar ook: spreken over ontduiken van alimentatie zonder tegelijk te spreken over het ontduiken van bezoekrecht en over het onevenwichtige voogdijbeleid van het gerecht, zoals de Schoofzak in de openingspost doet, is grof bedrog. Ik zie geen enkele reden om daar op in te gaan en mee te springen in het huilkoor van "o o o die arme gescheiden vrouwtjes die door hun ex-mannen in de armoede geworpen worden".

Laten we eerst maar eens een minimum aan evenwicht scheppen in het voogdijbeleid, zodat vaders in de feiten evenveel aan hun trekken komen als moeders. En dan kunnen we eens kijken naar het al dan niet betalen van alimentatie.

Kortaf, hier ga ik als gescheiden vader met 4 kids je op je plaats zetten.
Een ouder die zelf niet in de fout gaat voor zijn verplichtingen en de rechten van de andere ouder niet beschaad, kan de ouder die zijn omgangsrecht verhinderd zelfs de gevangenis laten indraaien.

En vaders die er niet inslagen om de kinderen bij hen te hebben, zijn slechte vaders of lomperds.

Ik ben zelf bij de inzet van de echtscheiding begonnen zonder kinderen vast bij mij. Na 2 jaar later zitten ze alle 4 vast bij mij

Daar komt bij dat bij de uitspraak van de scheiding moest er geen onderhoudsgeld betaald worden voor de kids, maar ook dat is bij een eenvoudige herziening veranderd en zij mag nu betalen voor de kids.

En weigeren te betalen, naar het buitenland vluchten of stoppen met werken om niet te moeten betalen zal haar niet echt helpen.
Want dan verspeeld ze haar erfenis, als boeredochter iets om U tegen te zeggen.
Plus dat er reeds een internationale vermelding is dat zij zich niet naar het buitenland mag begeven met de kids, zelfs niet op vakantie, zonder een geschreven toelating van mij en de jeugdrechter.

Een ouder kan zelfs de andere ouder strafrechterlijk laten vervolgen als deze hem/haar niet optijd op de hoogte brengt in welke school en welke richting het kind is ingeschreven. En zelfs de school laten vervolgen als deze hem/haar niet op de hoogte brengt van de schoolresutaten van het kind.

Het probleem is dus niet dat de wetten er niet zijn, maar dat de meeste mensen(waaronder ook veel advocaten)niet weten hoe de wetten juist in elkaar zitten en hoe ze in hun voordeel te draaien.

Beste Jantje, een mooi verhaal is dat en ik ben blij voor jou. Als jouw vier kinderen ook nog gelukkig zijn met deze situatie, is het helemaal compleet.

Anderzijds zie ik niet in hoe jouw verhaal mijn kritiek op de draadopener zou te niet doen.

Armoede wordt ook veel veroorzaakt door ouders die hun kinderen MISBRUIKEN als pasmunt om hun man/vrouw eens goed terug te hebben Ik zit in soort gelijke situatie,en mijn huidige armoede is daar uit voort gekomen ...

Hun geluk is idd mijn verantwoordelijkheid.
En natuurlijk is dat minder makkelijk alleen, dan met beide ouders samen.

Maar dat is in mijn geval niet mijn schuld, het is zij die is gaan lopen en de kids niet meer op de eerste plaats wilde laten komen in haar leven.

En 2 van de 4 kids weigeren om nog naar hun moeder te gaan, zij hebben zelf aan de jeugdrechter gevraagd voor het opheffen van het verplichte omgangsrecht van hun moeder met hen.

Ik zelfs was wel razend op hen toen ze dit deden op de rechtbank, maar het is hun keuze.

Maar het geluk zoals toen hun moeder er nog wel was voor hen, nee dat kan ik alleen niet geven, ik kan enkel mijn best doen.

Ik beschouw jouw kritiek als een waardevolle aanvulling.
De overheid blijft in gebreke voor de pure centenkwestie en het blijkt toch zo moeilijk te zijn voor de rechters om door te hebben hoe smerig sommige partijen wel kunnen zijn.
Nu moet ik wel zeggen: sommige partijen kunnen echt smerig zijn en bovendien het zeer handig aan boord leggen.

Eén basis blijft voor mij wel : de kinderen moeten daar niet voor boeten, onderhoudsgeld voor kinderen kan niet als pasgeld gebruikt worden. Als één partij onwillig is om vb. de kinderen niet mee te geven voor het omgangsrecht, dan moet daar rechtstreeks tegen opgetreden kunnen worden, en niet via het weigeren van dat onderhoudsgeld.

Ik wou hier ook zeggen dat het mijn bedoeling niet was om een draad te openen over "hoe proper of hoe vuil echtscheidingen kunnen zijn", maar wel over "hoe goed bedoelde regelingen, na jaren, nog geen fatsoenlijk effekt hebben, waardoor de slachtoffers nog steeds niet geholpen worden".

Ik beschouw dat als een fijne meevaller.

Wel, mijn beste, als mijn ex er al op een smerige manier zou in slagen om mij de (helft van de) voogdij afhandig te maken, en ik zou mijn gasten niet kunnen zien, dan zou het niet betalen van alimentatie maar een van de braafste dingen zijn die ik zou overwegen.

Ik weet niet of jij je kunt inbeelden hoe hemeltergend het kan zijn dat een vrouw je, vaak met de hulp van een onbekwaam of corrupt gerecht, verhindert contact te hebben met je kinderen. Ik ken zo'n paar gevallen. En dan nog geld durven eisen ook, soms voor hen zelf ook.

Neen sorry, als alimentatie inhouden een middel kan zijn om zo'n vrouwen tot andere inzichten te brengen (vaak is geld de enige taal die deze types verstaan), dan lijkt me dat een legitiem middel.

Dat kan dus, op het verhinderen van omgangsrecht staat zelfs een mogelijke gevangenisstraf tor 5 jaar en een boete tot 10.000€ en kan een schadevergoeding geeist worden tot 250.000€.

Maar hiervoor moet je naar de rechtbank eerste aanleg, strafrecht en de meeste mensen gaan naar de jeugdrechters op aanraden van hun advocaat.

Maar vergeten dan bij de jeugdrechter dat ze daar enkel zijn voor het welzijn van de kids en dus daar ook een doorverwijzing naar een strafrechter moeten vragen van de in de fout gaande ouder.

Dan maak je jezelf strafbaar

Een rechtsgang die maanden, soms jaren kan duren. Ondertussen worden je kinderen groot zonder jou.

Allicht, maar onrechtvaardigheid blijft onrechtvaardigheid, ook als ze door de wet gesteund wordt.

Ik aanvaard de hypocrisie niet van een beleid dat enerzijds een heel repressie-apparaat op de been brengt om achterstallige alimentatie op te eisen maar anderzijds de vaders die van hun kinderen gescheiden worden overlaat aan de grillen en grollen van het gerecht.

Die Dienst voor Alimentatievorderingen begint stilaan de allures van het Centrum Leman aan te nemen: een schimmige, oncontroleerbare privé-rechtbank met eenzijdigheid als hoogste norm, zich bedienend van onevenredig hard juridisch geweld.

Nee, want dat is het leuke als je via een strafrechter werkt, zij/hij worden dan ontzet uit hun ommiddelijke opvoedingsrecht en lopen zelfs het gevaar tijdens de duur van het onderzoek en de rechtzaak enkel onder toezicht omgang te mogen hebben met de kinderen.
Maar voor je in actie komt moet je eerst zorgen dat je de wetten behoorlijk kent en begrijpt.

Onderhoudsgeld voor de kinderen komt de kinderen toe en moet dus altijd betaald worden, zelfs als de kinderen niet bij een ouder wonen, of zelfs als beide ouders in een staatshotel verblijven. Davo gaat dus enkel over de rechten van het kind op levensgeld, het is zelfs zo, dat een kind boven de 18 en nog studerend kan eisen dat het onderhoudsgeld aan hem/haar word betaald samen met het kindergeld en niet aan een ouder.

Wie slim is, steld natuurlijk zijn tegeneisen bij de bepaling van het onderhoudsgeld, de meeste vrouwen pakken dan snel in en binden ook in.

Jan, ik heb het op de eerste plaats over de wijdverspreide neiging van rechters om vaders nog steeds stiefmoederlijk te behandelen bij het vastleggen van de voogdij.

Madammen die gewoon eens een betere partij willen proberen, en dan vinden dat ze ook het recht hebben op de kinderen, het huis etc., en daar dan via het gerecht nog mee weg komen ook.

Dat is juist mijn kritiek: om de alimentatie-eis hard te maken wordt een heel apart repressie-apparaat uit de grond gestampt, terwijl degene die een rechtvaardig voogdijbeleid zoekt aan zijn lot overgelaten wordt. Het een kan niet zonder het ander. Wie een rechtvaardiger toestand wil op het vlak van alimentatie, moet eerst evenwicht brengen op het vlak van voogdij. Niet omgekeerd.

Effe
sociaal bewust reageren....

Vermits vrouwen toch MEER dan vroeger gericht zijn op cariërre & machts spelletjes kunnen WIJ mannen beter het allimentatie geld afschaffen in ruil voor effectieve zorg verlening daar bedoel ik mee dat wij mannen wa meer pampers mogen aandoen bij onze kindjes EN indien er geen contact is WEL verplicht worden om mee op te draaien voor de verzorging van het kind .

Op die manier komt het kind WEL aan de nodige zorgen die veelal niet door mama of papa kan opgevolgt worden omdat ze geen tijd of zin hebben .

Ik deed 12 jaar babysit diensten en kwam bij vele gezinnen en schrijf dus niet zo maar iets als het over allimentatie gaat ...ik ken vrouwen waar de man NIETS betaalt maar klaar staat ook al is het nen homo of juist niet maar alléénstaande man / vader .

De meeste moderne wijven hebben geenen tijd veur een relatie met zichzelf of een andere iets wat herkenbaar is bij mannen in een hogere arbeids klasse ...ook geen tijd voor zichzelf en naasten .

= DE moderne mens van tegenwoordig :(

Allimentatie = PROFITEURS LOON veur wijven !

Evenwicht ....lol gij hoopt nog ....goed zo ik als EX opvoeder en EX kinderverzorger hoop daar niet meer op .

Rechtvaardigheid en gelijkheid bestaat niet in dit land het is zoals in Nederland waar de man op papier veel te zeggen heeft maar in de realiteit niets ....blijkbaar moet STEEDS het voogdij nor wijven gaan ZELFS agressieve wijven , verslaafden ..........tof echt tof het motiveert me zo erg da ik al liever verkies single te blijven en niemand te vertrouwen .

En zoals ik schreef en reeds uit ervaringen van mij zelf en van andere gescheidenvaders weet, zijn het enkel de stomme kloten die zich in de vrouwenvallen laten strikken.

In mijn echtscheidingspapieren was reeds een strafmaat voorzien en direct uitvoerbaar bij het verhinderen van mijn omgangsrecht.

Mijn ex had dus direct bij het ondertekenen ervan al duidelijk begrepen dat ze niets moest proberen.

En wat veel mensen niet weten is dat er dus zware straffen staan op het niet naleven van gerechtelijke akkoorden en gerechtelijke vonnissen.

En dat je dus naar eerste aanleg moet( kost 56€) en daar een klacht moet neerleggen met duidelijke bewijzen.

Via internet kan je dus gemakkelijk aan deze bewijzen geraken, daar de meeste mensen niet weten dat deze ook tellen op de rechtbank.

Maak afspraken over het afhalen en terugbrengen van de kids via email, niet via de telefoon. En rijd er nooit heen zonder die afspraken eerst te maken.

En elke keer als je de kids moet gaan halen, zend je een paar dagen daarvoor een email met de vraag of het uur en de dag uitkomt voor de kids en indien niet waarom niet en wanneer en hoe laat het dan wel goed is voor hen.

Je zal verwonderd zijn hoe snel en hard het gerecht de tegenpartij dan aanpakt.
Zekers als je dan nog eens in het bezit bent van foto's over hoe ze daar leven en wat daar allemaal gebeurd.


En geloof het of niet, maar de meeste foto's bij mijn ex thuis binnen heeft zij mij zelf bezorgd.

En verder moet je de regel in de wet gebruiken " Buiten mijn wil om"

Pracht regel en zeer pijnlijk voor de tegenpartij als jij je wel aan alle bepalingen en overeenkomsten hebt gehouden.

Alimentatiegeld voor kinderen is de normaalste zaak.

Maar wat ik niet snap, is dat een man na een scheiding zonder kinderen ook nog alimentatie moet betalen aan zijn ex